Συζήτηση, με ιδιαίτερο θεματικό ενδιαφέρον, όπως είναι η κρίση, τα ΜΜΕ, η κουλτούρα του θεάματος και ο ρόλος της Αριστεράς, διοργάνωσε η Ομάδα Πολιτισμού του ΣΥΡΙΖΑ στο αμφιθέατρο της Φιλαρμονικής Καλαμάτας.
Προσκεκλημένοι ομιλητές ήταν ο Κώστας Αρβανίτης, διευθυντής του ραδιοφωνικού σταθμού «Στο Κόκκινο», η Πόλυ Κρημνιώτη, δημοσιογράφος της εφημερίδας «Αυγή» και ο Βασίλης Μουλόπουλος, μέλος της ΚΠΕ του ΣΥΡΙΖΑ. Τη συζήτηση συντόνισε ο δημοσιογράφος Γρηγόρης Πουλόπουλος.
Σε σχετικό δελτίο Τύπου η Ομάδα Πολιτισμού του ΣΥΡΙΖΑ Μεσσηνίας σημειώνει για το θέμα: «Σχεδόν όλοι οι Έλληνες αντελήφθησαν ότι από την πρώτη στιγμή τα κυρίαρχα ιδιωτικά ΜΜΕ, αλλά και τα δημόσια ραδιοτηλεοπτικά μέσα, στρατεύθηκαν μονολιθικά στην υπόθεση της υπεράσπισης του μνημονίου.
Ο λόγος τους άρχισε να ομογενοποιείται, χρησιμοποιώντας τις ίδιες συγκεκριμένες συνταγές -από το χώρο της διαφήμισης και όχι της δημοσιογραφίας- και λέξεις κλειδιά μιας οργουελιανού τύπου νεογλώσσας, ενώ υπήρχε και ένας απόλυτος συγχρονισμός ως προς το χρόνο ανάδειξης κάποιου θέματος της επικαιρότητας, αλλά και συντονισμένη αποσιώπηση σημαντικών γεγονότων.
Ταυτόχρονα και κατά τρόπο οξύμωρο, μια ολόκληρη βιομηχανία θεάματος, που προέβαλλε συστηματικά την επιδεικτική σπατάλη ως μέτρο κοινωνικής καταξίωσης, και προωθούσε τη μονοκρατορία του lifestyle, βρέθηκε ξαφνικά να ηθικολογεί, να ωραιοποιεί τη φτωχοποίηση ως επιστροφή στο μέτρον, και να δακτυλοδεικτεί την κοινωνία συνολικά ως υπαίτιο μιας κρίσης που στην πραγματικότητα ήταν παγκόσμια.
Τίποτε απ’ αυτά δεν είναι ακατανόητο. Τα μεγάλα ιδιωτικά ΜΜΕ στην Ελλάδα είναι η αυθεντικότερη έκφραση κρατικοδίαιτου “αντικρατισμού”. Όπως είχε επισημανθεί εύστοχα, αν ένα γνωστό μεγάλο κανάλι ήταν χώρα, θα λέγαμε ότι έχει χρέος 200% του ΑΕΠ, ετήσιο έλλειμμα 30% -ζημιές δηλαδή- εδώ και τουλάχιστον 4 χρόνια, και παρ’ όλα αυτά δανείζεται απρόσκοπτα ποσά ίσα με το 100% του ΑΕΠ του, από πτωχευμένες τράπεζες που χρειάστηκε να ανακεφαλαιοποιηθούν απ’ τους πολίτες.
Σε κάθε περίπτωση, η θέση της Αριστεράς απέναντι στους διαχειριστές της μαζικής κουλτούρας (η οποία βρίσκεται και η ίδια σε κατάσταση υπαρξιακής κρίσης στο πλαίσιο της γενικότερης κρίσης, οικονομικής και αξιών), αλλά και απέναντι στους διαχειριστές της 4ης εξουσίας και των δημόσιων συχνοτήτων, άπτεται συνολικότερα του προβληματισμού για την εξυγίανση των θεσμών και την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας».
Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης, ένα από τα στοιχεία που φάνηκαν είναι ότι αν η κουλτούρα είναι μόνον ψυχαγωγία, τίποτα δεν είναι σημαντικό. Αν το ζητούμενο είναι να διασκεδάζουμε, ένας απατεώνας μπορεί να με διασκεδάσει πολύ περισσότερο από ένα πρόσωπο βαθιά αυθεντικό. Αν, όμως, η κουλτούρα σημαίνει κάτι περισσότερο από αυτό, τότε είμαστε σε άσχημη κατάσταση. Ο καπιταλισμός συνέβαλε σε μια μεγάλη πρόοδο της ανθρωπότητας. Ωστόσο, οι μεγάλοι θεωρητικοί της αγοράς έλεγαν πάντοτε ότι ο καπιταλισμός είναι ένας ψυχρός μηχανισμός, που δημιουργεί πλούτο αλλά και εγωισμό.
Του Αντώνη Πετρόγιαννη
