Έλληνες και καφετέριες
«Είμαστε έθνος κοινωνικό, μας αρέσει η επικοινωνία δια ζώσης, η χαρά της ρέκλας, η κοινωνική κριτική, να ζούμε μαζί τους καημούς και τις χαρές μας και στη μέση ο καφές»…
«Κόβει ο Έλληνας τον καφέ του;». Αυτή ήταν μια από τις ερωτήσεις που θέσαμε σε λάτρεις του καφέ και της καφέτεριας.
Όσο για την απάντηση, και παρά την κρίση, μάλλον νικητής αναδεικνύεται το «όχι».
Το «Θ» μίλησε με νέους της πόλης για τη σχέση τους με τις καφετέριες τον καιρό της κρίσης, τον καφέ, την τιμή του…
Αλεξάνδρα
«Πάω για καφέ τέσσερις φορές την εβδομάδα περίπου. Ο καφές για μένα είναι διασκέδαση, να βγω, να συναντήσω τους φίλους μου. Συνήθως πάω με τις φίλες μου.
Ο Έλληνας δεν κόβει τον καφέ, τον θεωρεί τρόπο διασκέδασης.
Την τιμή τη θεωρώ ικανοποιητική, αν και μπορεί να πάει και στα 2,5 ευρώ νομίζω».
Κωνσταντίνος
«Συχνάζω για καφέ 2 με 3 φορές την εβδομάδα. Πάω με τους φίλους μου και περνάω την ώρα μου, ακούγοντας μουσική και βλέποντας κόσμο.
Ο καφές δεν κόβεται, μόνο ελαττώνεται.
Πάντως, θεωρώ ότι η τιμή είναι υπερβολική, το δε κέρδος που έχουν τα μαγαζιά είναι πολύ μεγάλο, αν και πιστεύω ότι και τα πάγια έξοδα που έχουν είναι μεγάλα. Οπότε, από εκεί ξεκινά το πρόβλημα».
Μαριάννα
«Δύο φορές την εβδομάδα πάω για καφέ, είτε μόνη μου είτε σε μαγαζιά που δουλεύουν φίλοι μου.
Ο Έλληνας δεν κόβει τον καφέ, άντε να τον μειώσει λίγο.
Η τιμή του καφέ δεν είναι ιδανική, δεν είναι δυνατόν να πληρώνεις 3 και 3.5 ευρώ έναν καφέ».
Παναγιώτης
«Δύο με τρεις φορές την εβδομάδα θα πάω για έναν καφέ έξω. Για μένα είναι στιγμή χαλάρωσης, επικοινωνίας και αγαπημένης συνήθειας. Πηγαίνω με φίλους ή με αυτούς που έχουμε να τα πούμε καιρό.
Όσο για τον Έλληνα και τον καφέ, όχι δε θα τον κόψει όσο αντέχει, γιατί είμαστε έθνος κοινωνικό, μας αρέσει η επικοινωνία δια ζώσης, η χαρά της ρέκλας, η κοινωνική κριτική, να ζούμε μαζί τους καημούς και τις χαρές μας και στη μέση ο καφές!
Η τιμή πρέπει να πέσει κι άλλο, δύο ευρώ για τους μοντέρνους και ένα ευρώ για τον παραδοσιακό, έτσι για να ζήσουμε όλοι…».
Γεωργία
«Δε βγαίνω πολύ συχνά. Συνήθως θα πάω για καφέ να τα πω με μια φίλη μου ή μια Κυριακή με το αγόρι μου. Όσο μεγαλώνουμε, λιγοστεύει και η ώρα που καθόμαστε. Θυμάμαι πως στο Λύκειο «χτυπούσαμε κάρτα» στην καφετέρια. Τώρα πια, αν τελειώσει ο καφές και τα νέα, φεύγουμε.
Πώς να μου φανεί η τιμή του καφέ, όταν έχει ξεπεράσει σε πολλές καφετέριες τα 3 ευρώ; Αν σκεφτείς σε δραχμές, είναι πάνω από ένα χιλιάρικο. Θυμάσαι τι παίρναμε με 1000 δραχμές; Έστω και τρία ευρώ να τον βάλεις, μπορείς να βγαίνεις συχνά όταν ο μισθός είναι 610 ευρώ και έχεις έξοδα σπιτιού, βενζίνες (ίσα ίσα για να πας στη δουλειά σου) και το φαγητό σου; Τι μένει; Κι αν με ένα μισθό πρέπει να ζήσουν δύο άτομα ή και παραπάνω σε οικογένειες;
Κρίση; Χα! Μάλλον σε έχουν καταδικάσει σε μια ζωή νεκρή ερήμην σου…
Όσο για το αν ο Έλληνας κόβει τον καφέ, από τη μία είναι λογικό να μην τον κόβει, γιατί μας έχουν κάνει απλώς να επιβιώνουμε. Κάποια στιγμή θες και να ξεφύγεις. Από την άλλη, όσοι είναι έξω, συνήθως είναι άτομα που εξαρτώνται ακόμα οικονομικά από άλλους, π.χ. τους γονείς, και δεν έχουν συνειδητοποιήσει τι συμβαίνει γύρω τους και πως το μέλλον μας είναι καταδικασμένο.
Για την ιδανική τιμή του καφέ… δύο ευρώ και πάλι πολλά θα ήταν, αν αναλογιστείς τις δραχμές… Γιατί όσο και να μη θες να κολλάς στο παρελθόν… οι τιμές αυξάνονται και ο μισθός κατακρεουργείται».
Αργυρώ
«Ο καφές είναι συνδεδεμένος με τη χαλάρωση και το χρόνο για τον εαυτό σου. Εγώ πάω πραγματικά για να πιω καφέ και όχι για πασαρέλα. Όταν πάμε με την παρέα μου, συζητάμε τα πάντα. Είναι στην ψυχοσύνθεσή μας αυτό, αλλά μπορεί να πάω και μόνη, παρέα με το βιβλίο μου.
Το θέμα δεν είναι ότι ο Έλληνας δεν κόβει τον καφέ. Έχει επιλογή, αν θέλει, να καθίσει σπίτι του με φίλους και να πιει, αυτό που δεν μπορεί να αποβάλει είναι η βλαχιά της πασαρέλας, που πάει να πιει καφέ με την τσάντα από ακριβό μαγαζί».
Κωνσταντίνα
«Για μένα είναι χαλάρωση, ηρεμία, αλλά και διασκέδαση.
Ο καφές δεν μπορεί να κοπεί, αλλά η τιμή σίγουρα θα μπορούσε να είναι καλύτερη».
Νίκος
«Πάω ανά τρεις μέρες για καφέ, συνήθως με άτομα που ξέρω ότι θα με κάνουν να γελάσω και γενικά να περάσω καλά.
Ο Έλληνας να κόψει το καφέ;;; Ο Έλληνας διαμαρτύρεται ότι δεν έχει να φάει και όλες οι καφετέριες είναι γεμάτες!
Για τον ελληνικό που πίνω εγώ, είναι σχετικά καλή η τιμή, δύο ευρώ, αλλά θα μπορούσε να είναι στο 1,5-1,80. Όσον αφορά στους υπόλοιπους που πίνουν φρέντο και τα σχετικά, ίσως θα μπορούσε να πέσει στα 2-2,5 από τα 3-3,5 ευρώ».
Ελευθερία
«Σχεδόν κάθε μέρα θα πιω έναν καφέ έξω, με φίλους, για να τα πούμε ή όταν έχω πραγματικά ανάγκη έναν καφέ.
Δε χρειάζεται απαραίτητα να πάω σε καφετέρια, αφού υπάρχουν και άλλες εναλλακτικές, όπως να πάρω έναν καφέ στο χέρι και να κάνω μια βόλτα στην πόλη.
Ιδανική για μένα τιμή είναι όχι αυτή που υπάρχει τώρα. Κάποτε είχε 2,50 με 2,80 και πάλι τότε οι καταστηματάρχες είχαν απίστευτο κέρδος».
Ελένη
«Κάθε μέρα πάω για καφέ και μπορεί να τύχει και δύο. Έτσι είναι αν είσαι άνεργη. Για μένα ο καφές έξω είναι τρόπος να ξεφύγεις λίγο από το σπίτι Συνήθως πάω με φίλους.
Ο Έλληνας δεν κόβει κι άλλα πράγματα, ο καφές μάς πείραξε;
Ζώντας στην Αθήνα τα τελευταία 7 χρόνια, η τιμή μού φαίνεται καλή. Όμως, μέχρι κι εκεί πλέον τείνουν να κατεβαίνουν οι τιμές με προσφορές, happy time κ.λπ. Θα μπορούσε να γίνει και εδώ κάτι τέτοιο».
Βίκυ
«Για καφέ πάω κάθε μέρα. Όταν πάω θα ξεφύγω, έτσι το σκέπτομαι εγώ. Πάω με τους κολλητούς μου και γελάμε, λέμε τα νέα μας.
Δεν κόβω τον καφέ ούτε ο Έλληνας νομίζω μπορεί να τον κόψει.
Εγώ πίνω μόνο γαλλικό, κοστίζει γύρω στα 2.70 και μου φαίνεται μια χαρά».
Του Παναγιώτη Μπαμπαρούτση
