Μέχρι σήμερα ένας από τους λόγους για τους οποίους «θριαμβολογούσε» η Δημοτική Αρχή ήταν ότι, παρά τη δύσκολη οικονομική συγκυρία, αποφάσισε τη μείωση των δημοτικών τελών σε μεγάλο μέρος πολιτών του καλλικράτειου Δήμου. Άλλωστε, το επικοινώνησε με κάθε τρόπο το προηγούμενο διάστημα ο δήμαρχος Παν. Νίκας.
Όμως, η πραγματικότητα για τους δημότες μάλλον είναι διαφορετική. Όπως φαίνεται, θα κληθούν να βάλουν ακόμα βαθύτερα το χέρι στην τσέπη για να πληρώσουν τους λογαριασμούς της ΔΕΗ. Στις αυξήσεις που υπολογίζονται στο 23%, έρχονται να προστεθούν επιπλέον κρυφές αυξήσεις μέσω των ποσών που καταβάλλουν ως δημοτικά ανταποδοτικά τέλη ηλεκτροφωτισμού.
Σύμφωνα με πληροφορίες, η αύξηση στο «τιμολόγιο φωτισμού οδών και πλατειών» φθάνει το 18%. Αυτό το πρόσθετο οικονομικό βάρος είτε θα αναγκαστούν να το πληρώσουν οι Δήμοι (σ.σ. άγνωστο με ποιον τρόπο) είτε θα αναγκαστούν να το μετατοπίσουν στους ίδιους τους δημότες.
Έτσι, το όλο πρόβλημα για τις Δημοτικές Αρχές, όχι μόνο της Καλαμάτας, έχει δύο όψεις: μία πολιτική και μία οικονομική.
Η επιπλέον αύξηση θα συμβάλει δραματικά και στην αύξηση του ποσοστού των πολιτών και επιχειρηματιών που δηλώνουν αδυναμία να ανταπεξέλθουν στην καταβολή των χρημάτων που τους αναλογούν. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι όσο λιγότεροι πληρώνουν, τόσο λιγότερα χρήματα θα μπαίνουν στα ταμεία των Δήμων από τον κωδικό των ανταποδοτικών τελών.
Το πολιτικό κόστος που θα υποστούν οι δήμαρχοι σχετίζεται με την αύξηση που θα παρουσιάζεται στα τιμολόγια της ΔΕΗ σχετικά με τα δημοτικά τέλη. Οι πολίτες θα δουν ξαφνικά αυξημένες χρεώσεις για το δημοτικό φωτισμό, κάτι το οποίο θα δημιουργήσει την εντύπωση ότι η αύξηση προέρχεται από το Δήμο και όχι τη ΔΕΗ.
Η ήττα των δημάρχων γίνεται μεγαλύτερη, καθώς διαψεύδονται στην πράξη οι όποιες διαβεβαιώσεις και δεσμεύσεις είχαν λάβει, όταν αποφάσιζαν είτε για μηδενικές αυξήσεις στα τέλη είτε για μείωσή τους.
Στην πράξη, δηλαδή, η κρυφή αύξηση της ΔΕΗ στα συγκεκριμένα τιμολόγια ανατρέπει την εικόνα που ήθελαν να δώσουν στους πολίτες. Ότι, δηλαδή, λόγω κρίσης, και σεβόμενοι τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο κόσμος, κάνουν ηπιότερη την πολιτική τους στα δημοτικά ανταποδοτικά τέλη.
Από την άλλη πλευρά, εκτός από το τέλος φωτισμού οδών και πλατειών, οι Δήμοι πληρώνουν πολύ ακριβά και το ρεύμα που χρησιμοποιούν σε μια σειρά από έργα κοινής ωφέλειας. Ενδεικτικό παράδειγμα είναι το κόστος για την κάλυψη της ηλεκτροδότησης στα αντλιοστάσια. Η επιβολή είναι ιδιαίτερα υψηλή.
Ωστόσο, αξίζει να επισημανθεί ότι οι Δήμοι βρίσκονται ουσιαστικά σε αδιέξοδο και τα περιθώριά τους για αντιδράσεις είναι περιορισμένα, αφού η είσπραξη των τελών από τη ΔΕΗ τούς εξασφαλίζει ότι θα εισπράξουν το μεγαλύτερο ποσοστό τους.
Του Αντώνη Πετρόγιαννη
