Στο δημαρχείο Καλαμάτας βρέθηκε χθες ο βουλευτής Μεσσηνίας της Χρυσής Αυγής Δημήτρης Κουκούτσης. Σύμφωνα με όσα μας είπε σκοπός του ήταν να κατατεθεί αίτηση από πλευράς του κόμματός του, προκειμένου να τους παραχωρηθεί ο χώρος στο Πάρκο Λιμενικού, διότι ετοιμάζεται για σειρά εκδηλώσεων στο συγκεκριμένο χώρο, το καλοκαίρι! Επειδή, όμως ο δήμος είναι αναρμόδιος, την αίτηση αναμένεται να την καταθέσει στο Λιμενικό Ταμείο.
Μάλιστα, μας πληροφόρησε ότι στις 21 Απριλίου, αναμένεται να έρθει στην Καλαμάτα και, ειδικότερα στη Μεσσήνη, ο «σόουμαν», βουλευτής Ηλίας Κασιδιάρης!
ΥΓ. Για όσους «τρέξουν» να δουν από κοντά το.. νεοναζιστικό αστέρι, σαν απάντηση αναδημοσιεύουμε ένα κομμάτι από το κυριακάτικο άρθρο του Χρήστου Πασαλάρη στη «Real News».
« Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ γραφή», γράφει, «αφιερώνεται στους εν Αθήναις εκπροσώπους της γερμανικής κατοχής με την ευκαιρία της 72ης επετείου της γερμανικής εισβολής την 6η Απριλίου 1941 εναντίον της τότε νικήτριας Ελλάδας. Εισβολής απρόκλητης, που έμεινε στην ιστορία ως στυγερό ΕΓΚΛΗΜΑ ΠΟΛΕΜΟΥ…
17 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1944: Η σκηνή στον θάλαμο μελλοθάνατων στις γερμανικές φυλακές στο Γουδί. Ανάμεσά τους και ο γράφων. Η πόρτα βροντάει και εισβάλλουν ο Γερμανός διοικητής των ΕΣ-ΕΣ, μία θηριώδης Γερμανίδα με στολή νοσοκόμας και ένας «Ελληνας» ταγματασφαλίτης ονόματι Γκρίτζαλης, με στολή λοχαγού. Καλούν τον μελλοθάνατο Νίκο Τσαλαπάτη, τον γυμνώνουν, του δένουν τα γεννητικά όργανα με ένα σχοινί και αρχίζουν να τον σέρνουν σαν αρκούδα μπροστά σε όλους μας, χαράζοντας την πλάτη του με αγκαθωτό μαστίγιο. Εκείνος ουρλιάζει και μετά από «περίπατο» μισής ώρας σηκώνει τα χέρια ψηλά ξέπνοος…
ΤΟΤΕ του φοράνε μια κουκούλα και τον οδηγούν στο περιβόητο μπλόκο της Κοκκινιάς, μαστιγώνοντάς τον συνεχώς και απειλώντας τον με κρέμασμα αν δεν υπεδείκνυε όσους αντιστασιακούς γείτονές του γνώριζε, ανάμεσα στον κόσμο που είχαν συλλάβει και παρατάξει στην πλατεία. Εκείνος, για να γλυτώσει τα βασανιστήρια, άρχισε να δείχνει τυχαία όποιον έβλεπε μπροστά του. Κάπου 150 πολίτες εκτελέστηκαν επί τόπου. Αλλοι 300 μεταφέρθηκαν στο Γουδί για να σταλούν στο Νταχάου…
Η ΣΦΑΓΗ της Κοκκινιάς εκείνο τον Αύγουστο του ’44 ήταν μία από τις πιο αιματηρές της γερμανικής θηριωδίας. Η ιστορία έχει καταγράψει τις ακόμη χειρότερες του Διστόμου, του Καμμένου, του Κάνδανου, των Καλαβρύτων, του Κοντομάρι και άλλες, με χιλιάδες θύματα, τα μισά γυναίκες και παιδιά.
Ο Μανώλης Γλέζος στο μοναδικό ντοκουμέντο του «ΚΑΙ ΕΝΑ ΜΑΡΚΟ ΝΑ ΗΤΑΝ…» υπολογίζει τα θύματα της γερμανικής κατοχής σε 1.107.000 άτομα! Εκ των οποίων 600.000 από πείνα, 105.000 από εξόντωση σε στρατόπεδα, 46.000 από συγκρούσεις στα μέτωπα και στην αντίσταση, 56.000 από εκτελέσεις και 300.000 λόγω υπογεννητικότητας! Αριθμοί που προκαλούν ανατριχίλα!..
ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΧΩΡΑ της κατεχόμενης Ευρώπης δεν χύθηκε τόσο αίμα, αλλά και σε καμιά χώρα η αντίσταση στη ναζιστική κατοχή δεν ήταν τόσο οδυνηρή για τον Χίτλερ… Σε καμιά χώρα δεν τόλμησαν νεαροί πατριώτες να κουρελιάσουν τη γερμανική σημαία όπως έκαναν ο Γλέζος και ο Σάντας, αλλά και σε καμιά δεν βρέθηκε νεαρός μαθητής, όπως εκείνος ο Μάθιος Πόταγας από τη Βυτίνα, που στήθηκε μπροστά από τα γερμανικά τανκς καθώς έμπαιναν στην πόλη στις 2 Μαΐου του 1941, για να εκτελεστεί επί τόπου από τον επικεφαλής αιμοβόρο Γερμανό, ο οποίος και διέταξε να του λιώσουν το κεφάλι με πέτρες για να… μάθει να μη λέει: «Δεν θα περάσετε από εδώ»!…
Α.Π.
