Μωρό μου; Τι κάνεις, μωράκι μου; Πού είσαι, ρε μωρό μου; Πού εξαφανίστηκες; Αυτό είναι το σημερινό status, ο καθημερινός κώδικας επικοινωνίας ανάμεσα στα περισσότερα, νέα, κατά το πλείστον ζευγάρια. Το ακούς, ωστόσο, και από κάποιες-ους φερέλπιδες μεσήλικες.
Ηρώδη; Πού είσαι, ρε Ηρώδη; Πήξαμε στο fake, το ψεύτικο. Και να πεις ότι η ελληνική γλώσσα είναι φτωχή; Το αντίθετο. Η πλουσιότερη του κόσμου. Με χίλιες μύριες λέξεις, εύηχες και δυνατές, που μπορούν να αντικαταστήσουν τούτη την κούφια.
Βέβαια, επειδή στην κυριολεξία μωρό = ανόητο, ασυναίσθητα, υπόγεια, ύπουλα, κάτι περισσότερο μπορεί να γνωρίζουν εκείνες και εκείνοι που χρησιμοποιούν τη λέξη και την αναμασούν ως τσιχλόφουσκα.
Στη συνέχεια… έρχεται η απομυθοποίηση και οι ψευδαισθήσεις γίνονται στάχτη και μπούρμπερη. Οι λάθος άνθρωποι έρχονται στη ζωή μας για να μας οδηγήσουν στους σωστούς.
Και για να ξεμπερδεύουμε, άλλο αγάπη, άλλο έρωτας και άλλο καψούρα. Η καψούρα είναι κούρσα μιας ανάσας. 100 μέτρων. Ο έρωτας 200-400 μέτρων, άντε στην καλύτερη 800 μέτρων. Η αγάπη είναι μαραθώνιος. Θέλει αντοχές.
Τι είπε ο «μύθος», ο Άδωνις; «Μικρή η αύξηση των αυτοκτονιών (17%) στη χώρα εν μέσω τέτοιας κρίσης». Αν είχε φουντάρει από το μπαλκόνι της η κα Ευγενία Μανωλίδου, στοιχηματίζω πως θα ήταν τεράστια.
Έτσι είναι. Όταν αναφέρεσαι σε ανθρώπους με ποσοστά και αριθμούς, έχοντας τον κώλο σου καλυμμένο, δεν πάει να κρεμαστεί και να αυτοπυρποληθεί ο πάσα ένας; Δικός του, του Αδώνιδος, άνθρωπος ήταν;
«Η χώρα σε ακινησία» έγραφε στον πρωτοσέλιδο τίτλο του το «ΒΗΜΑ» της Κυριακής. Πλάκα με κάνεις, που θα έλεγαν και οι Σαλονικοί; Ποια ακινησία; Τρέμει σύγκορμη η κοινωνία, λες και έχει πέσει επιδημία Πάρκινσον.
Διαβάστε και τι είπε ο καρδιολόγος του Νοσοκομείου Καλαμάτας, ο κ. Μάκαρης, στην Αμερική για την αύξηση των εμφραγμάτων στην Ελλάδα συνεπεία της οικονομικής κρίσης και θα καταλάβετε τι έρχεται.
Και για να το ελαφρύνουμε, εκείνος ο Κουκουλάκης, που έδωσε το ανύπαρκτο πέναλτι στον Παναθηναϊκό με την Κέρκυρα, είναι οφθαλμίατρος στο Ηράκλειο. Του εμπιστεύεσαι μετά τα μάτια σου;