Ως προεκλογική φιέστα χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα χαρακτηρίζει ο επικεφαλής της μείζονος μειοψηφίας στο Δημοτικό Συμβούλιο Μεσσήνης, Ν. Τζώρτζης, την προ ημερών εκδήλωση «απολογισμού» της Δημοτικής Αρχής Μεσσήνης σε αίθουσα της περιοχής.
Μιλώντας στο «Θ», ο κ. Τζώρτζης επισημαίνει πολλά από τα κακώς κείμενα της Δημοτικής Αρχής, στην οποία επιρρίπτει ευθύνες για τη μη επίλυση των θεμάτων της καθημερινότητας και την έλλειψη κοινωνικής πολιτικής, ενώ σχολιάζει πως ο δήμαρχος Μεσσήνης υπερηφανεύεται για μια σειρά έργων που κατασκεύασε, τα περισσότερα από τα οποία είχαν, όμως, προετοιμαστεί από τους δημάρχους των καποδιστριακών Δήμων, χωρίς να τους αναγνωρίσει την προσπάθεια που κατέβαλαν για να αλλάξει κάτι στον τόπο τους.
Δεν ήταν απολογισμός της Δημοτικής Αρχής
«Αν επρόκειτο», μας είπε ο επικεφαλής της μείζονος μειοψηφίας, «για απολογισμό της Δημοτικής Αρχής, όπως προβλέπει ο “Καλλικράτης”, θα έπρεπε να διενεργηθεί στο χώρο του δημαρχείου, όπως είχαν κάνει και άλλοι δήμαρχοι, και όχι κάπου αλλού. Θα έπρεπε να γίνει παρουσία όλων των δημοτικών συμβούλων, προέδρων και μελών των Τοπικών Συμβουλίων των Τοπικών Κοινοτήτων όλων των πτερύγων του Δ.Σ. (πλειοψηφία – μειοψηφία), προκειμένου να μπορέσει να αναπτυχθεί διάλογος και να προκύψουν τα απαραίτητα συμπεράσματα.
Όμως, αντί να δούμε όλα αυτά, είδαμε μια εκδήλωση σε άλλον χώρο, χωρίς τη μειοψηφία και με την παρουσία μόνο κάποιων προέδρων Τοπικών Κοινοτήτων, που εντέχνως παρέσυρε εκεί ο δήμαρχος, ισχυριζόμενος πως επρόκειτο για εκδήλωση της Δημοτικής Αρχής και όχι της παράταξής του, όπως τελικά αποδείχθηκε.
Έτσι, με τη μέθοδο που ακολούθησε, κατάφερε να αποφύγει το σκόπελο της κριτικής που θα του ασκείτο, αν ο απολογισμός γινόταν όπως έπρεπε. Παρουσίασε μια ωραία έκθεση ιδεών, δεδομένου ότι υπήρχαν σχεδόν έτοιμες μελέτες από τους καποδιστριακούς Δήμους που θα έπρεπε να “τρέξουν” για να υλοποιηθούν και να μετεξελιχθούν σε έργο. Αυτή ήταν η υποχρέωση που κάθε δήμαρχος είχε να κάνει. Άρα, μην περηφανεύεται πως ήρθε και έφτιαξε τα πάντα. Το μεγάλο μέρος των έργων που έχουν υλοποιηθεί στο διάστημα της θητείας του είναι μελέτες και έργα των προηγούμενων Δήμων, κι ο ίδιος δεν έχει ούτε τη στοιχειώδη ευθιξία να αναφερθεί στους δημάρχους των καποδιστριακών Δήμων, οι οποίοι είχαν ουσιαστική συμμετοχή στα έργα αυτά για το καλό του τόπου τους. Ένας καλός δήμαρχος, λοιπόν, θα έπρεπε να αναγνωρίσει πρώτα από όλα την προσπάθεια των προηγουμένων, χωρίς να τους αγνοεί.
Θέλει, δε θέλει, ο κ. Αναστασόπουλος, βαθιά μέσα του, πρέπει να αποδεχθεί το γεγονός ότι δεν είναι ο μοναδικός δήμαρχος στον κόσμο, αλλά ότι είχαν προηγηθεί άλλοι και άλλοι που έφεραν την περιοχή μας στο σημείο ώστε να μπορεί ο ίδιος πια να κοκορεύεται σήμερα για το “μυθικό” έργο του.
Αδυναμίες και καθημερινότητα
Πέραν, όμως, του “φιλολογικού” μέρους του υποτιθέμενου απολογισμού, θα περίμενε κανείς από το δήμαρχο να παραδεχθεί έστω και μία από τις αδυναμίες που υπάρχουν. Δεν είναι δυνατόν να είναι όλα τέλεια. Καλά τα μεγαλόπνοα έργα, αλλά αν δε λυθούν τα προβλήματα ύδρευσης, καθαριότητας και φωτισμού που υπάρχουν, δεν κάνουμε τίποτε.
Δεν μπορούμε να μιλάμε για επέκταση του δικτύου ύδρευσης και την ίδια ώρα να υπάρχουν δεξαμενές ακαθάριστες και ανασφάλιστες, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη δημόσια υγεία, εκτός κι αν δεν τον ενδιαφέρει η υγεία των κατοίκων.
Δεν μπορούμε να μιλάμε για τα απορρίμματα και να έχει μειωθεί η αποκομιδή τους από τις Τοπικές Κοινότητες και σε αντιστάθμισμα να έχουμε αυξήσει το κόστος των δημοτικών τελών έως και 200% στις περισσότερες Δημοτικές Ενότητες.
Είναι δυνατόν κατακαλόκαιρο και με τον τουρισμό να παρουσιάζει άνθιση και στην περιοχή μας, να μη γίνεται αποκομιδή όπως θα έπρεπε και να υπάρχει δυσοσμία και δυσφορία των κατοίκων και των επισκεπτών από αυτή την κατάσταση; Έτσι θα προχωρήσουμε στην τουριστική ανάπτυξη; Αυτή είναι η συμπαράσταση του κ. Αναστασόπουλου, ο οποίος ανακοίνωσε και τη δημιουργία νέων ξενοδοχείων στο Δήμο;
Μιλά με περισσή θρασύτητα για ΓΠΣ και ΣΧΟΟΑΠ και κατασκευές νέων ξενοδοχειακών μονάδων χωρίς καν να έχει καταφέρει να σταθεί αξιοπρεπώς στο ζήτημα της καθημερινότητας, καθώς φαίνεται να αγνοεί πως αυτός είναι ο κινητήριος μοχλός για την ανάπτυξη.
Κι αν υποθέσουμε ότι οι Τοπικές Κοινότητες έχουν απομείνει στην τύχη τους, το ίδιο ισχύει και για την έδρα του Δήμου, τη Μεσσήνη, που στο διάστημα της θητείας της Δημοτικής Αρχής δεν έχει μπει ούτε ένα καρφί.
Και καλό θα ήταν να μη βιαστεί να μας απαντήσει σε αυτή μας την επισήμανση. Ας φροντίσει να αναλογιστεί τι πραγματικά έχει κάνει και όχι αυτά που έχει προγραμματίσει να κάνει, αν κάνει.
Κοινωνική πολιτική
Φυσικά, καθημερινότητα δεν είναι μόνο τα έργα και τα σκουπίδια, αλλά και η ανακούφιση των αδύναμων συνδημοτών μας.
Θεωρώ ότι δεν πρέπει να υπερηφανεύεται ο κ. Αναστασόπουλος στον τομέα αυτό. Κοινωνική πολιτική δεν είναι μόνο το να μοιράζονται γαλοπούλες ή να περιμένουμε από τους εθελοντές να βοηθήσουν.
Θα έπρεπε, για παράδειγμα, το κοινωνικό παντοπωλείο να εκπληρώνει το στόχο του, να είναι άριστα οργανωμένο και να μπορεί να βοηθήσει οποιονδήποτε έχει ανάγκη.
Κι αν δεν μπορεί ο κ. δήμαρχος να αντιληφθεί τι εννοούμε με την έννοια της κοινωνικής πολιτικής και όχι του μικροκομματικού συμφέροντος, ακόμη και αν δε θέλει να λάβει υπόψη του τις προτάσεις μας, καλό θα ήταν να λάβει υπόψη του τους φορείς προτού αποφασίσει.
Αν, παρ’ όλα αυτά, εξακολουθεί να έχει απορίες, ας ανατρέξει στα πρακτικά των συνεδριάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου, όπου έχουμε τοποθετηθεί με σαφήνεια τι σημαίνει, κατά την άποψή μας, κοινωνική πολιτική.
Καταλήγοντας, θα συνιστούσαμε στον κ. Αναστασόπουλο να σταματήσει να ευχαριστεί πρωθυπουργούς και υπουργούς και να φωτογραφίζεται μαζί τους, και να καταλάβει ποια είναι η πραγματικότητα και οι ανάγκες της κοινωνίας μας, που δεινοπαθεί καθημερινά προσπαθώντας να σταθεί στα πόδια της με αξιοπρέπεια και να αντιπαλέψει τις οικονομικά δύσκολες συνθήκες».
Του Χάρη Χαραλαμπόπουλου
