Η σιωπή των καφενείων


Η δημιουργία του συλλόγου των φίλων για τη διάσωση – διατήρηση – προστασία και ανάπτυξη του δάσους και της παραλίας της Ελαίας είναι γέννημα των πραγματικών αναγκών της περιοχής δεκαετίες τώρα. Η περιοχή αυτή, με το απαράμιλλο φυσικό κάλλος, έγινε πολλές φορές μέχρι σήμερα μήλον της έριδος για διάφορους «επίδοξους σωτήρες». Έτσι και τώρα, η «ανάπτυξη» της κλείνει πονηρά το μάτι υπό τη μορφή της εταιρείας «Νέος Κότινος ΑΕ». Βέβαια, οι προθέσεις της εν λόγω εταιρείας είναι -τουλάχιστον- ασαφείς. Το δάσος δεν αναφέρεται πουθενά, το Δασαρχείο το θεωρεί γεωργική γη -ούτε καν ιδιωτικό δάσος- παραβλέποντας την ορατή σε όλους δασική βλάστηση και μεθοδεύεται η οίκηση μιας έκτασης 308 στρ. (από 180 που ήταν στο παρελθόν!) έξω από κάθε κανόνα, με καταδρομικές επιχειρήσεις δημιουργίας τετελεσμένων γεγονότων, όπως η ισοπέδωση των αμμοθινών, η άροση του πευκοδάσους, η σπορά για ακύρωση της προστατευόμενης -από τη νομολογία για τις περιοχές Natura – αυτοφυούς βλάστησης κ.ά.
Τα ανωτέρω θα έχουν ως αποτέλεσμα την αποκοπή τμήματος του δάσους που επεκτείνεται από το γήπεδο της Ελαίας μέχρι τον Αγιαννάκη,  με αποτέλεσμα την αποξένωσή του από το φυσικό περιβάλλον. Στη φυσική συνέχεια του δάσους και της παραλίας θα παρεμβληθεί μια ζώνη τσιμέντου προκαλώντας βλάβη στον οικότοπο της θαλάσσιας χελώνας και σε τμήμα των αμμοθινών, που αποτελούν οικότοπο προτεραιότητας (κωδικός 2250* Θίνες των παραλιών με Juniperus spp.).
Με έκπληξη παρακολουθούμε τους αρμόδιους φορείς να συναινούν στο όλο εγχείρημα χωρίς τουλάχιστον να διασφαλίζουν τον έλεγχο της νομιμότητας των ενεργειών της εταιρείας. Η Περιφέρεια, πέραν ενός μικρού προστίμου για το οικονομικό μέγεθος της εταιρείας, περί πολλά τυρβάζει, την ώρα που η Ευρωπαϊκή Ένωση βεβαιώνει ότι θα επιβληθούν πρόστιμα, που θα πληρωθούν από το γνωστό υποζύγιο (τους Έλληνες φορολογούμενους) για τη μη τήρηση των νόμων που αφορούν στις περιοχές Natura.
Τέλος, μέρος της Δημοτικής Αρχής, λειτουργώντας εξωθεσμικά, αφενός, συναγελάζεται και τρωγοπίνει με εκπροσώπους της εταιρείας σε παραλιακές ταβέρνες και, αφετέρου, δίνει κούφιες υποσχέσεις για μοίρασμα της πίτας σε ημετέρους, με σκοπό την ψηφοθηρία.
Ουσιαστικά, επιχειρείται η δημιουργία μιας ιδιωτικής ζώνης (παραλίας και δάσους ) απαγορευμένης για τον απλό κόσμο, ο οποίος από κύριος του τόπου του προβλέπεται, απλώς, να παίξει το ρόλο της «καμαριέρας» και του υπηρέτη ξένων αφεντάδων και χωρίς το παραμικρό οικονομικό όφελος.
Ως σύλλογος απαιτούμε τη συνεργασία της Περιφέρειας και του Δήμου για την αναστολή όλων των αδειών που έχουν εκδοθεί και την παύση όλων των διαδικασιών που αφορούν στην έκδοση νέων.
Τους υπενθυμίζουμε πως ρόλος τους είναι να προφυλάσσουν τα συμφέροντα των κατοίκων του Δήμου Τριφυλίας προστατεύοντας τη νομιμότητα και πως η άλογη ανάπτυξη που τώρα επιζητούν, είναι μέρος της πρακτικής που μας έφερε στην τραγική κατάσταση που βιώνουμε ως Δήμος και ως χώρα.
Κλείνοντας, δηλώνουμε ότι θα προβούμε σε όσες δικαστικές, πολιτικές και κινηματικές ενέργειες καταστούν αναγκαίες με σκοπό την υπεράσπιση του δάσους και της παραλίας της Ελαίας και καλούμε κάθε κάτοικο της περιοχής να μη ξεγελαστεί από τις σειρήνες μιας κατ’ επίφαση ανάπτυξης, αλλά να σταθεί αρωγός στους επερχόμενους αγώνες μας, έχοντας συνεχώς κατά νου ότι ο τόπος ανήκει στους νεκρούς του και στους αγέννητους, και εμείς οι ζωντανοί έχουμε χρέος να τον προστατεύσουμε. 

Η σιωπή των καφενείων


Καθηλωτική η Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ το περασμένο Σάββατο στο Δημαρχείο της Μεσσήνης. Και τι δεν είπε. Μεταξύ άλλων: Ότι η κρίση δημιουργείται από την κατάργηση του μέτρου, που αποτελεί ύβρη και καταστροφή, σημειώνοντας ότι οι κυβερνώντες έχουν πάντα την τάση της ύβρεως. 
Μίλησε για το συνοικείν και το συνανήκειν της Αρχαίας Αθήνας, έννοιες που περικλείουν την αγαστή συμβίωση διαφορετικών ανθρώπων μέσα στο πολιτικό σύστημα. 
Τόνισε, επίσης, ότι η Ελλάδα είναι πνεύμα και όχι αίμα και ότι το να είσαι Έλληνας είναι δεν είναι θέμα βιολογικό, αλλά του νου. Τέλος, υπογράμμισε ότι αυτό που έκανε την Αρχαία Αθήνα να μεγαλουργήσει ήταν η ελευθερία, δηλαδή η δημοκρατία. 
Κάποια μέτρα πιο μακριά, λίγο αργότερα, ο κ. Κασιδιάρης έψελνε τον ύμνο της χούντας… 
Α.Π.