Η Καλαμάτα γνώρισε την αγωνιστική ελεύθερη κατάδυση το Φθινόπωρο το 2011, ενώ πριν λίγες εβδομάδες οι κορυφαίοι του εντυπωσιακού αυτού αγωνίσματος έκαναν για δεύτερη φορά τα …μαγικά τους στα φιλόξενα νερά του Μεσσηνιακού Κόλπου. Ανάμεσά τους και ο Γιώργος Παναγιωτάκης, ο οποίος με μόλις 4 χρόνια εμπειρίας κατόρθωσε να γίνει κορυφαίος στην Ελλάδα και να συναγωνίζεται με επιτυχία τους ξένους πρωταθλητές, εξασφαλίζοντας μια θέση στα παγκόσμια βάθρα των νικητών. Οι επιδόσεις του είναι πραγματικά εντυπωσιακές, καθώς ξεπερνά τα 100 μ. με μια ανάσα, η οποία μπορεί να διαρκέσει και περισσότερο από 8 λεπτά!
Όπως αποκαλύπτει ο ίδιος στη συνέντευξή του στο «Θ» ο Μεσσηνιακός Κόλπος και πιο συγκεκριμένα η θάλασσα στη Μ. Μαντίνεια τον ώθησαν στο άθλημα και του χρόνου το Σεπτέμβριο θα επιστρέψει στην Καλαμάτα για το επόμενο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της AIDA (το οποίο αναμένεται να διοργανωθεί και πάλι εδώ) με στόχο να κατακτήσει μεγαλύτερα βάθη και να ξεπεράσει για μια ακόμη φορά τα ανθρώπινα όρια, «σπάζοντας» τα χρονόμετρα. Εμείς δεν έχουμε παρά να του ευχηθούμε καλή δύναμη και καλή προετοιμασία και το μετάλλιό του το 2014 στο Παγκόσμιο της Καλαμάτας να είναι φτιαγμένο από χρυσάφι…
-Τι «γεύση» σου αφήνει το παγκόσμιο πρωτάθλημα 2013 της Καλαμάτας;
Το φετινό παγκόσμιο πρωτάθλημα μου άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις από κάθε άλλη διοργάνωση που έχει γίνει μέχρι στιγμής στο άθλημα της ελεύθερης κατάδυσης. Οι συνθήκες που επικρατούν στον Μεσσηνιακό κόλπο ιδίως τον Σεπτέμβριο είναι εντυπωσιακές. Καλύτερες από κάθε άλλο μέρος στον κόσμο για εμένα. Εξίσου σημαντική ήταν και η φιλοξενία και οι υπηρεσίες που μας παρείχαν καθ’ όλη την διάρκεια της διαμονής μας στο ξενοδοχείο ‘’Elite’’, απλά εντυπωσιακές. Πέρα όμως από τα παραπάνω, νιώθω ιδιαίτερα χαρά και τιμή που έλαβα μέρος, σε ένα παγκόσμιο πρωτάθλημα το οποίο συμμετείχαν 140 αθλητές από 35 χώρες του κόσμου. Οι εμπειρίες που αποκομίζεις από τέτοιου είδους διοργανώσεις είναι άκρως συναρπαστικές και μένουν χαραγμένες στις αναμνήσεις σου για πολλά χρόνια.
-Τι πήγε «στραβά» και δεν κατάφερες να ολοκληρώσεις τις δύο προσπάθειες στα σταθερά με πέδιλα και FIM;
Φέτος ήταν μία χρονιά αρκετά δύσκολη για εμένα. Κατά την διάρκεια των στρατιωτικών μου υποχρεώσεων το 2012, έχασα πολύτιμο χρόνο από προπονήσεις, τον οποίο και έπρεπε να καλύψω μέσα στο διάστημα μερικών μηνών εντός τους 2013. Ο μεγάλος όγκος προπόνησης ήταν μονόδρομος για μένα γνωρίζοντας ότι έπαιρνα το ρίσκο για υπερκόπωση. Έχοντας επιτύχει 2 εθνικά ρεκόρ στις συγκεκριμένες κατηγορίες λίγες μέρες πριν σε ένα μικρό event για εθνικά και παγκόσμια ρεκόρ, είχα ελάχιστο χρόνο ώστε να μπορέσω να ανακτήσω τις δυνάμεις μου πλήρως και να επαναλάβω αλλά 2 ρεκόρ που είχα ως στόχο. Σκεπτόμενος πιο λογικά, θεωρώ ότι αν είχα μερικές μέρες ακόμη διαθέσιμες για ξεκούραση ενδεχόμενος να κατάφερνα ακόμη 2 ρεκόρ. Αυτά όμως είναι λόγια ‘’κατόπιν εορτής’’ όπως λέμε. Ως αθλητής θα πρέπει να αντιμετωπίζεις με ωριμότητα τόσο της επιτυχία όσο και την αποτυχία.
-Ποια ήταν τα αρνητικά της διοργάνωσης.
Το μόνο ουσιαστικά ‘’αρνητικό’’ της όλης ιστορίας ήταν ότι δεν υπήρχε μεγάλη συμμετοχή του κόσμου, τόσο στην τελετή λήξης όσο και στην τελετή έναρξης. Παρ’ όλο που μία τέτοια διοργάνωση διεξαγόταν για δεύτερη φορά στην πόλη της Καλαμάτας , θα περίμενε κανείς μεγαλύτερη προσέλευση κόσμου, από εκείνη του 2011. Δυστυχώς κάτι τέτοιο δεν έγινε ποτέ..
Μιας και το 2014 θα διεξαχθεί ξανά το παγκόσμιο πρωτάθλημα στην Καλαμάτα θα ήθελα να δω περισσότερο ενδιαφέρον της Πολιτείας και του κόσμου γενικότερα.
-Εσείς οι αθλητές έχετε την ευκαιρία να κάνετε το άθλημά σας και το χόμπι σας. Η πόλη τι κερδίζει τελικά; Υπάρχει χρόνος για τουρισμό ή είναι το πρόγραμμά σας τόσο καθορισμένο που σημαίνει μόνο ξενοδοχείο, προπόνηση, αγώνας;
Το πρόγραμμά μας δεν είναι τόσο απαιτητικό όσο φαίνεται ή μπορεί να ακούγεται. Χρόνος για έξοδο και διασκέδαση υπάρχει. Συνεπώς η διοργανώτρια πόλη θα έχει το αναμενόμενο όφελος. Αυτός και είναι και ένας σοβαρός λόγος ο δήμαρχος και συνάμα ο οργανωτής να φροντίσουν το θέμα την σωστότερης ενημέρωσης του κόσμου ώστε με αυτό τον τρόπο να υπάρχει μια πιο ζεστή και φιλική ατμόσφαιρα προς τους αθλητές, οι οποίοι θα προτιμήσουν την πόλη της Καλαμάτας και για τις μελλοντικές τους διακοπές!
-Πώς επιτυγχάνεται η αύξηση του χρόνου που μένει κάποιος κάτω από το νερό γιατί 5 και τα 8 λεπτά φαίνονται εξωπραγματικά στο μέσο άνθρωπο…
Η ικανότητα του να μπορεί να κρατήσει κάποιος την ανάσα του για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα, απαιτεί καθημερινή εξάσκηση και χρόνια ενασχόλησης με το άθλημα της ελεύθερης κατάδυσης. Η εκπαίδευση κάποιες φορές είναι αρκετά επίπονη. Βέβαια κανείς σε κανένα άθλημα στον κόσμο δεν ξύπνησε μία μέρα και ‘’βάπτισε’’ τον εαυτό του πρωταθλητή. Το να φτάσεις σε τόσο υψηλό επίπεδο απαιτεί θυσίες, αυτό είναι κάτι το οποίο δεν χρειάζεται ιδιαίτερη φιλοσοφία και σκέψη για να κατανοηθεί. Πέρα όμως από αυτό, ο μέσος άνθρωπος μετά από εκπαίδευση 10 ημερών και μαθαίνοντας σωστές τεχνικές αναπνοής και χαλάρωσης μπορεί να πετύχει κράτημα της αναπνοής από 2 έως και 3:30’’ λεπτά, όσο απίστευτό και αν φαίνεται από ορισμένους. Το ανθρώπινο σώμα είναι μία τέλεια ‘’μηχανή’’ που μαθαίνει να προσαρμόζεται σε όλες τις αντίξοες συνθήκες.
-Είναι ακριβό σπορ;
Εξαρτάται το επίπεδο του καθενός και πόσο συστηματικά ασχολείται με την συγκεκριμένη δραστηριότητα. Για να ολοκληρώσεις ένα σχολείο ελεύθερης κατάδυσης χρειάζεται να δαπανήσεις πολύ λιγότερα χρήματα μιας και δεν έχεις ιδιαίτερα μεγάλες απαιτήσεις όντας αρχάριος. Όμως για εμάς που χρειαζόμαστε το μέγιστο δυνατό όφελος από αυτό που θα φορέσουμε, τότε το κόστος μπορεί πραγματικά να ξεφύγει. Μία στολή και ένα ζευγάρι πέδιλα τελευταίας τεχνολογίας κοστίζουν περίπου γύρο στα 600-700 ευρώ. Στην συνέχεια έρχεται η μάσκα που μπορεί να φτάσει μέχρι και τα 60 ευρώ ανάλογα τον όγκο και το οπτικό της πεδίο. Σε κάθε περίπτωση όμως η ελεύθερη κατάδυση ( κατάδυση με το κράτημα της αναπνοής) απαιτεί πολύ λιγότερα χρήματα από την αυτόνομη κατάδυση (κατάδυση με μπουκάλες). Πάντως συστήνω ανεπιφύλακτα κάποιον έστω και μία φορά στην ζωή του να ζήσει αυτή την μοναδική εμπειρία είτε με τον έναν είτε με τον άλλο τρόπο.
-Έχεις κινδυνεύσει ποτέ πραγματικά; Πόσο ασφαλές είναι τελικά;
Η ελεύθερη κατάδυση (κατάδυση με το κράτημα της αναπνοής) είναι ένα άθλημα το οποίο δεν γνωρίζει όριο ηλικίας. Με την κατάλληλη καθοδήγηση και εκπαίδευση γίνεται ιδιαίτερα συναρπαστικό και διασκεδαστικό, χαρίζοντάς σου εμπειρίες μοναδικές κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας. Φυσικά αν δεν υπάρχει η σωστή καθοδήγηση και εκμάθηση από έμπειρους εκπαιδευτές μπορεί να μετατραπεί σε ένα πολύ επικίνδυνο σπορ. Δοκιμάζοντας τις δυνατότητές σου χωρίς το κατάλληλο ζευγάρι, μπορείς εύκολα να βρεθείς σε κίνδυνο χάνοντας τις αισθήσεις του μετά από παρατεταμένο κράτημα της αναπνοής.
Παρόμοιο περιστατικό μου έχει συμβεί στο ξεκίνημα της αθλητικής μου πορείας, κατά την διάρκεια μιας πολύωρης εκπαίδευσης. Το έμπειρο ζευγάρι μου, όμως, αντιμετώπισε το περιστατικό που μου είχε συμβεί με απόλυτη ψυχραιμία και αποτελεσματικότητα. Γνωρίζαμε και οι δύο τους κινδύνους και τις ενέργειες που έπρεπε να κάνουμε ώστε να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα. Η κατάλληλη ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ και συντροφικότητα θα μας κάνει να απολαύσουμε το άθλημα της ελεύθερης κατάδυσης με ασφάλεια.
-Ποιος είναι ο κορυφαίος αθλητής στον κόσμο; Εσένα ποιος σε εντυπωσιάζει και γιατί;
Με εντυπωσιάζουν αρκετοί ελεύθεροι δύτες. Κατά καιρούς σημειώνονται εκπληκτικά παγκόσμια ρεκόρ σε διάφορες κατηγορίες από κάποιους που σου προκαλούν δέος και μόνο που θα το ακούσεις. Ένα από τα εντυπωσιακότερα για μένα είναι το παγκόσμιο ρεκόρ που κατέχει ο Σέρβος Branko Petrovic ο οποίος κράτησε την ανάσα του για 12 λεπτά και 10’’(!)
Το να μπορείς όμως να κάνεις όλα τα αγωνίσματα με μεγάλη επιτυχία είναι κάτι που απαιτεί τρομακτικές ικανότητες και ταλέντο. Έτσι λοιπόν μπορώ να αναγνωρίσω τον αθλητή Alexey Molchanov από την Ρωσία ο οποίος διακρίνεται και στις 6 επίσημες (αγωνιστικές) κατηγορίες των παγκόσμιων πρωταθλημάτων. Αυτή την στιγμή είναι για μένα ο καλύτερος.
-Τι σε παρακίνησε να ασχοληθείς αρχικά με την ελεύθερη κατάδυση και στη συνέχεια ως άθλημα;
Η πρώτη μου επαφή με την ελεύθερη κατάδυση ξεκίνησε περίπου το 2001 στην Καλαμάτας και πιο συγκεκριμένα στη Μ. Μαντίνεια. Ήταν τότε που εξερευνούσα το βυθό με φίλους, έχοντας μαζί μου μία μάσκα και ένα ζευγάρι λαστιχένια πέδιλα. Αυτό συνεχιζόταν κάθε καλοκαίρι, ενώ παράλληλα τους χειμερινούς μήνες ακολουθούσα εντατικά μαθήματα κολύμβησης. Το πάθος μου για το νερό δεν σταματούσε ποτέ…
Έτσι το 2007 αποφασίζω να μάθω περισσότερα πράγματα γι’ αυτήν την δραστηριότητα η οποία πάντα μου κέντριζε το ενδιαφέρον. Τότε Ανακάλυψα μέσα από το διαδίκτυο τον πανελλήνιο σύλλογο ελεύθερης κατάδυσης ‘’AIDAHellas’’ ο οποίος διοργάνωνε και διοργανώνει πρωταθλήματα ελεύθερης κατάδυσης. Έκτοτε ξεκίνησα να ασχολούμαι πιο σοβαρά βλέποντας την ελεύθερη κατάδυση ως άθλημα παρά ως δραστηριότητα που την έκανα μόνο τους καλοκαιρινούς μήνες.
-Πότε κατάλαβες ότι μπορείς να φτάσεις τόσο ψηλά και πώς το κατάφερες;
Το 2008 σε ηλικία 20 ετών, έλαβα μέρος στον πρώτο αγώνα άπνοιας όπου κατάφερα να καταρρίψω το πανελλήνιο ρεκόρ στην κατηγορία της στατικής άπνοιας με χρόνο 7,29’’. Εκείνο το ρεκόρ (7:18’’) κρατούσε 4 ολόκληρα χρόνια. Εκείνη την στιγμή κατάλαβα ότι είχα δυνατότητες ώστε να καταφέρω πολλά περισσότερα.. Από τότε και μέχρι σήμερα προπονούμαι σχεδόν σε καθημερινή βάση, έχοντας θέσει υψηλούς στόχους για την μετέπειτα πορεία μου.
Επιστέγασμα τον προσπαθειών μου ήταν η κατάκτηση των 2 μεταλλίων στα παγκόσμια πρωταθλήματα του 2011 στη Καλαμάτα (χάλκινο μετάλλιο στα σταθερά βάρη) και το 2013 στο Βελιγράδι της Σερβίας (ασημένιο μετάλλιο στην στατική άπνοια).
-Και στην ελεύθερη κατάδυση η Ελλάδα και οι Έλληνες αθλητές είναι πολύ πίσω σε σχέση με το εξωτερικό; Τι θα πρέπει να γίνει για ν’ αλλάξει αυτό;
Τα τελευταία χρόνια έχουμε σημειώσει μεγάλη πρόοδο ως Έλληνες σε παγκόσμιες διοργανώσεις. Το 2008 παρά λίγο να κερδίσουμε το χρυσό μετάλλιο στο ομαδικό παγκόσμιο πρωτάθλημα στην Αίγυπτο, ενώ φέτος στο ατομικό της Σερβίας είχαμε εκτός από το ασημένιο μετάλλιο και 2 θέσεις μέσα στους 10 καλύτερους στον κόσμο από τους Άρη Ιωαννίδη και Χρήστο Παπαδόπουλο. Δυστυχώς τα πράγματα στην Ελλάδα όπως οι περισσότεροι γνωρίζουμε είναι πολύ δύσκολα σε όλους τομείς. Διευκολύνσεις για τους αθλητές δεν υπάρχουν, πόσο μάλλον για ένα άθλημα που δεν είναι ούτε καν στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Συνεχώς έχουμε προβλήματα με τους Δήμους και τα κολυμβητήρια τα οποία ως συνήθως δεν επιτρέπουν προπόνηση ‘’Άπνοιας’’. Ορισμένα από αυτά, δεν επιτρέπουν ούτε την κολύμβηση με βατραχοπέδιλα!!
Οπότε προσπαθούμε με ό,τι μέσα και χρόνο διαθέτει ο κάθε ένας από εμάς ξεχωριστά να προπονείται όσο το δυνατό καλύτερα και να μπορεί να έχει το βέλτιστο αποτέλεσμα στους αγώνες, είτε αυτό είναι εθνικό πρωτάθλημα είτε μία μεγάλη διοργάνωση όπως ένα παγκόσμιο.
-Μπορεί να ζήσει κάποιος από την ελεύθερη κατάδυση ως επάγγελμα; Εσύ πώς καταφέρνεις να τη συνδυάζεις με την υπόλοιπη ζωή σου;
Είναι ελάχιστοι οι αθλητές που έχουν χρηματικές απολαβές από το άθλημα και ακόμη πιο λίγοι αυτοί που μπορούν να ζήσουν αποκλειστικά κάνοντας ελεύθερη κατάδυση. Ο μέσος όρος των αθλητών, μέσα σε αυτούς και έχουν μία οικονομική κάλυψη καλύπτουν από χορηγούς τον εξοπλισμό τους και ένα μέρος των εξόδων τους που αφορά την διαμονή και τα παράβολα των αγώνων. Το άθλημα δεν είναι ευρέως διαδεδομένο ώστε να τραβήξει τα βλέμματα μεγάλων εταιρειών. Βέβαια γίνονται μεγάλες προσπάθειες από τον διεθνή οργανισμό (AIDA International) τα τελευταία χρόνια, με αποτέλεσμα η ελεύθερη κατάδυση να σημειώνει μεγάλη άνθιση παγκοσμίως.
Προσωπικά εκτός από ελεύθερη κατάδυση ασκώ το επάγγελμα του διαιτολόγου και του προσωπικού γυμναστή (ειδικότητα στην μυϊκή ενδυνάμωση) βγάζοντας με αυτό τον τρόπο τα ‘’προς το ζην’’.
-Ποιοι είναι οι στόχοι σου για τη νέα σεζόν;
Για την νέα σεζόν έχω θέσει αρκετά υψηλούς στόχους. Σίγουρα θα δώσω ιδιαίτερη έμφαση στα αγωνίσματα θάλασσας και θα προσπαθήσω να βελτιώσω τα 2 εθνικά ρεκόρ στο επόμενο Μεσογειακό παγκόσμιο κύπελλο ( MED World Cup) που θα γίνει αρχές Ιουνίου 2014 από τον διοργανωτή Σταύρο Καστρινάκη. Πιο μπροστά στοχεύω σε ένα ακόμη ρεκόρ στο αγώνισμα της στατικής άπνοιας όπου θα προσπαθήσω να περάσω το φράγμα των 9 λεπτών (Πανελλήνιο ρεκόρ 8:46’’).
Τέλος, αν όλα πάνε καλά προγραμματίζουμε με την εθνική ομάδα να λάβουμε μέρος και στο ομαδικό παγκόσμιο πρωτάθλημα που κατά πάσα πιθανότητα θα διεξαχθεί και πάλι στην Καλαμάτα! Αυτή θα είναι μία πρώτης τάξεως ευκαιρία να δείξουμε τις δυνάμεις μας ως ομάδα σε μία τόσο μεγάλη διοργάνωση.
Who is who
Ο Γιώργος γεννήθηκε στον Πειραιά στις 05/04/1988 ενώ σε ηλικία 6 ετών έκανε τα πρώτα του βήματα στον χώρο της κολύμβησης, με αρκετές διακρίσεις σε τοπικό και πανελλήνιο επίπεδο την περίοδο 1999-2004.
Το 2008 πήρε μέρος στον πρώτο του αγώνα άπνοιας, καταρρίπτοντας το εθνικό ρεκόρ σε στατική άπνοια με χρόνο 7 λεπτά και 29 δευτερόλεπτα, κερδίζοντας παράλληλα και το τίτλο του καλύτερου πρωτοεμφανιζόμενου αθλητή της χρονιάς, όπως επίσης και μία θέση στην εθνική ομάδα.
Μέσα σε λιγότερο από 3 χρόνια συστηματικής ενασχόλησης του με το άθλημα και συγκεκριμένα τον Σεπτέμβρη του 2011, στο παγκόσμιο πρωτάθλημα που διεξήχθη στην Καλαμάτα, κατάφερε να κρεμάσει στο στήθος του το χάλκινο μετάλλιο (ανάμεσα σε 140 αθλητές). Ήταν το πρώτο στην ιστορία για την Ελλάδα με βουτιά στα -101 μέτρα στην πιο δημοφιλή κατηγορία, τα σταθερά βάρη με πέδιλα, ενώ το συγκεκριμένο επίτευγμα τον κατατάσσει αυτομάτως στους κορυφαίους του αθλήματος μιας και μόλις 11 αθλητές στην ιστορία της ελεύθερης κατάδυσης έχουν καταφέρει να σημειώσουν επίσημη βουτιά κάτω από τα 100 μέτρα με μία ανάσα!
Ακολούθησαν φέτος τρία νέα πανελλήνια ρεκόρ, τον περασμένο μήνα στα 102 μ. στα σταθερά βάρη με πέδιλα και στα 92 μ. στο αγώνισμα Free Immersing. Ιδιαίτερα εντυπωσιακό είναι όμως και το νέο πανελλήνιο ρεκόρ στη στατική άπνοια (σε πισίνα) που πέτυχε τον Ιούνιο στη Σερβία, μένοντας κάτω από το νερό για 8 λεπτά και 46 δευτερόλεπτα, επίδοση που του εξασφάλισε παράλληλα το αργυρό μετάλλιο στο εν λόγω παγκόσμιο πρωτάθλημα!
Μεγαλύτερες διεθνείς επιτυχίες:
5η θέση, ομαδικό παγκόσμιο πρωτάθλημα – Αίγυπτος 2008.
8η θέση, ατομικό παγκόσμιο πρωτάθλημα – Δανία 2009.
3η θέση, ατομικό παγκόσμιο πρωτάθλημα – Καλαμάτα 2011
2η θέση, ατομικό παγκόσμιο πρωτάθλημα – Σερβία 2013.
Της Χριστίνας Ελευθεράκη
