Τα 104 χρόνιας της ζωής της «έκλεισε» την Πέμπτη στην Αγία Κυριακή Φιλιατρών η Νικολίτσα Βλασοπούλου – Μούστρη και ευχαριστήθηκε τα γενέθλιά της με συγγενείς και φίλους.
Η υπεραιωνόβια γυναίκα, έχοντας πλήρη διαύγεια πνεύματος και ζωηρή φωνή, χάρηκε τη γιορτή των γενεθλίων που της προετοίμασαν η κόρη της και φίλοι της οικογένειας, τραγούδησε, είπε ανέκδοτα και έσβησε το 1 κεράκι (συμβολικά) της τούρτας. Η αυλή του σπιτιού της κόρης της, Βιργινίας, στα Λεμπεστενά της Αγίας Κυριακής Φιλιατρών, γέμισε με συγγενείς και φίλους. Η ατμόσφαιρα ήταν γιορτινή και γεμάτη συναισθήματα χαράς. Η κα Νικολίτσα ήταν χαρούμενη κι ευτυχισμένη για τη γιορτή που της ετοίμασαν και συγκινημένη για την τιμή που της έκαναν, ευχαριστώντας τους με πολλές ευχές για τη ζωή τους.
Η ζωή της ίδιας «βίος και πολιτεία». Γεννήθηκε στα Φιλιατρά στις 8 Αυγούστου του 1909, όμως εκείνη την εποχή τις γεννήσεις δεν τις έγραφαν αμέσως κι έτσι στην αστυνομική της ταυτότητα φέρεται να έχει γεννηθεί το 1911. Η ίδια είχε μέχρι πριν χρόνια έγγραφο στο οποίο αναγραφόταν η ακριβής ημερομηνία της γέννησής της, αλλά με την πάροδο των ετών, αυτό καταστράφηκε.
Στη ζωή της «πέρασαν» δύο παγκόσμιοι πόλεμοι, εμφύλιοι σπαραγμοί, κατοχές, δικτατορίες, φτώχια, πείνα, δυστυχία. Παιδί ακόμα, έμεινε ορφανή. Αναγκάστηκε να γίνει υπηρέτρια. Την κακομεταχειρίζονταν, αλλά καρτερικά υπέμενε τα βάσανα σε ξένα χέρια. Έχει χάσει δυόμισι χρονών παιδί. Οι σταθμοί της ζωής της τα Φιλιατρά και η Αθήνα και επιστροφή ξανά και ξανά. Στην Αθήνα πήγαινε και εκκλησιαζόταν στον Άγιο Παντελεήμονα παίρνοντας δύναμη. Πιστεύει στο Θεό και προσεύχεται καθημερινά. Παντρεύτηκε και απέκτησε 4 παιδιά, το 1 από τα οποία έχασε και ακόμα περιμένει να το βρει. Τα τελευταία δέκα χρόνια ζει με την κόρη της Βιργινία και τον άντρα της κόρης της στο σπίτι τους στην Αγία Κυριακή Φιλιατρών και είναι, πραγματικά, ευτυχισμένη. Η κόρη της την προσέχει και τη φροντίζει και παρά τα 104 της χρόνια, είναι ευδιάθετη, σεμνή, συνετή και γεμάτη ζωντάνια. Πίνει το κρασάκι της – κρασάκι που «βγάζει» κάθε χρόνο η κόρη της – βγαίνει στην αυλή και τον κήπο του σπιτιού τους και μπορεί με τις ώρες να λέει στους οικογενειακούς φίλους που τους επισκέπτονται ιστορίες από τα παλιά τα χρόνια.
Στη γιορτή για τα γενέθλιά της η κα Νικολίτσα τραγούδησε πολλά τραγούδια, όπως «το βουνό» και «τα παιδιά της γειτονιάς σου», ένα παραδοσιακό τραγούδι της δεκαετίας του 1920, είπε ανέκδοτα και ανέφερε παλιές ιστορίες από θύμησες της ζωής της.
Του Ηλία Γιαννόπουλου
«Έκλεισε» 104 χρόνια ζωής κι ευχαριστήθηκε τα γενέθλιά της
