Ήταν πρωί όταν χτύπησε το τηλέφωνο. Στην άλλη άκρη ήταν η αναγνώστριά μας, αυτή που διαμαρτυρήθηκε για την ηχορύπανση στη Βέργα, η οποία διάβασε το σχόλιο που γράψαμε.
Κουβέντα στην κουβέντα, τη ρώτησα αν, τελικά, κοιμήθηκε το βράδυ που μας περιέγραφε και η απάντηση ήταν εξόχως διαφωτιστική: «Έβαλα ωτασπίδες τόσο εγώ όσο και ο σύζυγος. Καθώς η ώρα είχε περάσει, χρειάστηκε να περιμένουμε κανά μισάωρο περίπου μέχρι να σταματήσει η μουσική, προκειμένου να τα καταφέρουμε».
Μας περιέγραψε, επίσης, βιώματα του παρελθόντος, όταν το ίδιο μαγαζί φιλοξενούσε κάποιο συγκρότημα, που εμφανιζόταν από τις 11.00 και μετά. Περιττό είναι να αναφέρουμε ότι ακούγονταν μέχρι και τα χειροκροτήματα των θαμώνων…
Χ.Χ.