Οι πρώτες απώλειες και στα πηγάδια…


 
Και μόνο η ανακοίνωση εκ μέρους της οργανωτικής επιτροπής του προγράμματος του 19ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας προκάλεσε κύματα θετικών δημοσιευμάτων, όχι μόνο στον τοπικό Τύπο, αλλά και στις πολιτιστικές σελίδες των μεγαλύτερων αθηναϊκών εφημερίδων. Ένα μικρό δείγμα, ασφαλώς, της φήμης και της ποιότητας που έχει αποκτήσει πλέον η συγκεκριμένη εκδήλωση.

Εκείνο που προκάλεσε, πάντως, μια παγωμάρα, είναι ότι ούτε φέτος –ή, μάλλον, είναι πολύ δύσκολο- κάποια παράσταση του φεστιβάλ θα φιλοξενηθεί στο Μέγαρο Χορού, που είναι άλλωστε και ο κατ’ εξοχήν λόγος που κατασκευάστηκε.
Όπως μας έλεγε χθες ο δήμαρχος Παν. Νίκας, οι τελικές δοκιμές έχουν γίνει και απομένει την ερχόμενη Τετάρτη η τελευταία και πλέον κρίσιμη από την Τεχνική Υπηρεσία του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών. Αν όλα πάνε καλά, ο Δήμος θα πάρει τα κλειδιά του κτηρίου και θα ολοκληρώσει τις οικονομικές του δοσοληψίες με τον εργολάβο.

Όπως επισημαίνεται από όλες τις πλευρές, το συγκεκριμένο κτήριο έχει πολλαπλές δυνατότητες, αφού επί της ουσίας αποτελεί ένα Μέγαρο Τεχνών, έχοντας τη δυνατότητα να φιλοξενεί παραστάσεις όπερας, θεάτρου, συμφωνικές συναυλίες, αλλά και συνεδριακές δραστηριότητες. Βέβαια, τόσο η σκηνή όσο και οι παρασκηνιακοί και λοιποί χώροι έχουν σχεδιαστεί πρωτίστως βάσει των αναγκών του χορού.

Το θέμα, ωστόσο, που αποτελεί «τροχοπέδη» είναι το λειτουργικό κόστος του συγκεκριμένου κτηρίου, αλλά και εκείνο της διοίκησης. Σύμφωνα με το δήμαρχο Παν. Νίκα, «το θέμα αυτό ξεπερνά το Δήμο. Γι’ αυτό έχουμε ζητήσει να λειτουργεί ως ΝΠΙΔ με προγραμματική σύμβαση μεταξύ Δήμου και υπουργείου Πολιτισμού και να συμμετάσχουν σε αυτό άνθρωποι με εγνωσμένο κύρος, αγάπη για την πόλη και τον πολιτισμό».

Πάντως, μέχρι σήμερα και παρά τις όποιες προσπάθειες, επί της ουσίας δεν έχει υπάρξει πρόοδος στα συγκεκριμένα μείζονα προβλήματα. 

Του Αντώνη Πετρόγιαννη