Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΟΥ… ΞΕΧΑΣΑΜΕ
Αντί η Δημοτική Αρχή να προχωρήσει τη μελέτη αποκατάστασής του
Του Αντώνη Πετρόγιαννη
Με την ολοκλήρωση της πολεοδομικής μελέτης της Αρτέμιδος το κτήριο στο οποίο στεγαζόταν παλιά η Ηλεκτρική Εταιρεία πέρασε και επίσημα στο Δήμο Καλαμάτας.
Στην αρχή ο δήμαρχος Παν. Νίκας είχε αφήσει να εννοηθεί ότι πρέπει να γκρεμιστεί, βοηθούμενος και από διαμαρτυρίες των περίοικων, διότι ο περιβάλλων χώρος έχει γεμίσει τρωκτικά και κάθε είδους ενοχλητικά ζώα.
Μετά τις διαμαρτυρίες των δημοτικών παρατάξεων και, κυρίως, του «Δικτύου Ενεργών Πολιτών», αλλά και του Νομαρχιακού Τμήματος Μεσσηνίας του ΤΕΕ, φαίνεται ότι το ξανασκέφτηκε. Έκτοτε, όμως, δεν έχει προχωρήσει σε καμία κίνηση.
Από την πλευρά τους, ωστόσο, οι κάτοικοι επανέρχονται και ζητούν δραστικές λύσεις. Δηλαδή, την κατεδάφιση του κτηρίου με τη δικαιολογία ότι αποτελεί εστία μόλυνσης.
Το ερώτημα, πάντως, παραμένει: Σε μια πόλη που έδωσε και δίνει μάχες για τη διατήρηση της ιστορικής της μνήμης, τι θέλει η Δημοτική Αρχή, να σκοτώνει τα ποντίκια που υπάρχουν στα κτήρια ή τα ίδια τα κτήρια; Πρόκειται για μια καθαρά πολιτική απόφαση που πρέπει να πάρει η Δημοτική Αρχή και, μάλιστα, σύντομα.
Να σημειώσουμε ότι στις αρχές της δεκαετίας του 1990 ο Δήμος ανάθεσε μελέτη, η οποία έχει ολοκληρωθεί, είναι εγκεκριμένη και υπάρχει στα συρτάρια της Τεχνικής Υπηρεσίας, για ολοκληρωμένη επισκευή και παρέμβαση στο πρώην εργοστάσιο της Ηλεκτρικής Εταιρείας. Η μελέτη αυτή, δυστυχώς, δεν υλοποιήθηκε ποτέ- μέχρι σήμερα τουλάχιστον.
Το παλιό εργοστάσιο είναι το μοναδικό βιομηχανικό συγκρότημα που έχει παραμείνει σχεδόν ανέπαφο στην πόλη από την εποχή της οικονομικής της άνθισης και για διάφορους λόγους δεν έχει γίνει κάτι. Κακώς δε, δεν έχει κηρυχθεί διατηρητέο.
Μάλιστα, η μελέτη αποκατάστασης του κτηρίου και προσθήκης με εξοπλισμό νέων λειτουργιών του χώρου και όχι μόνο αποκατάσταση, που διαθέτουν οι τεχνικές υπηρεσίες, ανέρχεται – σε σημερινές τιμές- περίπου 400 χιλιάδων ευρώ. Αν, δε, θεωρήσουμε ότι οι τιμές των έργων με τους διαγωνισμούς, ανάλογα και με την έκπτωση, μειώνονται, η τιμή πέφτει πολύ χαμηλότερα.
Η ιστορία
Το εργοστάσιο κατασκευάστηκε στις αρχές του περασμένου αιώνα και είναι ένα από τα πρώτα παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος που κατασκευάστηκαν στην ελληνική επαρχία.
Αποτελούνταν από το εργοστάσιο παραγωγής ρεύματος με κάποιες τεράστιες πετρελαιομηχανές, στο χώρο που βρίσκεται σήμερα η κεντρική σκηνή του Δημοτικού Θεάτρου και τα εργαστήριά του, και το νεοκλασικό κτήριο, που είναι απέναντι και σήμερα βρίσκεται σε άθλια κατάσταση. Στο ισόγειό του ήταν τα γραφεία των υπαλλήλων και στον όροφο η κατοικία του εκάστοτε διευθυντή.
Το εργοστάσιο λειτούργησε μέχρι το τέλος της δεκαετίας του 1950, οπότε η ΔΕΗ, η καινούργια δημόσια επιχείρηση ηλεκτρισμού, εξαγόρασε την ιδιωτική ηλεκτρική εταιρεία και την κυριότητα του κτηρίου.
Με την πάροδο των ετών, ο Δήμος Καλαμάτας αγόρασε το μισό κτήριο και στη ΔΕΗ απέμεινε το υπόλοιπο μέρος του οικοδομικού τετραγώνου. Από τότε που ο Δήμος μπήκε στην ιστορία αυτή μέχρι και τις αρχές της δεκαετίας του ’80 χρησιμοποιούσε το χώρο ως αποθήκη υλικών, ενώ το υπόλοιπο που παρέμεινε στη ΔΕΗ χρησιμοποιήθηκε κατά τον ίδιο τρόπο από την επιχείρηση.
Το 1984 ο Δήμος Καλαμάτας προχώρησε σε ανακαίνιση της αποθήκης και τη μετέτρεψε στην κεντρική σκηνή του Δημοτικού Περιφερειακού Θεάτρου Καλαμάτας.
Την ίδια περίοδο ξεκίνησε και η μελέτη αναθεώρησης του υπάρχοντος Σχεδίου Πόλης και της επέκτασής του.
Μέσα σ’ αυτή τη διαδικασία ο Δήμος Καλαμάτας ήρθε σε συνεννόηση με την τότε διοίκηση της ΔΕΗ και αποφασίστηκε, στο πλαίσιο της επέκτασης του Σχεδίου Πόλης, να υπάρξει μια ανταλλαγή. Από τα οικόπεδα που θα περνούσαν στην ιδιοκτησία του Δήμου από την εισφορά σε γη και χρήμα, με βάση το Νόμο 1337, στην περιοχή της οδού Αρτέμιδος θα παραχωρούσε στη ΔΕΗ το συγκεκριμένο οικόπεδο που σήμερα βρίσκονται τα γραφεία της και θα έπαιρνε ως αντάλλαγμα το υπόλοιπο κομμάτι του παλιού εργοστασίου της Ηλεκτρικής Εταιρείας.
Απώτερος στόχος και σκοπός ήταν κάποια στιγμή να ολοκληρώσει όλη την επισκευή του πρώην βιομηχανικού συγκροτήματος και εκεί να δημιουργηθεί η σταθερή έδρα του Δημοτικού Περιφερειακού Θεάτρου Καλαμάτας. Δηλαδή, ολοκλήρωση της επισκευής για την κεντρική σκηνή και τα εργαστήρια του Θεάτρου και δημιουργία στο παλιό διώροφο νεοκλασικό γραφείων.
Με αυτό το σκεπτικό και μετά από συμφωνία κυρίων και ανταλλαγή επιστολών μεταξύ του τότε δημάρχου Καλαμάτας Σταύρου Μπένου και του μακαριστού Χρυσόστομου, παραχωρήθηκε ο χώρος στο Δήμο, μπήκε η ΔΕΗ στην Αρτέμιδος, όπου κατασκεύασε το λυόμενο, και εγκατέλειψαν το χώρο στην πρώην Ηλεκτρική Εταιρεία.