Του Σταύρου Στραβόλαιμου
Το πελατειακό σύστημα ήταν και είναι σύστημα που δημιουργεί εξαρτήσεις και δουλείες και για την ίδια την πατρίδα μας, αλλά και στο εσωτερικό της ελληνικής κοινωνίας. Έτσι, οδηγήθηκε και η Ελλάδα να ζει με ΔΑΝΕΙΚΑ, αντί να καλλιεργεί τις δικές της δυνατότητες, τα δικά της πλεονεκτήματα.
Η χώρα για να πάει μπροστά πρέπει να είναι αξιόπιστη προς τη διεθνή κοινότητα και σε αυτούς που τη δανείζουν. Η αξιοπιστία, όμως, δεν αφορά μόνον τη σωτηρία της, αφορά γενικότερα το μέλλον του ίδιου του ελληνικού λαού. Στην κατεύθυνση αυτή έχουμε χρέος να κάνουμε τις μεγάλες ανατροπές που έχει ανάγκη ο τόπος. Να αναμορφώσουμε την Ελλάδα. Για χάρη της νέας γενιάς.
Έχουμε εθνικό χρέος να αποκαταστήσουμε την κυριαρχία της οικονομίας και γενικότερα του τόπου. Κυριαρχία που τρώθηκε από τις εγκληματικές για τον τόπο πολιτικές της καταστροφικής κυβέρνησης Καραμανλή και αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε. Πρέπει, επιτέλους ,να σταματήσουμε την εξάρτηση της χώρας από ξένες επιτηρήσεις.
Η αποκατάσταση, όμως, της εθνικής κυριαρχίας περνάει μέσα από μεγάλες δημοκρατικές αλλαγές για τη δημιουργία μιας Πολιτείας που εγγυάται δικαιώματα, ανακατανέμει δίκαια τον παραγόμενο πλούτο, τον αξιοποιεί σωστά και ορθολογικά, ώστε να παρέχει εργαλεία και να διασφαλίζει δυνατότητες σε κάθε πολίτη.
Μία κυρίαρχη Ελλάδα, με κυρίαρχους πολίτες, που στηρίζεται στις δικές της δυνάμεις. Μια Ελλάδα της καινοτομίας παντού, έτοιμη να αξιοποιήσει ορθολογικά και βιώσιμα τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα: τους ανθρώπους της, την παράδοσή της, την ιστορία της και το φυσικό της πλούτο.
«Η Ελλάδα στους Έλληνες» σήμερα, σημαίνει μια επανάσταση δημοκρατίας. Στους θεσμούς και την οικονομία. Μία Ελλάδα με συλλογική αυτοπεποίθηση: Αυτός πρέπει να είναι ο στόχος.
Θα χρειαστεί διαρκής προσπάθεια για να οικοδομηθεί μία πραγματικά δίκαιη Ελλάδα. Να χτίσουμε μία αληθινά ευνομούμενη πολιτεία. Ήδη, όμως, έχουν γίνει μεγάλα θεσμικά βήματα τα τελευταία χρόνια από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και τον Γ. Παπανδρέου.
Ποτέ άλλοτε δεν ελήφθησαν τόσες σημαντικές αποφάσεις, σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, που εμπεδώνουν συνθήκες αξιοκρατίας, διαφάνειας και λογοδοσίας στο δημόσιο βίο. Για πρώτη φορά άρχισαν να μπαίνουν, επιτέλους, κανόνες στη λειτουργία του κράτους, που προστατεύουν τα δικαιώματα κάθε Έλληνα πολίτη και δεν αποδίδουν προνόμια σε λίγους. Μεταξύ άλλων, αξίζει να αναφερθούν:
-η κινητοποίηση μηχανισμών πάταξης φοροδιαφυγής, κίνητρα για να σπάσει η ομερτά της συγκάλυψης.
-η καθολική υπαγωγή στο ΑΣΕΠ όλων των κρατικών προσλήψεων, για να σταματήσει η θλιβερή εξαγορά συνειδήσεων «για μια θέση στο δημόσιο».
-η αξιοκρατική επιλογή προϊσταμένων στη δημόσια διοίκηση, υποχρέωση όλων των κρατικών και αυτοδιοικητικών λειτουργών να αναρτούν όλες τις αποφάσεις τους στο διαδίκτυο.
-η ριζική αναμόρφωση της αυτοδιοίκησης με λιγότερους και ισχυρότερους Δήμους, με ενισχυμένες αρμοδιότητες και πόρους, αλλά και με πρωτόγνωρους κανόνες διαφάνειας και εποπτείας στα οικονομικά τους.
-η εισαγωγή ξεκάθαρων κανόνων που χτυπούν αποφασιστικά το μαύρο πολιτικό χρήμα.
-η θέσπιση του θεσμού του Οικονομικού Εισαγγελέα που ενισχύθηκε με όλες τις απαιτούμενες εξουσίες για την εξυπηρέτηση του διευρυμένου ρόλου του.
-η ποινικοποίηση της μη έκδοσης φορολογικών στοιχείων και απόκρυψης συναλλαγών, που αποτελούν τους δύο βασικούς άξονες της φοροδιαφυγής.
-η φορολόγηση των εξωχώριων εταιρειών (offshore), συνήθη οχήματα μεγάλης φοροδιαφυγής, με αποτρεπτικό συντελεστή, προκειμένου να αποκαλυφθούν τα φυσικά πρόσωπα που κρύβονται πίσω από αυτές.
-η ενίσχυση αρμοδιοτήτων του Σώματος Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος του οποίου οι υπάλληλοι απέκτησαν προανακριτικές αρμοδιότητες.
-ο σχεδιασμός των πρώτων διασταυρώσεων στοιχείων τόσο για τον εντοπισμό της φοροδιαφυγής όσο και για τον εντοπισμό πηγών αποπληρωμής των ληξιπρόθεσμων οφειλών, από τις οποίες προέκυψαν και τα πρώτα απτά αποτελέσματα στην είσπραξη.
-η θεσμοθέτηση θεσμικών αλλαγών στη διαδικασία εκδίκασης φορολογικών και τελωνειακών διαφορών από τα διοικητικά δικαστήρια
Το ΠΑΣΟΚ με την κυβέρνησή του πάλεψε για τη μεγάλη αλλαγή, με τεράστιο πολιτικό κόστος. Τόλμησε, μακριά από μικροκομματικές σκοπιμότητες, όπως έκαναν άλλοι που το έπαιζαν ή το παίζουν εκ του ασφαλούς, αντιμνημονιακοί υπερπατριώτες. Πάλεψε για να αποκτήσει, επιτέλους, και η Ελλάδα ένα σύγχρονο κράτος και ένα σύγχρονο πολιτικό σύστημα στην υπηρεσία του πολίτη. Αγωνίστηκε για να αλλάξει ριζικά η Ελλάδα, ώστε να βγει οριστικά από το φαύλο κύκλο της παρακμής. Να αναμορφωθεί ριζικά το κράτος, ώστε, αντί για εμπόδιο σε κάθε πρωτοβουλία και καινοτομία, να γίνει πραγματικός μοχλός ανάπτυξης και αξιοποίησης των ισχυρών συγκριτικών πλεονεκτημάτων της πατρίδας μας, για να μην ξανακινδυνεύσουμε με χρεοκοπία. Ποτέ πια.
