«Είναι καλύτερο να πεις κάτι και να το μετανιώσεις, παρά να μετανιώσεις γιατί δεν είπες τίποτα»
Τον Γιάννη Σερβετά τον γνωρίζουμε όλοι από την παρέα του Ράδιο Αρβύλα. Ωστόσο, πέρα από το ραδιόφωνο και την τηλεόραση, έχει μια ακόμη ασχολία, τη συγγραφή.
Έτσι, λοιπόν, το προσεχές Σάββατο θα βρεθεί αρχικά στο βιβλιοπωλείο «Βιβλιόπολις» της Δήμητρας Δημοπούλου και εν συνεχεία στο Πνευματικό Κέντρο, για να παρουσιάσει το ημερολόγιό του, αλλά και να μιλήσει για τον εθελοντισμό.
Στην Καλαμάτα έρχεται προσκεκλημένος της Επιτροπής Εθελοντισμού του Δήμου αλλά και της κας Δημοπούλου, ενώ μαζί του θα βρίσκεται ο Βασίλης Δέλιος.
Το «Θ» μίλησε μαζί του για το ημερολόγιό του και, φυσικά, για τους Ράδιο Αρβύλα, και σας τον παρουσιάζει:
-Καταρχάς ποια η σχέση σας με το Νότο; Έχετε έρθει ξανά στην πόλη μας;
Η καταγωγή της γυναίκας μου, της Έφης, είναι από το Αμπελάκι της Τρίπολης. Εξαιτίας τούτου γνωρίζω πολύ καλά την Πελοπόννησο, την οποία έχω γυρίσει πάνω από 10 φορές, όμως από την Καλαμάτα πάντα ήμουν περαστικός. Ομολογώ ότι είναι η πρώτη φορά που θα μείνω δύο μέρες και είμαι πολύ χαρούμενος γι’ αυτό. Ελπίζω να μείνει και η Καλαμάτα ικανοποιημένη μαζί μου.
-Αιτία της επίσκεψης η παρουσίαση του ημερολογίου. Πότε και πώς ξεκινά η συγγραφή του ημερολογίου;
Κι όμως, το ημερολόγιο ξεκινά από την Πελοπόννησο το καλοκαίρι του 2004. Κάναμε εδώ διακοπές με την οικογένειά μου. Όταν επιστρέψαμε στη Θεσσαλονίκη, μετά από λίγο καιρό, κάναμε μια «ανασκόπηση» του καλοκαιριού. Ανακαλύψαμε, λοιπόν, πως είχαμε «χάσει» μια εβδομάδα από τις διακοπές μας, γιατί κανένας μας δε θυμόταν πού είχαμε πάει. Από τότε άρχισα να κρατώ ένα ημερολόγιο για μένα, πού πήγα, τι είχα φάει, πόσα παγωτά είχα φάει, και έτσι μου ήρθε η ιδέα.
-Πώς είναι αυτά τα χρόνια η ανταπόκριση του κόσμου;
Αυτό εδώ που κρατάω είναι το 7ο ημερολόγιο που έχω γράψει. Μου φαίνεται ότι αυτό από μόνο του απαντά στην ερώτηση σχετικά με την ανταπόκριση του κόσμου.
-Τηλεόραση, ραδιόφωνο ή το ημερολόγιο; Ποιο από τα τρία είναι το αγαπημένο σας;
Το ραδιόφωνο σίγουρα προηγείται, αλλά κακά τα ψέματα, δίχως την τηλεόραση, αλλά και το γράψιμο, δε θα είχα ισορροπία. Το ένα βοηθά και ολοκληρώνει το άλλο.
-Ράδιο Αρβύλα, για ακόμα μια χρονιά η εκπομπή στον αέρα…
Ναι, και αισίως φτάσαμε στο μέσο της σεζόν. Τι να πω… γεροί να είμαστε και να ευχηθώ και του χρόνου. Πρώτα ο Θεός βέβαια, γιατί μπορεί εν τω μεταξύ να υπάρχει προγραμματισμένη καμιά καινούργια καταστροφή, για την οποία δεν έχω ενημερωθεί, και να δίνω τζάμπα ευχές.
-Μια παρέα που στόχο έχει να προσφέρει στο κοινό τι;
Φιλτράρουμε με χιουμοριστικό- ανατρεπτικό τρόπο τις ειδήσεις και τις προσφέρουμε με τη δική μας άποψη. Όμως, από εκεί και πέρα, μπορεί ο καθένας είτε να συμφωνήσει είτε να διαφωνήσει μαζί μας. Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο. Μία άποψη προσφέρουμε στον ταμιευτήρα της σκέψης.
-Έχετε καταφέρει να είστε live από τη Θεσσαλονίκη. Θα μπορούσατε να ζήσετε στην Αθήνα, αν χρειαζόταν;
Αφού έχουμε επιζήσει τόσες σεζόν από τα ανέκδοτα του Παναγιωτόπουλου, θα μπορούσαμε να ζήσουμε παντού.
-Τελικά, η σάτιρα έχει όρια;
Αυτή εδώ την ερώτηση που μου κάνατε μόλις τώρα, οι υπόλοιποι σατιρικοί λένε ότι είναι κλισέ και αποφεύγουν να την απαντούν. Η αλήθεια είναι ότι δε γνωρίζουν και ντρέπονται να το πουν. Εγώ, επειδή σας συμπάθησα, θα σας δείξω τα όρια της σάτιρας, ώστε να τα ξέρετε και εσείς. Θα ήθελα μόνο να μείνει μεταξύ μας.
Λοιπόν, τα όρια της σάτιρας ξεκινούν από αυτόν εδώ τον αστερίσκο * και φτάνουν μέχρι …………………………………………………………………………………………………………………….αυτόν εδώ τον αστερίσκο * ακριβώς.
Υ.Γ.: Πρέπει να γνωρίζετε πως η σάτιρα, οι απορίες της Μενεγάκη, το χρέος της Ελλάδας και η περιφέρεια του Πάγκαλου δεν έχουν όρια.
-Έχετε νιώσει ποτέ ότι είπατε στον αέρα κάτι που δεν έπρεπε;
Όχι. Έχω νιώσει πολλές φορές αργότερα ότι δεν είπα όσα έπρεπε. Πάντως, είναι σίγουρα πολύ καλύτερα να έχεις πει κάτι και να το μετανιώσεις, παρά να μετανιώσεις γιατί δεν έχεις πει τίποτα.
-Όλο αυτό βλέπετε κάποια στιγμή να τελειώνει;
Όχι. Επειδή είμαστε σίγουροι πως υπάρχει ζωή μετά θάνατον, ήδη δουλεύουμε μια νέα ιδέα, εμείς οι τέσσερις να είμαστε πάνω σε ένα σύννεφο, με τα φτερά και τα φωτοστέφανά μας, και να παρουσιάζουμε με τον τρόπο μας διάφορα video στον αιώνα τον άπαντα.
-Επειδή ο πρωθυπουργός είναι από τα μέρη μας, αν τον συναντούσατε εδώ το Σάββατο, τι θα του λέγατε;
Θα του έλεγα: «Σε ποιον θέλετε να αφιερώσω το βιβλίο; Τι όνομα να γράψω;». Όμως, θα μου επιτρέψετε να σας πω κάτι. Η πραγματική ουσία στη σχέση πολίτη-πρωθυπουργού δεν είναι τι θα πει ο εκάστοτε πολίτης στον πρωθυπουργό, αλλά τι θα κάνει για τον πολίτη ο εκάστοτε πρωθυπουργός.
Του Παναγιώτη Μπαμπαρούτση
