Συνεχίζουμε το ταξίδι μας με τους Καλαματιανούς του εξωτερικού και αυτή τη φορά ταξιδεύουμε στο βροχερό Λονδίνο. Εκεί, ζει η 24χρονη Σταυρούλα Μουρκάκου, η οποία σπούδασε Οικονομικές Επιστήμες στην Πάτρα, στη συνέχεια δούλεψε στην Costa Navarino, όπου, μάλιστα, βραβεύτηκε και ως υπάλληλος της χρονιάς (Star of the Year 2010) και πλέον εργάζεται στο Λονδίνο, στην εταιρεία Inditex (Zara).
-Πόσο καιρό εργάζεσαι στο εξωτερικό και πόσο εύκολη ήταν η απόφασή σου να φύγεις;
Εργάζομαι εδώ και ένα χρόνο. Η απόφασή μου να φύγω μπορώ να πω ότι ήταν αρκετά εύκολη… Βέβαια, δεν είχα ζήσει ποτέ στο εξωτερικό πριν και δεν ήξερα τι ακριβώς σήμαινε αυτή μου η απόφαση… (όχι ότι το μετανιώνω, αλλά δε θα το πρότεινα σε κάποιον σαν την εύκολη λύση.)
-Δυσκολεύτηκες στην ανεύρεση εργασίας στη χώρα που βρίσκεσαι;
Ήμουν αρκετά τυχερή σε αυτό το κομμάτι (στην ανεύρεση εργασίας), μιας και βρήκα δουλειά την πρώτη ή δεύτερη μέρα… (δε θυμάμαι ακριβώς)
-Πώς αντιμετωπίζουν τους Έλληνες στη χώρα που ζεις;
Γενικά στο Λονδίνο δεν υπάρχει κανένα είδος ρατσισμού. Οπότε θα απαντήσω, σαν όλους τους υπόλοιπους ανθρώπους.
-Τι θα ήθελες να μεταφέρεις από την κουλτούρα της εκεί ζωής σου στην Ελλάδα;
Κατά τη γνώμη μου, η Ελλάδα δεν έχει να ζηλέψει και πολλά σε γενικότερες γραμμές! Κουλτούρα; Μεγάλη συζήτηση θα ανοίξουμε, νομίζω, καθώς θα πρέπει πρώτα να ορίσουμε την έννοια της κουλτούρας. Αυτό που σίγουρα λείπει από τη χώρα μας είναι ο τρόπος λειτουργίας των δημόσιων υπηρεσιών και των μέσων μαζικής μεταφοράς. Κατά τα άλλα, η Αγγλία είναι μία χώρα δύο κόσμων… Η πρωινή (που όλοι οι πολίτες είναι στις δουλειές τους) και η απογευματινή (οπότε οι ίδιοι πολίτες κατακλύζουν τις παμπ της πόλης…).
-Τρία πράγματα που πρέπει κάποιος να δει αν επισκεφτεί το Λόνδίνο…
Big Ben-London Eye, Buckingham Palace, Hyde Park… (τα πιο τουριστικά).
-Τι είναι αυτό που σου λείπει περισσότερο από την Καλαμάτα;
Αυτό που μου λείπει περισσότερο από την Καλαμάτα, φυσικά, και είναι η οικογένεια μου! Ο ήλιος και η θάλασσα έρχονται αμέσως μετά!
-Η σκέψη για επιστροφή υπάρχει στο μυαλό σου;
Φυσικά και υπάρχει στο μυαλό μου! Σαν την Ελλάδα πουθενά…
Των Κώστα Γαζούλη – Παναγιώτη Μπαμπαρούτση
