Σήμερα στις επτά το απόγευμα θα πραγματοποιηθεί στο «Cine Cafe» συζήτηση- εκδήλωση του Αριστερού Δικτύου για το εγχείρημα μιας ανατρεπτικής, αλλά συνάμα ρεαλιστικής εναλλακτικής πρότασης, με τη συμμετοχή του ανεξάρτητου βουλευτή Οδυσσέα Βουδούρη και του μέλους της Κεντρικής Επιτροπής της Δημοκρατικής Αριστεράς, Μιχάλη Φανουράκη.
Μιλώντας στο «Θ», πριν από την εκδήλωση, ο Οδυσσέας Βουδούρης παρουσιάζει τη δική του άποψη για τη σημασία του ρόλου της Αριστεράς στην προσπάθεια να δοθεί απάντηση στην κρίση, ενώ αναφέρεται στους στόχους του Αριστερού Δικτύου στη σύγχρονη συγκυρία.
-Ποια είναι η σημασία αυτής της εκδήλωσης;
Είναι στην ουσία μια προσπάθεια να βρεθούν σημεία σύγκλισης, ένας κοινός παρανομαστής των δυνάμεων της Αριστεράς. Να διαμορφωθεί μια ρεαλιστική, εναλλακτική κοινή πρόταση για να αναχαιτιστεί ο οδοστρωτήρας της πολιτικής της ύφεσης, της ανεργίας, της φτωχοποίησης που ακολουθεί η τρικομματική κυβέρνηση με τις επιταγές της τρόικας. Είδαμε αυτό τον καιρό σχήματα συνεργασίας, όπως η κυβέρνηση Παπαδήμου και η παρούσα τρικομματική κυβέρνηση με τη συμμετοχή της ΔΗΜΑΡ.
Και τα δύο σχήματα ακολούθησαν την ίδια μνημονιακή, αδιέξοδη πολιτική. Δεν προχώρησαν στην εξυγίανση του πολιτικού συστήματος και του δημόσιου τομέα. Δεν επαναδιαπραγματεύθηκαν τους δυσμενείς όρους του μνημονίου, όπως υποσχέθηκαν. Είμαστε στο σημείο μηδέν. Πρέπει να πάρει σάρκα και οστά μια πειστική εναλλακτική πρόταση.
-Ποιος είναι ο ρόλος του Αριστερού Δικτύου στο χώρο της Αριστεράς σήμερα;
Το Αριστερό Δίκτυο είναι υπό διαμόρφωση. Κοινή συνισταμένη των ανθρώπων που συμμετέχουν, μελών της ΔΗΜΑΡ, αλλά και φίλων και ανένταχτων αριστερών, είναι η αντίθεση με τη σημερινή γραμμή της ηγεσίας του κόμματος.
Η προγραμματική συμφωνία των τριών κομμάτων έχει ολοσχερώς παραβιαστεί: μισθοί και συντάξεις μειώθηκαν περαιτέρω, ο κατώτατος μισθός και οι συλλογικές συμβάσεις δεν επαναφέρθηκαν, η ΑΤΕ ιδιωτικοποιήθηκε με αδιαφανείς και επιβλαβείς διαδικασίες για το δημόσιο συμφέρον, οι κρατικοποιήσεις θα γίνονται πλέον χωρίς την έγκριση της Βουλής, το σκάνδαλο της Λίστας Λαγκάρντ κουκουλώθηκε, η πάταξη της φοροδιαφυγής και της παραοικονομίας ξεχάστηκε. Προφανώς, η ΔΗΜΑΡ δεν είναι ανάχωμα στη συντριβή της κοινωνίας που επιφέρει η μνημονιακή πολιτική!
-Μήπως, όμως, και η Αριστερά, υπό την ευρεία έννοια του όρου, βρίσκεται σε κρίση;
Η προοδευτική πρόταση εξόδου από την κρίση είναι πια μονόδρομος και αυτή μπορεί να έρθει μόνο από τη συμπαράταξη της Αριστεράς και τη δημιουργία ενός ευρύτερου προοδευτικού, δημοκρατικού μετώπου. Αυτό μπορεί να έρθει μόνο μέσα από διεργασίες στην κοινωνία.
Κάθε ελπίδα ότι η παρούσα κυβέρνηση ή κάποια παραλλαγή της μπορεί να βγάλει τη χώρα από την κρίση είναι ψευδαίσθηση. Όσο αφορά στην κρίση μέσα στην Αριστερά, αυτό είναι ένα δεδομένο των τελευταίων δεκαετιών. Αυτή η κρίση και το έλλειμμα της Αριστεράς οδήγησαν στο φαινόμενο της μακρόχρονης υπεροχής του ΠΑΣΟΚ.
Το ΠΑΣΟΚ κατέρρευσε λόγω των δικών του αντιφάσεων και αδυναμιών. Η πρωτοβουλία περνά τώρα στην Αριστερά. Θα έχει την ωριμότητα να αξιοποιήσει αυτή την ευκαιρία προς όφελος της χώρας και της κοινωνίας; Αυτό είναι σήμερα το μεγάλο ζητούμενο.
-Το τελευταίο διάστημα διάφορα δημοσιεύματα σας εμφανίζουν να βρίσκεστε «προ των πυλών» του ΣΥΡΙΖΑ. Τι ισχύει τελικά;
Από την πλευρά μας έχουμε δηλώσει ξεκάθαρα ότι δεν υπάρχει καμία διάθεση να στεγαστούμε πολιτικά στο ΣΥΡΙΖΑ. Στόχος μας είναι να αναστήσουμε το εγχείρημα της ανανεωτικής Αριστεράς. Αυτή η ιστορία δεν μπορεί να γίνει με αποκλεισμούς. Ασφαλώς σ’ αυτό το διάλογο ζητούμε τη συμμετοχή του ΣΥΡΙΖΑ, των Οικολόγων Πράσινων, αλλά και άλλων δυνάμεων που βρίσκονται σε αντιμνημονιακή κατεύθυνση.
Το λάθος της Δημοκρατικής Αριστεράς, αν θέλετε, είναι ότι «ποινικοποίησε» το διάλογο με το ΣΥΡΙΖΑ. Μπορεί να υπάρχουν διαφορές στη θεώρηση κάποιων πραγμάτων και πολιτικών, αλλά θεωρώ ότι όλοι βρισκόμαστε στην ίδια μεγάλη οικογένεια της Αριστεράς. Βέβαια, ο διάλογος, αλλά και η αναζήτηση μιας κοινής συνισταμένης και πορείας, είναι ένα δύσκολο εγχείρημα, αλλά αυτό είναι και το ζητούμενο.
-Ορισμένοι σάς κατηγορούν ότι με «μεγάλη ευκολία» αλλάζετε πολιτικούς χώρους. Πώς το σχολιάζετε αυτό;
Αν πάρουμε το σημερινό πρόεδρο της ΔΗΜΑΡ, Φώτη Κουβέλη, αν θυμάμαι καλά, έχει αλλάξει τέσσερα κόμματα. Δεν τον κατηγορώ, βέβαια, γι’ αυτό, αλλά είναι μια πραγματικότητα.
Σε ό,τι με αφορά προσωπικά, αναρωτιέμαι αν είναι σωστό και ηθικό, ένας πολιτικός να παραμένει σ’ έναν κομματικό χώρο ο οποίος αθέτησε όλες τις προεκλογικές του υποσχέσεις ή να μένει πιστός στις ιδέες του. Θεωρώ ότι υπηρετώ αξίες. Οι πολίτες, το βλέπουμε σε όλες τις δημοσκοπήσεις, σε όλες τους τις εκδηλώσεις έχουν μπουχτίσει από πολιτικούς σχηματισμούς, αλλά και πολιτικούς που άλλα υποστηρίζουν τη μία ημέρα και διαφορετικά πράττουν την άλλη. Αυτό το δρόμο δε θέλω να τον ακολουθήσω.
Του Αντώνη Πετρόγιαννη
