Καθυστερήσεις σκόπιμες ή μη του ελληνικού Δημοσίου «φόρτωσαν» τον προϋπολογισμό με επιπλέον 168 εκατομμύρια ευρώ
 
Του Αντώνη Πετρόγιαννη
 
Η μερική ολοκλήρωση, αφού υπολείπεται ακόμα ο περιμετρικός Καλαμάτας και το τμήμα Λεύκτρο- Σπάρτη, του αυτοκινητόδρομου «Κόρινθος- Τρίπολη- Καλαμάτα» μπορεί να προκάλεσε «ρίγη συγκίνησης και ικανοποίησης» στους χρήστες, από τη στιγμή που η χρονική απόσταση από και προς την Αθήνα μειώθηκε σημαντικά, όμως, σχεδόν καθημερινά, τα οικονομικά στοιχεία καταδεικνύουν ότι είναι… στρωμένος με εκατομμύρια υπέρ της αναδόχου εταιρείας και κατά των πολιτών.  
Υπενθυμίζουμε, όπως είχε αναφέρει από το προηγούμενο διάστημα το «Θάρρος», ότι ήδη η ανάδοχος εταιρεία έχει λάβει 68 εκατομμύρια ευρώ, ενεργοποιώντας τη ρήτρα στη σχετική σύμβαση με το Ελληνικό Δημόσιο και υποστηρίζει ότι η όποια καθυστέρηση στο έργο πληρώνεται από το κράτος.
Κι όλα αυτά, γιατί μια απόφαση παρέμεινε στο συρτάρι του υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής (ΥΠΕΚΑ), αφού οι υπηρεσίες καθυστέρησαν να κοινοποιήσουν υπουργική απόφαση για την τροποποίηση περιβαλλοντικών όρων στο έργο!
Η απόφαση του υπουργού της εποχής εκείνης Γ. Σουφλιά για τις αλλαγές στη χάραξη της περιμετρικής οδού Καλαμάτας πάρθηκε το 2009 και πέρασαν σχεδόν δύο χρόνια μέχρι να δημοσιοποιηθεί η σχετική Κοινή Υπουργική Απόφαση τροποποίησης των περιβαλλοντικών όρων (11/1/2011)!
Και μάλιστα, την υπουργική αυτή απόφαση υπογράφει, ως υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, η Κατερίνα Μπατζελή, η οποία όμως είχε παραιτηθεί σχεδόν τέσσερις μήνες πριν (7 Σεπτεμβρίου 2010) και στη θέση της είχε πάει ο Κώστας Σκανδαλίδης!
Το γαϊτανάκι των καθυστερήσεων σιγοντάρουν και οι αποφάσεις των δικαστηρίων για τις απαλλοτριώσεις και όχι μόνο. Έτσι, για την πρωταπριλιά του 2014 αναβλήθηκε η υπόθεση νέων αναγκαστικών απαλλοτριώσεων ακινήτων, οι οποίες συνδέονται με την περιμετρική οδό Καλαμάτας. Υπόθεση που λίμναζε για λόγους αδιευκρίνιστους από τις αρχές του 2009.
Επίσης, είναι ήδη γνωστό ότι σχετική έρευνα διεξάγει η OLAF (Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Καταπολέμησης της Απάτης), με θέμα αν ήταν εσκεμμένη εκ μέρους των Δημοσίων Υπηρεσιών η «πολύμηνη καθυστέρηση έγκρισης της τροποποίησης των περιβαλλοντικών όρων» του έργου Κόρινθος – Τρίπολη – Καλαμάτα & Λεύκτρο- Σπάρτη, εξαιτίας της οποίας προκλήθηκε «αναβολή της ημερομηνίας παράδοσής του αλλά και ενεργοποίηση ρήτρας υπέρ του παραχωρησιούχου για αποζημιώσεις 68 εκατομμυρίων ευρώ από το ελληνικό κράτος».
Το θέμα αυτό, που ενδεχομένως προκάλεσε την «αιφνίδια διακοπή των εργασιών από το Νοέμβριο του 2012», έφερε με ερώτησή του, στην Κομισιόν και στη δημοσιότητα, ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκος Χουντής.
Η έρευνα της OLAF ξεκίνησε με βάση καταγγελία για σωρεία οικονομικών παραβάσεων που έγινε από Κίνηση Πολιτών της Πελοποννήσου προς την Επιτροπή Δημοσιονομικού Ελέγχου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ενώ στην υπόθεση ενεπλάκη και το Παράρτημα Έρευνας Απάτης της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων, που ενημέρωσε την OLAF.
 
Λεφτά υπάρχουν μόνο για το «Μορέα»
Κι ενώ συνέβαιναν όλα τα παραπάνω, το περιοδικό HOT DOC στο τελευταίο του τεύχος αποκαλύπτει μία ακόμη αποζημίωση ύψους 68 και πλέον εκατομμυρίων ευρώ προς το «Μορέα», για έργο που δεν έγινε ποτέ.
Πρόκειται για τη δεύτερη αποζημίωση ύψους πολλών εκατομμυρίων κι έτσι το συνολικό ποσό των αποζημιώσεων ανέρχεται πλέον σε 136 εκατομμύρια ευρώ. Η δεύτερη αποζημίωση δίνεται για την καθυστέρηση έναρξης του έργου το 2008, με ευθύνη και πάλι του ελληνικού Δημοσίου.
Κι αυτό, διότι ως ημερομηνία έναρξης του έργου ορίζεται η ημερομηνία που θα έχουν εκπληρωθεί όλες οι υποχρεώσεις. Μεταξύ αυτών είναι και η καταβολή από την πλευρά του παραχωρησιούχου του ποσού που αντιστοιχεί στο αρχικό μετοχικό κεφάλαιο της εταιρείας, ύψους 50 εκατομμυρίων ευρώ. Η εταιρεία κατέθεσε το συνολικό ύψος του ποσού του μετοχικού της κεφαλαίου στις 13/2/2008. Το ελληνικό Δημόσιο, όμως, αναγνώρισε ως έναρξη παραχώρησης του έργου τις 3/3/2008. Δηλαδή, 19 ημέρες μετά την ημερομηνία που η εταιρεία κατέθεσε το ποσό. Ως αποτέλεσμα ο «Μορέας» αποζημιώθηκε με 68.445.375,92 ευρώ. Τα χρήματα της αποζημίωσης δόθηκαν σε τέσσερις δόσεις.
Βέβαια, το εύλογο ερώτημα είναι γιατί για 19 ημέρες καθυστέρησης η ανάδοχος εταιρεία να λάβει τόσο μεγάλο ύψος αποζημίωσης…