Όσο και αν την καταστρέφουμε, είναι μια πόλη μοναδική
Του Αντώνη Πετρόγιαννη
Υπάρχει μια όψη της Καλαμάτας που δεν παρατηρώ σχεδόν ποτέ. Είναι αυτή που βλέπουν οι τουρίστες και μένουν έκθαμβοι. Η ομορφιά που θάβεται πίσω από την ασχήμια.
Για ορισμένους γηγενείς η Καλαμάτα χαρακτηρίζεται από την άναρχη δόμηση, την κυριαρχία του τσιμέντου, την αμελητέα παρουσία πράσινου και την κάθε λογής ρύπανση.
Δεν ήταν πάντοτε έτσι. Τις τελευταίες δεκαετίες, κυρίως, ένας συνδυασμός αυθαιρεσίας και κακογουστιάς μετέτρεψε την πόλη της πριγκίπισσας Ιζαμπούς και της Μαρίας Πολυδούρη σε μια μεγαλούπολη, όπου κυριαρχεί η περιβαλλοντική υποβάθμιση.
Ωστόσο, όπως κάθε ελληνική πόλη, προσφέρει, σε όποιον έχει διάθεση και υπομονή για αναζήτηση, και σημάδια του ιστορικού γίγνεσθαι και της ιδιαίτερης φυσιογνωμίας της.
Σε κάθε περίπτωση, η Καλαμάτα είναι η πόλη μας. Μια πόλη με θάλασσα, με ιστορία και μνήμες, μια πόλη πλούσια και ζωντανή, αλλά που κάθε μέρα γίνεται λιγότερο ανθρώπινη. Μια πόλη με προβλήματα, που επιλεκτικά θυμάται τις γειτονιές της και ξεχνάει πόσο φιλόξενη τη χρειάζονται οι άνθρωποι που ζουν σ’ αυτήν. Μια πόλη που ως άβουλος θεατής παρακολουθεί τους νόμους της αγοράς να κυριαρχούν.
Αλλά και μια πόλη με αντιστάσεις, που προσπαθεί να κρατήσει ζωντανή την ιστορία της, να υπερασπιστεί τους ελεύθερους χώρους και το πράσινο για τους δημότες της.
Τελικά, τι είναι η Καλαμάτα: μια όμορφη πόλη, όπως πολύ αισιόδοξα την αποκαλεί η εκάστοτε Δημοτική Αρχή, ή μια «Κουασιμόδεια» πόλη, όπως πολύ απαισιόδοξα κάποιοι είχαν γράψει σε κάποιον τοίχο; Δεν υπάρχει απάντηση…
Αλλά, ρε γαμώτο, έχουμε και μια παραλία να τη ζεις. Ένα θαλάσσιο μέτωπο που δε σε περιορίζει, σου ανοίγει το βλέμμα και σε ταξιδεύει.. Ηλιογέρματα πίσω από το γερανό του λιμανιού. Ορίζοντας ανοιχτός από το Κάστρο έως τη Βέργα και τη Μικρή Μαντίνεια. Με τον Ταΰγετο να δεσπόζει απέναντι. Φόντο οι στιγμές μας. Έρωτες, ραντεβού, παρέες. Παιχνίδια στις πλατείες, ζωές που κάνουν τα πρώτα τους βήματα, δίπλα σ’ αυτές που θα τις διδάξουν αξίες. Μια παραλία για όλους. Ανάπαυλα και ενδοσκόπηση μαζί με την προσδοκία της περιπλάνησης σε εμπειρίες μαγικές. Καμβάς, να τον χρωματίζουμε με ελπίδες, όνειρα, αγάπες, μαράζια. Εκεί όπου όλα αρχίζουν και μέσα από βόλτες – αρτηρίες, κάνουν την πόλη να ανασαίνει. Ας καλωσορίσουμε το 2014 σε μια μοναδική, έτσι κι αλλιώς, πόλη. Καλή χρονιά!