Στο κλισέ για το «αυγό του φιδιού», που αποτελεί μια παραβολή για τις συνθήκες γέννησης του φασισμού, απουσιάζει ίσως ο πιο ζωτικός παράγοντας: η διαδικασία γονιμοποίησης.
Τα φίδια δεν αναπαράγονται με παρθενογένεση. Διασταυρώνονται κανονικά, όπως τα περισσότερα έμβια όντα.
Όταν, λοιπόν, το πολιτικό σύστημα αντιδρά ως έκπληκτο και εξοργισμένο από τη θρασύτατη, ρατσιστική, δολοφονική ρητορεία και δράση της Χρυσής Αυγής, λέει τη μισή αλήθεια για τις συνθήκες διεύρυνσης της επιρροής της.
Αυτά και άλλα πολλά, με αφορμή τα τελευταία θλιβερά γεγονότα με πρωταγωνιστές τους νεοναζιστές, είχαμε την ευκαιρία να συζητήσουμε με το δημοσιογράφο Στέλιο Κούλογλου στη συνέντευξη που ακολουθεί.
Αν μη τι άλλο, θεωρούμε ότι οι απόψεις του έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον.
-Επειδή γίνεται πολύς λόγος στα κάθε είδους Μέσα Ενημέρωσης, πιστεύετε ότι η «γονιμοποίηση» του αβγού του φιδιού και η δυναμική εμφάνιση της νεοναζιστικής Χρυσής Αυγής στην πολιτική ζωή του τόπου μας είναι απότοκο της οικονομικής κρίσης των τελευταίων χρόνων ή υπήρχε στη χώρα μας πλεόνασμα φασιστικού «λιπάσματος», το οποίο σήμερα αποδίδει καρπούς;
Πάντα στην ελληνική κοινωνία υπήρχε μια ακροδεξιά ομάδα ανθρώπων, η οποία κυμαινόταν αριθμητικά γύρω στο 5%- 7%. Κι αυτό συνέβαινε ακόμα και σε περιόδους που το αντιχουντικό και αντιδικτατορικό στοιχείο και συναίσθημα ήταν πολύ έντονο στην ελληνική κοινωνία. Σας θυμίζω ότι στις εκλογές του 1977 το τότε ακροδεξιό κόμμα πήρε περίπου το ποσοστό που σας προανέφερα. Βέβαια, από τότε το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, υπό την προεδρία του Κωνσταντίνου Καραμανλή, προσπάθησε να ενσωματώσει και να αδρανοποιήσει αυτό το κομμάτι, υπήρχε όμως εκεί.
Η οικονομική κρίση και η κατάρρευση του πολιτικού συστήματος είναι που έθρεψαν τη σύγχρονη εκδοχή της ακροδεξιάς, με καταλύτη το μεταναστευτικό πρόβλημα. Αν δεν υπήρχε η συγκεκριμένη παράμετρος, δε θα πετύχαιναν να γίνουν αρεστοί σ’ ένα κομμάτι της κοινής γνώμης που ήδη δυσανασχετούσε, κυρίως με την αδυναμία του επίσημου κράτους να αντιμετωπίσει το πρόβλημα με επάρκεια.
-Εδώ θα λέγατε ότι φέρουν μερική ευθύνη και τα κόμματα της Αριστεράς, που προσπάθησαν να τοποθετήσουν σε διαφορετική βάση, με σωστό ή λάθος τρόπο, το πρόβλημα;
Αυτό είναι σίγουρο. Διότι οι κάτοικοι που δυσανασχετούσαν σε ορισμένες περιοχές και δικαιολογημένα, καταχωρήθηκαν συλλήβδην ως φασίστες, πράγμα που διευκόλυνε, τελικά, να γίνουν τέτοιοι. Η ιδιομορφία της στιγμής είναι ότι αυτή η ακροδεξιά πτέρυγα εκφράζεται μέσα από ένα νεοναζιστικό σχήμα, από τη στιγμή που το κόμμα του κ. Καρατζαφέρη μπήκε στην κυβέρνηση το 2011 και έγινε έτσι μέρος του συστήματος. Έτσι, η μόνη λύση που υπήρχε εκείνη την εποχή, ήταν η Χρυσή Αυγή. Αν δεν είχε συμβεί το παραπάνω πολιτικό γεγονός, το νεοναζιστικό μόρφωμα θα παρέμενε περιθωριοποιημένο στα ποσοστά που είχε πριν από την κρίση.
Τώρα πια έχουμε ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα, ξεχωριστό από την υπόλοιπη Ευρώπη, διότι αυτοί που έχουν το πρώτο χέρι δεν είναι πολιτικοί, αλλά ποινικοί και άνθρωποι με βεβαρυμμένο ποινικό μητρώο. Ο αρχηγός της οργάνωσης είχε καταδικαστεί ως βομβιστής, ο Νο2 κ. Κασιδιάρης φέρεται να είχε συμμετάσχει σε ληστεία και οι υπόλοιποι είναι άνθρωποι της νύχτας.
-Εκτός από τις αντικειμενικές συνθήκες εκκόλαψης και ανάπτυξης της Χρυσής Αυγής, ποιο είναι το προσωπικό μερίδιο των πολιτών σ’ αυτή τη διαδικασία, μια και όλοι γνωρίζουμε πια τι αντιπροσωπεύει το κόμμα του Μιχαλολιάκου. Το μισό εκατομμύριο περίπου ψηφοφόρων της τι είναι: αγανακτισμένοι, παραπλανημένοι, φασίστες;
Θεωρώ ότι τα πράγματα είναι καθαρά. Αν στις πρώτες εκλογές του Μαΐου του 2012 υπήρχε και κόσμος που δε γνώριζε τι ψήφιζε, στις εκλογές του Ιουνίου τα πράγματα ήταν πιο καθαρά ως προς το πρόσωπο της Χρυσής Αυγής. Πιστεύω, λοιπόν, ότι αυτό το κομμάτι των πολιτών γνωρίζουν τι κάνουν και κινείται στο χώρο της ακροδεξιάς. Βέβαια, η κοινωνική κρίση σπρώχνει αυτό το κομμάτι όλο και περισσότερο προς τα δεξιά. Από εκεί και πέρα, το δημοσκοπικό φούσκωμα που φαίνεται να υπάρχει την τελευταία περίοδο απομένει να αποδειχτεί στην πράξη. Βέβαια, με τον τρόπο που τα Μέσα Ενημέρωσης παρουσιάζουν τη Χρυσή Αυγή, την έχουν κάνει και λίγο μόδα, ιδιαίτερα στους νέους ανθρώπους που αναζητούν κάτι το διαφορετικό.
-Την τελευταία σας παρατήρηση μπορούμε να την αναλύσουμε περισσότερο; Τι κάνουν τα Μέσα Ενημέρωσης και… φουσκώνουν το νεοναζιστικό πολιτικό μόρφωμα;
Συνήθως δεν υπάρχει καλή και κακή διαφήμιση. Όταν μιλάνε για σένα, είναι θετικό. Ακόμα και στις περιπτώσεις που υπάρχουν αρνητικές αναφορές, εν τούτοις της κάνει καλό. Κι όταν, μάλιστα, δεν παρουσιάζονται οι εγκληματικές της δραστηριότητες και οι πράξεις μιας συμμορίας στην ουσία, αλλά κάποιες άλλες πλευρές, τα πράγματα χειροτερεύουν. Δείτε τι έγινε με τον κ. Κασιδιάρη, το τατουάζ του και την παρουσία του στην παραλία με κάποια Μις Ελλάς. Δε φτιάχνει ένας είδος life style (τρόπου ζωής); Αυτό ξεκίνησε ένα μήνα πριν τις εκλογές του περασμένου Μαΐου, όταν η εφημερίδα «Πρώτο Θέμα» παρουσίασε ένα στημένο ρεπορτάζ, που έδειχνε, υποτίθεται, ένα μέλος της Χρυσής Αυγής να συνοδεύει μια ηλικιωμένη κυρία στην τράπεζα για να πάρει τη σύνταξή της. Το θέμα ήταν πλούσιο φωτογραφικά, ενώ είχε και μια άλλη κυρία που πήγαινε και πάλι υπό συνοδεία στην τράπεζα. Στην πραγματικότητα, η συγκεκριμένη ήταν μητέρα υποψήφιου βουλευτή της Χρυσής Αυγής (σ.σ. αυτός που έλεγε σε ρεπορτάζ ξένου τηλεοπτικού σταθμού ότι πρέπει να πάρουμε τους ξένους και να τους κάνουμε σαπούνια). Εδώ, λοιπόν, έχουμε μια συνειδητή προώθηση του νεοναζιστικού κόμματος.
Το ίδιο έγινε και μετά τις εκλογές του Μαΐου, οπότε παρουσίασαν τα ποσοστά που έλαβε η Χρυσή στα μαρτυρικά Καλάβρυτα και στο Δίστομο ως απόδειξη επιδοκιμασίας της από τους πολίτες. Επί της ουσίας, όμως, δε μας είπαν ότι αναφέρονταν σε όλο τον καλλικράτειο Δήμο και ότι στις συγκεκριμένες κωμοπόλεις πήρε μόνο οκτώ ψήφους. Ο Κασιδιάρης, λοιπόν, όταν τον ρωτούσαν αν είναι νεοναζιστής, έλεγε για τις ψήφους στις συγκεκριμένες περιοχές. Όλα αυτά, τρόπον τινά, νομιμοποίησαν το συγκεκριμένο μόρφωμα, ενώ τώρα πια στα δελτία ειδήσεων και στις ανακοινώσεις στις εφημερίδες η Χρυσή Αυγή παρουσιάζεται ως ένα σύνηθες κοινοβουλευτικό κόμμα, ενώ στην ουσία συμβαίνει το αντίθετο. Αυτοί θέλουν την κατάργησή του. Και τέλος, κανείς δε λέει ότι πρόκειται για μια εγκληματική συμμορία.
-Γενικότερα, πιστεύετε ότι η δικομματική κυβέρνηση με την πολιτική της πρακτική και ρητορεία βοήθησε στην άνοδο των φασιστών;
Απολύτως. Τα ίδια κόμματα που οδήγησαν τη χώρα στην καταστροφή, παρουσιάζονται, τώρα, και ως σωτήρες μας. Αυτό δημιουργεί στους πολίτες μια μεγάλη δυσαρέσκεια για το πολιτικό σύστημα γενικότερα, αλλά και ειδικότερα η εφαρμοζόμενη πολιτική και ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, ο οποίος άλλα έλεγε προεκλογικά και άλλα έκανε μετεκλογικά. Πρόκειται για κλασική πολιτική απάτη που δημιουργεί αποστροφή σε μερίδα ψηφοφόρων και τους στρέφει σε πολύ ακραίες λύσεις, αφού στο μεσοδιάστημα ζουν σε συνθήκες ανθρωπιστικής κρίσης, και κάποιον πρέπει να τιμωρήσουν γι’ αυτό. Έτσι, κάποιος πρέπει να τιμωρηθεί, αφού στράφηκαν στο περιθώριο εξαιτίας του συστήματος. Επιπρόσθετα, θεωρούν ότι, αν βάλουν κάποιους τραμπούκους στη Βουλή, θα διορθωθεί η κατάσταση κι αυτό που τους έχει διαλύσει τη ζωή.
-Η θεωρία των δύο άκρων που εκφέρεται, κυρίως, από Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ παίζει κάποιον ρόλο;
Συμβάλλει ουσιαστικά. Η θεωρία των δύο άκρων, όπως και άλλα λάθη του πολιτικού συστήματος, λειτουργούν υπέρ της Χρυσής Αυγής, όπου επί της ουσίας τη νομιμοποιεί. Εξάλλου, ας μην ξεχνάμε ότι και η κυβέρνηση, επί της ουσίας, υιοθέτησε την ατζέντα των φασιστών στην πολιτική της για το μεταναστευτικό, με τις οροθετικές γυναίκες, πιστεύοντας βλακωδώς ότι θα κερδίσουν ψήφους. Το ίδιο γίνεται και με τις επιχειρήσεις εναντίον των μεταναστών. Έτσι, η Χρυσή Αυγή κατάφερε να επιβάλλει την πολιτική της ατζέντα στη ζωή του τόπου. Έτσι, οι ψηφοφόροι, αντί να ψάχνουν για… ιμιτασιόν λύσεις, ψάχνουν να βρουν το αυθεντικό, όπως εκφράζεται από τους φασίστες.
-Με αφορμή και τα γεγονότα του προηγούμενου 48ώρου έχει ξεκινήσει ένας διάλογος περί απονομιμοποίησης της Χρυσής Αυγής, εφαρμογή αυστηρότερων νόμων κι άλλα τέτοια. Ποια είναι η γνώμη σας; Πώς πρέπει να αντιμετωπίσουμε ως κοινωνία την κατάσταση;
Πιστεύω ότι η νομοθεσία και οι νόμοι, αν εφαρμοστούν, επαρκούν. Τώρα, να απαγορεύσεις ένα κόμμα με την όποια εκλογική επιρροή, είναι πολύ δύσκολο θέμα και δε νομίζω ότι υπάρχουν οι συνταγματικές προϋποθέσεις. Ο ποινικός κώδικας έχει αυστηρές διατάξεις. Δεν απομένει παρά να τις εφαρμόσουμε. Κι έτσι η Χρυσή Αυγή θα «ξεδοντιαστεί». Η πολιτική βούληση απουσιάζει για να γίνει αυτό. Κι όταν βλέπουμε συμβούλους του κ. Σαμαρά, όπως ο Χρύσανθος Λαζαρίδης, να βγαίνει και να μιλά για τη θεωρία των δύο άκρων, φαίνεται ότι δε θέλουν να βάλουν τους φασίστες στη γωνία, αλλά να τους αξιοποιήσουν πολιτικά- εκλογικά.
Το εμφυλιοπολεμικό κλίμα στην Ελλάδα που δημιουργείται αφήνει τη Νέα Δημοκρατία να εμφανίζεται ως ο τιμητής του νόμου και της τάξης, η κοινωνία συντηρικοποιείται περισσότερο. Ο χυδαίος τρόπος, όμως, που προσπαθούν να εφαρμόσουν αυτό το σχέδιο, δημιουργεί τρομερές αντιδράσεις στην Ευρώπη. Ήδη κάποιοι ζητούν να μας αφαιρέσουν την προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Τούτων δοθέντων, όμως, η κυβέρνηση δημιουργεί ένα πολιτικό αδιέξοδο άθελά της, γιατί κινδυνεύει να της τραβήξουν το χαλί κάτω από τα πόδια οι Βρυξέλλες και η Γερμανία.
Βέβαια, για την εξουσία μπορούν να κάνουν τα πάντα οι πολιτικοί που μας κυβερνούν
Του Αντώνη Πετρόγιαννη
