Η απογοήτευση από το άδοξο τέλος της συνεργασίας με την Καλαμάτα ’80 αποδεικνύεται δημιουργική …
Αν και η πικρία από την απροσδόκητη διακοπή της συνεργασίας με την Καλαμάτα ’80 -στην οποία πρόσφερε επί 2,5 χρόνια τις υπηρεσίες του ως προπονητής, αλλά για ένα διάστημα και ως παίκτης- έχει φωλιάσει έντονα μέσα στον Γιώργο Κουλιέρη, μαζί με τον «κολλητό» του και κουμπάρο του, Μάνο Ξενάκη -ο οποίος αποτέλεσε επίσης παρελθόν τον ΑΟΚ- ετοιμάζονται να γυρίσουν σελίδα, με ένα φιλόδοξο εγχείρημα. Πιο συγκεκριμένα, βρίσκονται σε επαφές για το σχεδιασμό ενός προπονητικού κέντρου μπητς βόλεϊ διεθνών προδιαγραφών, που σε συνδυασμό με τις μοναδικές καιρικές συνθήκες της περιοχής μας, μπορεί να κάνει την Καλαμάτα κορυφαίο προορισμό για τους επαγγελματίες, αλλά και ερασιτέχνες φίλους του αθλήματος απ’ όλη την Ελλάδα, την Ευρώπη και τον κόσμο. Όλα αυτά στο πλαίσιο ενός συλλόγου που βρίσκεται στα σκαριά και θα περιλαμβάνει μπητς βόλεϊ, αλλά επίσης σάλας και άλλες δραστηριότητες.
Ο λόγος στον ίδιο το Γιώργο Κουλιέρη…
«Είμαστε πάρα πολύ κoντά στο να βρούμε έναν χώρο –είμαστε ανάμεσα σε δύο- για να δημιουργήσουμε ένα κέντρο μπητς βόλεϊ. Σκεφτόμαστε ένα χώρο για να μάθουν μπητς βόλεϊ ακαδημίες, γκρουπ επαγγελματιών και ερασιτεχνών αθλητών. Η τελευταία κατηγορία μας ενδιαφέρει πάρα πολύ, για να γνωρίσουμε το άθλημα σε παιδιά, σε μεγάλους, ακόμη και σε μεγαλύτερες ηλικίες, ώστε να μπορούν να αθλούνται μέσα από το παιχνίδι, με ευχάριστο τρόπο, δίπλα στη θάλασσα, σε έναν πάρα πολύ όμορφο χώρο, όπου θα μπορείς και να πιείς τον καφέ σου ή να φας.
Θέλουμε να έχει πανελλήνια στάνταρ, να βάλουμε την καλύτερη, την πιο ακριβή άμμο που υπάρχει προκειμένου να κάνουμε ένα κέντρο, όπου θα έρθει από το παιδάκι μέχρι και οι πιθανούς πρωταθλητές Ευρώπης και κόσμου για την προετοιμασία τους. Έχουμε τις διασυνδέσεις –ειδικά ο Μάνος, ο οποίος μέχρι πριν δυό χρόνια έκανε πρωταθλητισμό- για να προσελκύσουμε σημαντικούς αθλητές.
Είναι κάτι που λείπει από την Καλαμάτα και ο στόχος μας είναι να λειτουργεί όχι για τους τρεις μήνες του καλοκαιριού. Οι καλές ευρωπαϊκές ομάδες που συμμετέχουν σε παγκόσμια πρωταθλήματα ξεκινούν προετοιμασία Μάρτιο –και η φιλοδοξία μας είναι να προλάβουμε το φετινό- κάνουν τουρνουά μέχρι Οκτώβρη-Νοέμβρη, και μετά από ανάπαυλα 1-2 μήνες ξαναμπαίνουν σε προπονήσεις Ιανουάριο-Φεβρουάριο.
Ακόμη και οι ελληνικές ομάδες πηγαίνουν Βραζιλία για την προετοιμασία τους. Δε βλέπω γιατί να μην το κάνουν στην Καλαμάτα, όπου υπάρχει ηλιοφάνεια και λίγες βροχές ακόμη και τους χειμερινούς μήνες;» εξηγεί ο Γιώργος Κουλιέρης, ο οποίος μπορεί να μην συναγωνίζεται τα 7 πανελλήνια πρωταθλήματα του Μάνου Ξενάκη, αλλά έχει κι αυτός σημαντικές εμπειρίες, αλλά και διακρίσεις από το βόλεϊ της άμμου, έχοντας στο παλμαρέ του έναν τίτλο πανελληνιονίκη, καμιά δεκαριά χρυσά σε μάστερ, με συμπαίκτες πριν από περίπου δέκα χρόνια τους Μεσσήνιους αδελφούς Γιάννη και Στάθη Χανδρινό, τον …Καλαματιανό Σουηδό Αντρέα Σάαφ, τον παλιό άσσο του Ολυμπιακού, αλλά και τον Κώστα Μπελιγράτη.
-Για το αν σχεδιάζει στο μέλλον να ασχοληθεί με το βόλεϊ σάλας:
«Αυτή τη στιγμή δεν το βλέπω στην Καλαμάτα. Μου έγινε μια πρόταση να πάω στην Πάτρα, από την Παναχαϊκή, αλλά δεν προχώρησε, αφού έχω εδώ οικογενειακές και άλλες υποχρεώσεις.
Ήρθα για να μείνω. Πίστευα ότι θα δημιουργήσουμε κάτι καλό και θα μείνω για χρόνια στην Καλαμάτα. Ελπίζω να πάει καλά η καινούρια προσπάθεια που ετοιμάζουμε με τον Ξενάκη…».
Ακόμα περιμένει εξηγήσεις και τα περυσινά χρήματα…
Δεν θα μπορούσαμε να μην ρωτήσουμε τον Γιώργο Κουλιέρη για τα όσα έγιναν πριν από περίπου 4 μήνες από την Καλαμάτα ’80, ώστε να οδηγηθεί στην έξοδο, και στην αντικατάστασή του στην τεχνική ηγεσία από τον Παναγιώτη Ντάκουρη.
«Η σάλα τελείωσε απότομα και σίγουρα με πικρή γεύση. Γιατί ακόμα και τώρα δεν ξέρω το λόγο» λέει ο βετεράνος πια Μεσσήνιος βολεϊμπολίστας που κουβαλάει μεγάλη καριέρα πίσω του και σίγουρα θα έπρεπε να τύχει καλύτερης αντιμετώπισης, αφού επιπλέον συνέβαλε τα μέγιστα στην αναμόρφωση του ΑΟΚ, που φέτος πρωταγωνιστεί στην Α2, ενώ εξηγεί:
«Η διοίκηση με ενημέρωσε ότι θα πρέπει να διακοπεί η συνεργασία μας και όταν ρώτησα το λόγο μου είπαν “θα σου πούμε”. Ακόμα περιμένω…
Εικάζω ότι ένας λόγος που απομακρύνθηκα ήταν η συνεχής πίεσή μου για να πάρω τα δεδουλευμένα της προηγούμενης χρονιάς. Δεν έχει σημασία πόσα είναι. Δεν θα μιλήσω για το ηθικό μέρος και τι σήμαινε η ομάδα για μένα ή τι έχω προσφέρει. Όποιος προπονητής έχει δουλέψει κάποιες ώρες, ακόμα κι αν είναι ο χειρότερος δεν δικαιούται κανείς να τον κοροϊδεύει… Αυτό είναι που με στενοχωρεί και όχι τα χρήματα.
Εγώ αντιμετώπισα πολλές αναβολές και έκανα πολλή υπομονή, αλλά κάποια στιγμή έπρεπε να τελειώνει. Μου έλεγαν αύριο, μεθαύριο και δεν τους έβρισκα…
Με κούρασε πάρα πολύ η κοροϊδία. Έφτασα κι εγώ στα όριά μου και έφτασα από αυτό το θέμα να μην πάω σε μια προπόνηση, μιας Παρασκευής, και Δευτέρα με απέλυσαν. Αφορμή –αν θέλετε- έδωσα…
Καλύτερα να μου έλεγαν δεν μπορείς να τα πάρεις, ξέχασέ τα, προχωράμε ή κάνει ό,τι θέλεις κι ας είχα εγώ την απόφαση να κάνω ότι θέλω.
Είχαμε συμφωνήσει να μη ξεκινήσει η νέα χρονιά αν δεν έχει τακτοποιηθεί η προηγούμενη, αλλά περνούσε ο καιρός και τα παιδιά έπρεπε να μπουν στο γήπεδο και έκανα εγώ πίσω. Βάζω το βόλεϊ πάνω από τα λεφτά και το έχω αποδείξει ειδικά στην Καλαμάτα, που από μόνος μου την πρώτη χρονιά τους είπα ότι δεν θέλω τίποτα, παρ’ όλο που ήμουν επαγγελματίας και ζούσα από αυτό» ανέφερε στο «Θ» με ανάμεικτα συναισθήματα ο Γιώργος Κουλιέρης, για τον οποίο όμως το βόλεϊ εξακολουθεί να είναι «η ζωή μου», όπως χαρακτηριστικά λέει (αν και έχει ξεκινήσει προπονήσεις τένις για να διατηρεί τη φόρμα του) και καταλήγει…
«Το ότι κάποιες καταστάσεις δεν πήγαν όπως τις είχα στο μυαλό μου δεν σημαίνει ότι μετανιώνω. Ό,τι είχα να δώσω το έδωσα και πέρασα πάρα πολύ καλά με την ομάδα. Το ότι δεν τα βρήκαμε με κάποιους ανθρώπους δεν έχει μεγάλη σημασία. Αν ξαναξεκινούσα το ίδιο θα έκανα…
Εγώ τις βάσεις, ο Ντάκουρης τη δική του συμβολή…
Όσο για τη στάση του πλέον απέναντι στην Καλαμάτα ’80 ο Γιώργος Κουλιέρης ανοίγει την καρδιά του, μεταφέροντας με κάθε ειλικρίνεια σκέψεις και συναισθήματα:
«Παρακολουθώ την πορεία ομάδα, αλλά δεν έχω πάει καθόλου στο γήπεδο! Με στενοχωρεί που δεν συμμετέχω κι εγώ σε κάτι το οποίο δημιούργησα, που εξέλιξα καλύτερα, γιατί η ομάδα υπήρχε και γενικά οι ομάδες υπάρχουν ανεξαρτήτως προσώπων.
Είχα επενδύσει πολύ χρόνο και στο γήπεδο και σε προσωπικό επίπεδο με όλους –επειδή το ήθελα φυσικά- και τελικά ο τρόπος που έγινε η αποχώρησή μου, με εξέπληξε, αφού από μένα είχε ξεκινήσει η ομάδα και έμεινα χωρίς να το περιμένω απ’ έξω .
Βέβαια η ομάδα έχει βρει το δρόμο της, πάει καλά και μπράβο, αλλά έγιναν όλα αυτά, έφυγα από την ομάδα και τελικά ούτε τα χρήματά μου πήρα.
Και το να ζητάω κάτι είναι περισσότερο για να μου δείξουν ότι με υπολογίζουν και ότι είναι ευχαριστημένοι κι αυτοί με αυτά που κάνω, γιατί τα χρήματα που είχαμε συμφωνήσει στην αρχή ήταν πολύ λίγα για τις ώρες που είχα εκεί, αλλά δυστυχώς ούτε αυτά…
Η αναγνώριση του έργου μου φαίνεται τώρα θεωρώ, χωρίς φυσικά να λέω ότι δεν έχει συμβολή ο νέος προπονητής, φυσικά και βοηθάει και δικό του έργο είναι, αλλά έβαλα γερές βάσεις εγώ –έτσι το βλέπω.
Έχω εκπλαγεί ευχάριστα από τα παιδιά. Η ομάδα είναι πάρα πολύ καλή, είμαι χαρούμενος γι’ αυτό. Είναι δύσκολο για άνοδο πλέον, αλλά με Ξενάκη σίγουρα θα ήταν πιο δυνατή».
Στην ερώτηση για το κατά πόσο υπάρχουν οι προϋποθέσεις να αναπτυχθεί το καλαματιανό βόλεϊ σε κορυφαίο επίπεδο, ο Γιώργος Κουλιέρης ανέφερε μεταξύ άλλων:
«Υπάρχουν καλές υποδομές, καλό υλικό και με πιο νέα παιδιά πιο πίσω. Υπάρχει ένα θέμα νοοτροπίας, καθώς οι παίκτες δεν πληρώνονται –κι εδώ είναι το πώς τους προσεγγίζεις, γιατί την πρώτη χρονιά στην ομάδα στις γιορτές τους …έχανα για ένα μήνα-, ενώ χρειάζονται και πολλά παιχνίδια στην Α2 έτσι ώστε κάθε χρόνο να γίνεται η ομάδα καλύτερη και πιο έμπειρη, μαζί με κάποιες αναγκαίες προσθήκες όπου διαπιστώνονται κενά στο ρόστερ, αλλά χωρίς να χρειάζονται «τρελά» χρήματα.
Ο σκοπός είναι να ταυτιστεί η ομάδα με μια πόλη που είναι επαρχιακή. Η πόλη κερδίζει σε προβολή, αλλά και οικονομική κίνηση, με τη διαμονή, το φαγητό και την περιήγηση των φιλοξενούμενων αποστολών.
Ο κόσμος εδώ αγαπάει το βόλεϊ.
Πάρα πολύς κόσμος ερχόταν και συνεχίζει να έρχεται στους αγώνες και φαίνεται ότι έχει δίψα για το βόλεϊ. Είναι ένα άθλημα που αρέσει από παλιά στην Καλαμάτα. Όταν έρχονται και οι επιτυχίες και η καλή πορεία υπάρχει ακόμη μεγαλύτερο ενδιαφέρον».
-Η επιστροφή του διεθνή Καλαματιανού λίμπερο Χρήστου Δημητρακόπουλου;
«Η παρουσία του Χρήστου Δημητρακόπουλου ήταν καταλυτική στο θέμα πρεστίζ και προσέγγισης και των αντίπαλων ομάδων, αλλά και των υπόλοιπων παικτών της ομάδας. Εγώ πρόλαβα ελάχιστες προπονήσεις μαζί του, αλλά ήταν και είναι κίνητρο για τους συμπαίκτες του και τα μικρότερα παιδιά να βλέπουν πώς δουλεύει ένας επαγγελματίας. Έχουν ένα ζωντανό παράδειγμα και κίνητρο να βελτιωθούν και να μάθουν σωστές κινήσεις και τρόπο προσέγγισης προπόνησης και αγώνα».
*Συνέντευξη στη Χριστίνα Ελευθεράκη
