Δε βλέπει πολιτικά κίνητρα και επιμένει στη θεωρία των δύο άκρων
Του Αντώνη Πετρόγιαννη
Από τα Μέσα Ενημέρωσης γνωρίζουμε ότι ο μουσικός Παύλος Φύσσας, ο οποίος δολοφονήθηκε στο Κερατσίνι, ήταν ενεργό μέλος της αντιφασιστικής πρωτοβουλίας στην περιοχή που ζούσε. Και η μαχαιριά που δέχθηκε στην καρδιά, δεν ήταν ένα «τυφλό χτύπημα», πάνω στον καυγά για έναν ποδοσφαιρικό αγώνα. Η επίθεση ήταν οργανωμένη και είχε συγκεκριμένο στόχο και σκοπό.
Για τη Δημοτική Αρχή Καλαμάτας, όμως, η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Συνάμα γίνεται φανερή η προσπάθειά της να παρουσιάσει το φόνο ως μία κοινή και όχι πολιτική δολοφονία.
Το ψήφισμα στο οποίο κατέληξε στην τελευταία συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, στο οποίο η Δημοτική Αρχή δεν παραλείπει να καταδικάσει τη βία «από όπου και αν προέρχεται», έχει ως εξής:
«Το Δημοτικό Συμβούλιο Καλαμάτας, κατά τη συνεδρίασή του στις 19 Σεπτεμβρίου 2013, αφού συζήτησε το μείζον ζήτημα της δολοφονίας ενός πολίτη από οπαδό της Χρυσής Αυγής, αποφασίζει:
Καταδικάζει κατηγορηματικά και απερίφραστα την προχθεσινή δολοφονία του πολίτη Παύλου Φύσσα από οπαδό της Χρυσής Αυγής.
Εκφράζει την απόλυτη αντίθεσή του στη ναζιστική ιδεολογία και πρακτική, αλλά και καταδικάζει έντονα τη βία, την εγκληματικότητα και τις πρακτικές υπονόμευσης του Δημοκρατικού Πολιτεύματος, από όπου και αν προέρχονται.
Ζητεί τη θωράκιση του Δημοκρατικού Πολιτεύματος, η οποία συνδέεται, όχι μόνο με την ανάπτυξη και το ξεπέρασμα της οικονομικής κρίσης, αλλά και με τη διαπαιδαγώγηση στις δημοκρατικές ιδέες, την ουσιαστική στήριξη των αρχών του συντάγματος, το σεβασμό στη διαφορετική άποψη και τη συνεννόηση κομμάτων και φορέων στα αυτονόητα».
Από την άλλη πλευρά, ο συνδυασμός της μείζονος μειοψηφίας («Αλλαγή») σημειώνει σε σχετική του ανακοίνωση: «Στη συνεδρίαση της 19ης/9 του Δημοτικού Συμβουλίου προτείναμε ψήφισμα καταδίκης της δολοφονικής δράσης της Χρυσής Αυγής, προσδοκώντας την ομόθυμη θέση του κυρίαρχου οργάνου του Δήμου μας. Η πλειοψηφία, προεξάρχοντος του δημάρχου, με έωλα επιχειρήματα, τύπου “δεν μπορούμε να αναφέρουμε τα κόμματα του δημοκρατικού τόξου αλλά τα κόμματα της αστικής δημοκρατίας δυτικού τύπου…”, δε συναίνεσε, αποδεικνύοντας πως ακόμη και σε θέματα δημοκρατίας και κοινωνικής γαλήνης έχει ως προτεραιότητα τις σκοπιμότητες και την ψηφοθηρία”.
