Αναπάντητα ερωτήματα για τη μεταφορά με εργολάβους
Του Αντώνη Πετρόγιαννη
Πραγματοποιείται σήμερα στο υπουργείο Περιβάλλοντος μία από τις πλέον σημαντικές συσκέψεις για το θέμα της διαχείρισης των απορριμμάτων στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, στο μεσοδιάστημα και μέχρι να ολοκληρωθεί ο διαγωνισμός που έχει ήδη προκηρυχθεί.
Εν τω μεταξύ, οι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται ήδη από τους Δήμους για να κρύβουν το πρόβλημα κάτω από το χαλί σηκώνουν πολλή κουβέντα. Η δε μεταφορά των απορριμμάτων από διάφορους εργολάβους και ο άγνωστος τελικός τους προορισμός έχουν ανοίξει κύκλο συζητήσεων, αλλά και καταγγελιών από φορείς, ομάδες περιβάλλοντος και πολίτες, που δεν έχει κλείσει ακόμα.
Μια τέτοια άποψη παρατίθεται παρακάτω, χωρίς να σημαίνει φυσικά ότι αποδεχόμαστε το σύνολο όσων κατατίθενται. Τα ερωτήματα, όμως, που τίθενται χρήζουν απάντησης από τους αρμοδίους:
«Τα σκουπίδια αποτελούν το χρυσάφι για τα ταμεία των Δήμων, καθώς και για τις… τσέπες των δημάρχων. Ναι, έτσι όπως το διαβάζετε! Η κλεψιά πάει σύννεφο! Δε θέλουν καμία λύση στο πρόβλημα. Θέλουν να υπάρχει το ίδιο καθεστώς, της ρεμούλας, της κονόμας και της ρουσφετολογίας. Γι’ αυτό και ό,τι έχει σχέση με το κόστος των σκουπιδιών είναι απόρρητο!
Λίγοι είναι οι δήμαρχοι που απαντούν ευθέως στα δύο ερωτήματα: Πού πηγαίνουν τα σκουπίδια; Ποιο ποσό πληρώνουν στη σχέση του όγκου με την απόσταση μεταφοράς τους. Το μόνο που δηλώνουν είναι το συνολικό κόστος για τη συλλογή των σκουπιδιών και τη μεταφορά τους.
Έτσι, με υπολογισμό και όχι με τιμοκατάλογο, προκύπτει στην καλύτερη περίπτωση κόστος ανά τόνο περίπου από 50 έως 70 ευρώ στην επαρχία. Όμως, ούτε υπάρχει έλεγχος στο ζύγισμα, ούτε για ποια απόσταση αναλογεί αυτό το κόστος. Αποτελεί απόρρητο στοιχείο ο τόπος απόρριψης των σκουπιδιών.
Για να καταλάβει ο αναγνώστης, περιληπτικά, λέμε πως η Ευρωπαϊκή Ένωση επιβάλλει πλέον πρόστιμα στη χώρα μας για τη συνεχιζόμενη ύπαρξη χωματερών. Έχει δώσει (η Ε.Ε.) τεράστια ποσά για να λυθεί το πρόβλημα των σκουπιδιών στη χώρα μας και δεν έχει γίνει τίποτα.
Οι δήμαρχοι, όμως, συνεχίζουν την παράνομη λειτουργία των χωματερών. Όταν πιεστούν αρκετά, κλείνουν τις χωματερές και μεταφέρουν με «σκουπιδοεργολάβους» το προϊόν σε άγνωστη και πάντα… απόρρητη διαδρομή.
Είναι βέβαιο πως ορισμένοι δήμαρχοι δημιουργούν “κρίση σκουπιδιών” στην πόλη τους, προκειμένου να έχουν δικαιολογία, για γρήγορες αποφάσεις και με… οποιοδήποτε κόστος, να “σώσουν” τους δημότες τους, καθώς και την υγεία τους, δίνοντας τεράστια ποσά στους εργολάβους για… γρήγορη καθαριότητα της πόλης.
Εάν είναι “μπροστά” τους και μέρες γιορτής, τότε η ταχύτητα των αποφάσεων για την “καθαριότητα” είναι… πρωτοφανής.
Ακόμη και πίσω από τον ξεσηκωμό κατοίκων, όπου υπάρχουν, για νέες λύσεις, είναι οι δήμαρχοι. Κανένας δε θέλει στον τόπο του τη λύση. Αυτοί ξεσηκώνουν τον κόσμο και κάποιες οργανώσεις δήθεν οικολόγων, για να παραμένει το πρόβλημα και να… κονομάνε! Ναι, λοιπόν, κερδίζουν οι δήμαρχοι από τα σκουπίδια και δε θέλουν λύσεις.
Και μη βρεθεί κάποιος από αιρετούς να θυμώσει με τα παραπάνω, λέγοντας πως δεν είναι όλοι ίδιοι. Όποιος είναι σωστός αλλά και σοβαρός, να συνδυάσει την οποιοδήποτε αντίδρασή του με την απάντηση στα ερωτήματα:
Πού πηγαίνουν τα σκουπίδια των… συναδέλφων τους; Πόσο πληρώνουν τον τόνο και για ποια απόσταση; Ποιος ζυγίζει τα σκουπίδια για να πληρωθεί ο σκουπιδοεργολάβος;».
