Θα μπορούσαμε να ξεκινήσουμε με ένα κουίζ, αν και δε θα ήταν δόκιμο, δεδομένου ότι ο τίτλος έχει ήδη «προδώσει» το θέμα. Έτσι, λοιπόν, θα ξεκινήσουμε με το συμπέρασμα ότι η περιοχή της Μαρίνας, στα δυτικά της Καλαμάτας, έχει σχεδόν εγκαταλειφθεί στην τύχη της, αν και αποτελεί την είσοδο στη μεσσηνιακή πρωτεύουσα των εραστών και των φίλων της ιστιοπλοΐας από την Ελλάδα και το εξωτερικό, αλλά και σημείο εστίασης, διασκέδασης και αναψυχής.
Η μέχρι πριν από λίγα χρόνια εγκαταλελειμμένη περιοχή, που πλημμύριζε με την πρώτη θαλασσοταραχή, έχει σήμερα μετατραπεί, χάρη στην ιδιωτική πρωτοβουλία, σε κοσμοπολίτικο τόπο με καφέ και εστιατόρια, αλλά δεν έχει τη «φροντίδα» της Δημοτικής Αρχής. Η τελευταία φαίνεται να την έχει εγκαταλείψει κι ας αποτελεί ένα από τα αξιοθέατα της πόλης, που προσφέρεται για στιγμές χαλάρωσης και ηρεμίας όλη την ημέρα, αλλά κυρίως το ηλιοβασίλεμα.
Δυσοσμία και κουνούπια
Ακριβώς, δηλαδή, την ώρα που αρχίζουν να εμφανίζονται τα κουνούπια, όπως παρατήρησε μιλώντας στο «Θ» εκ μέρους του «Yachting cafe» ο Νικ. Βραχάτης, εκφράζοντας τη διαμαρτυρία του για τα κακώς κείμενα.
Η ύπαρξη κουνουπιών είναι τελευταίο φαινόμενο. Άρχισε πριν από ενάμιση μήνα, όταν διαπιστώθηκε ότι υγρά ρέουν από έναν αγωγό στο νότιο τμήμα του αντλιοστασίου λυμάτων, σε απόσταση αναπνοής από το κατάστημα. «Δε γνωρίζουμε ούτε τη σύσταση αλλά ούτε και την ποιότητα αυτών των στάσιμων νερών», παρατηρεί, «παρά μόνο ότι αν αρχίσει να φυσά ελαφρώς από τα δυτικά, το βραδάκι, δεν μπορείς να σταθείς, τόσο από τη δυσοσμία όσο και από τα κουνούπια, ιδιαίτερα δε όταν τίθεται σε λειτουργία ο μηχανισμός του αντλιοστασίου.
Το αποτέλεσμα είναι όλοι μας οι πελάτες να διαμαρτύρονται, να φεύγουν από το κατάστημα κι εμείς να χάνουμε χρήματα, όπως άλλωστε και όλοι οι καταστηματάρχες της περιοχής. Χωρίς να είναι δική μας ευθύνη, ζημιωνόμαστε. Προσπαθούμε να εξυπηρετήσουμε τον κάθε πελάτη, αλλά υπό αυτές τις συνθήκες είναι σχεδόν ακατόρθωτο».
Τα παράπονα, όμως, δε σταματούν στους πελάτες των καταστημάτων, επεκτείνονται και στους τουρίστες που έχουν δέσει τα σκάφη τους στους χώρους της μαρίνας. «Είναι συνεχόμενα τα παράπονα στη Διεύθυνση της μαρίνας», σχολιάζει.
Άσχημη εικόνα
Κι αν βγάλουμε στην άκρη το ζήτημα της δυσοσμίας, η εικόνα που αντικρίζει κάποιος φτάνοντας στην περιοχή, λίγο απέχει από τις αποκαλούμενες τριτοκοσμικές. Ένα παροπλισμένο σκάφος του Λιμενικού βρίσκεται στον εξωτερικό περιβάλλοντα χώρο (σ.σ. πρέπει να απομακρυνθεί το ταχύτερο δυνατό), άκοπα χορτάρια, αλλά και ένα μισογκρεμισμένο σπίτι στα βόρεια του καταστήματος, δεν αποτελούν ό,τι το καλύτερο. Θα μπορούσε, για παράδειγμα, ο Δήμος να καλύψει με το ειδικό πράσινο ύφασμα το χάλασμα, προκειμένου να περιορίσει την οπτική ρύπανση, αλλά και να κόψει τα χορτάρια. Προσφάτως δε, ο χερσαίος επισκέπτης είχε και το «προνόμιο» να χαζεύει σωρούς σκουπιδιών, μιας και σε απόσταση αναπνοής από το κατάστημα τοποθετήθηκε ένας από τους υπόγειους κάδους απορριμμάτων και απομακρύνθηκαν οι γνωστοί μεταλλικοί, που βρίσκονταν στους εσωτερικούς χώρους της μαρίνας αλλά και εκτός αυτής. Έτσι, όλη η γειτονιά και καταστήματα εστίασης εναποθέτουν τα απορρίμματά τους στον υπόγειο κάδο και καταλαβαίνετε σε τι μεταφράζεται αυτό, επίσης όταν φυσά.
Η τοποθέτηση του συγκεκριμένου κάδου, έξω από το χώρο της μαρίνας, υποχρεώνει τους από θαλάσσης επισκέπτες να διανύουν μεγάλη απόσταση με τις σακούλες των απορριμμάτων ανά χείρας, αλλά και να περνούν μέσα από τα καταστήματα.
Όπως σημείωσε ο κ. Βραχάτης, θα πρέπει να απομακρυνθεί ο υπόγειος κάδος από την πρόσοψη του καταστήματος, να μετακινηθεί δυτικότερα και να κατασκευαστεί άλλος ένας, προκειμένου να απορροφήσει όλη την ποσότητα των παραγόμενων απορριμμάτων, που το καλοκαίρι είναι ιδιαιτέρως αυξημένη.
«Πρέπει να αλλάξει αυτή η κατάσταση το συντομότερο δυνατό για όφελος όλων μας, ακόμη και της πόλης, κι ας μη γίνεται αυτό εύκολα αντιληπτό», παρατήρησε και πρόσθεσε πως «σε διαφορετική περίπτωση, θα αναζητήσουμε το δίκιο μας με κάθε νόμιμο τρόπο».
«Ριγμένη» η μαρίνα
Μια μικρή περιήγηση στην περιοχή αποδεικνύει πόσο «ριγμένη» είναι. Δεν υπάρχουν ενημερωτικές πινακίδες που να κατευθύνουν σε αυτήν ή από αυτήν σε άλλα σημεία της πόλης, με εξαίρεση εκείνες που έχουν τοποθετηθεί στο δυτικό τμήμα της οδού Ευαγγελιστρίας. Όποιος επισκέπτης φεύγει από το λιμάνι και θέλει να πάει στη μαρίνα, θα πρέπει να ρωτήσει για την κατεύθυνση που θα ακολουθήσει.
Ο φωτισμός είναι ελάχιστος και λίγοι ρισκάρουν να περπατήσουν έως τη μαρίνα, λόγος για τον οποίο χρησιμοποιούν τα αυτοκίνητά τους ή άλλο μέσο. Χαρακτηριστική των παραπάνω, η ιστορία με έναν τουρίστα, ο οποίος φορτωμένος με το σακίδιό του αναζητούσε το λιμάνι για να επιβιβαστεί στο πλοίο και είχε μπερδέψει τη μαρίνα με το λιμάνι. Το πλοίο ήθελε λίγη ώρα για να αναχωρήσει και ο χρόνος δεν ήταν αρκετός για να συνεχίσει να περπατά και να προλάβει. Έτσι, θέλοντας να τον εξυπηρετήσει, ο κ. Βραχάτης τον μετέφερε με το αυτοκίνητό του στο λιμάνι κι ο τουρίστας θα έχει πλέον μια γλυκιά ανάμνηση από την Καλαμάτα…
Του Χάρη Χαραλαμπόπουλου
