Του Ηλία Γιαννόπουλου
Το πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα της ελληνικής διοίκησης, με όλα τα κακά, στραβά κι ανάποδα που αυτή έχει, το διαπιστώνει κανείς με μια ματιά στην Κυπαρισσία: το υποτιθέμενο Λαογραφικό Μουσείο Κυπαρισσίας «Κ. Παλαμάς» (για το σκοπό αυτό αγοράστηκε πριν από πολλά χρόνια από το Δήμο Κυπαρισσίας), στην οικία όπου διέμενε ο Κωστής Παλαμάς στην Παλιά Πόλη – πίσω από το Κάστρο των Γιγάντων-, αν και εγκαινιάστηκε μετά λαμπρότητας και επισημότητας στις 22 Δεκεμβρίου του 2005, ακόμα, μετά από 8 χρόνια, δεν έχει λειτουργήσει κανονικά.
Μάλιστα, στα εγκαίνια είχε ειπωθεί από τον τότε δήμαρχο Ηλία Τσίγγανο ότι θα είναι Ιστορικό – Λαογραφικό Μουσείο. Σημειώστε πως δε γνωρίζω ακριβώς αν μέχρι σήμερα έχει παραδοθεί το έργο από τον εργολάβο και έχει παραληφθεί από το Δήμο. Πάντως, μέχρι πριν από λίγα χρόνια, το 2008, δεν είχε παραδοθεί και παραληφθεί, ενώ υπήρχε και μια οφειλή ύψους 15.000 ευρώ στον εργολάβο, την ώρα που το πάτωμά του είχε φθορές, από τη σκεπή έμπαινε νερό και υπήρχαν κι άλλα προβλήματα. Στην τελευταία συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Τριφυλίας, την Πέμπτη 8 Αυγούστου, τέθηκε εκτός ημερήσιας διάταξης θέμα από το δήμαρχο Κώστα Κόλλια για «Αξιοποίηση Λαογραφικού Μουσείου Κυπαρισσίας». Μεταξύ άλλων, είπε: «Ο σκοπός του Λαογραφικού Μουσείου είναι η διατήρηση, η προβολή και η διαφύλαξη του κάθε είδους παραδοσιακού υλικού ή πνευματικού δημιουργήματος του λαού του Δήμου μας. Κατά καιρούς έχει φιλοξενήσει εκθέσεις, αλλά και εκδηλώσεις στον προαύλιο χώρο του, όπου και λειτουργεί
αναψυκτήριο κατά τη διάρκεια των εκθέσεων και των εκδηλώσεων. Ο χώρος, όμως, αυτός λειτουργεί περισσότερο ως χώρος πολλαπλών εκδηλώσεων, παρά ως μουσείο και γι’ αυτό τίθεται ένα ζήτημα υλοποίησης και του ονόματος το οποίο φέρει. Υπάρχουν πολύ σημαντικές προσφορές από συμπολίτες που θέλουν να προσφέρουν λαογραφικά εκθέματα στο μουσείο, όπως επίσης έχει γίνει αίτημα κι από το Σύλλογο για την Προστασία και Αναβίωση της Άνω Πόλης Κυπαρισσίας για παραχώρηση του χώρου. Μια συζήτηση που έγινε μεταξύ συναδέλφων οδήγησε στη σκέψη να συγκροτηθεί μια ομάδα εργασίας από κάποιους δημοτικούς συμβούλους, αλλά και από κάποιους συμπολίτες που δείχνουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για το Λαογραφικό Μουσείο, και σε σύντομο – δεδομένο χρονικό διάστημα να επεξεργαστούν μια συγκεκριμένη πρόταση, με την οποία ο χώρος αυτός να μπορεί να “ανταποκριθεί” στο όνομά του…».
Πρότεινε, δε, τη συγκρότηση Επιτροπής – Ομάδας Εργασίας, η οποία και ομόφωνα συγκροτήθηκε από το Σώμα και αποτελείται από τους δημοτικούς συμβούλους Θανάση Πετρόπουλο, Σαράντο Κουκούμη, Γιώργο Σαμπαζιώτη, Ζαχαρία Κανελλόπουλο, τους συγγραφείς Βασίλειο Ματσινόπουλο και Στάθη Παρασκευόπουλο και τον πρόεδρο του Συλλόγου για την Προστασία και Αναβίωση της Άνω Πόλης.
Δεν είπε, όμως, ο δήμαρχος ότι από τις αρχές του 2011, όταν ανέλαβε τα καθήκοντά του, στην κοπή της πίτας του Συλλόγου στο κτήριο του υποτιθέμενου Λαογραφικού Μουσείου είχε δεσμευθεί για άμεση λειτουργία του, αφήνοντας και αιχμές για τους προηγούμενους δημάρχους που δε λειτούργησαν το μουσείο, υπόσχεση για την οποία ζήτησε συγγνώμη το 2012 και είπε πως θα την υλοποιήσει εκείνη τη χρονιά, κάτι που βεβαίως δεν έκανε.
Δεν είπε ότι πριν από εβδομάδες είχε αποστείλει επιστολή, στο δήμαρχο, στους δημοτικούς και τοπικούς συμβούλους, σχετικά με τη λειτουργία του Λαογραφικού Μουσείου ο Βασίλειος Ματσινόπουλος, ο οποίος έχει δωρίσει στο Δήμο κειμήλια και αντικείμενα από την οικογενειακή του συλλογή, με την οποία ζητούσε να συζητηθεί το θέμα στο Δ.Σ.
Δεν είπε ότι ο Σύλλογος από το 2012 ζητούσε χώρο, αλλά και αναλάμβανε την ευθύνη συντήρησης και λειτουργίας του μουσείου.
Δεν είπε ότι το Τοπικό Συμβούλιο της Δημοτικής Κοινότητας Κυπαρισσίας συζήτησε το θέμα της επιστολής του κ. Ματσινόπουλου και αποφάσισε να ζητήσει από το Δήμο να λάβει όλες τις αναγκαίες πρωτοβουλίες για την άμεση λειτουργία του μουσείου.
«Αν θες να παραπέμψεις ένα θέμα στις καλένδες, φτιάξε μια Επιτροπή» είναι η γνωστή ρήση που ακούγεται περί των δημοτικών πραγμάτων.
Συζήτησαν εκτός ημερήσιας διάταξης το θέμα του μουσείου, λόγω κατεπείγοντος (!) και συγκρότησαν Επιτροπή – Ομάδας Εργασίας. Η προχειρότητα και η σκοπιμότητα της απόφασης αυτής, όμως, φαίνεται από το γεγονός ότι ούτε ο δήμαρχος ούτε κανένας από τους συμβούλους είπε ή πρότεινε ή ρώτησε ποιος θα είναι πρόεδρος, ο οποίος και θα τη συγκαλεί σε συσκέψεις. Πώς θα συνέλθουν τα μέλη της να συζητήσουν από τη στιγμή που κανένας τους δεν έχει οριστεί πρόεδρος, υπεύθυνος ή συντονιστής; Κανένας δε ρώτησε και κανέναν δεν ένοιαξε!
Αφήστε, δε, που με την πάροδο του χρόνου το κτήριο, τα κουφώματα και η σκεπή του έχουν υποστεί πολλές φθορές, καθώς έχει αφεθεί στην τύχη του και δεν υπάρχει καμία μέριμνα από το Δήμο!