Η ιστορία της Χριστίνας Τρεμόντι, της νεαρής Ελληνοαμερικανίδας με ρίζες από την Καλαμάτα, έχει ήδη γίνει γνωστή από το «Θάρρος», μετά τα συνεχή ρεπορτάζ. Παρά την πρωτοποριακή της ιδέα με τη δημιουργία της ιστοσελίδας “edosafakelaki. org”, όπου ο κάθε πολίτης μπορεί να καταγγείλει φαινόμενα διαφθοράς και χρηματισμού δημόσιων λειτουργών, το ελληνικό κράτος δεν έδειξε την απαιτούμενη εγρήγορση στην εφαρμογή του. Συνηθίζεται, άλλωστε, στη χώρα μας τους ανθρώπους με ιδέες και όρεξη για δουλειά να τους πετάμε στην αδιαφορία ή να τους λοιδωρούμε.
Αυτή η κατάσταση δεν ισχύει, όμως, αλλού. Ήδη για την προσπάθεια της νεαρής ακτιβίστριας έχουν ασχοληθεί αγγλικά, γερμανικά και αμερικάνικα Μέσα Ενημέρωσης. Κι όχι μόνο αυτό. Η ιδέα της Χριστίνας αγκαλιάστηκε από την Taskforce της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Ελλάδα και παγκόσμιους οργανισμούς εναντίον της διαφθοράς. Πρόσφατα, έγινε ένα τέτοιο συνέδριο σε πόλη της Ινδίας, όπου ήταν επίσημη προσκεκλημένη και οι ιδέες της προκάλεσαν το ενδιαφέρον πολλών ειδικών επί του θέματος. Μάλιστα, οι προσκλήσεις για περαιτέρω διερεύνηση των προϋποθέσεων υλοποίησης και εφαρμογής του προγράμματός της σε παγκόσμιο επίπεδο έρχονται η μία μετά την άλλη.
Ως γνωστόν, αφορμή για να γεννηθεί η ιδέα της Χριστίνας ήταν η δυσάρεστη εμπειρία που είχε στην Καλαμάτα και στο Γενικό Νοσοκομείο της πόλης το καλοκαίρι του 2010. Εκεί νοσηλεύτηκε συγγενικό της πρόσωπο (σ.σ. ο παππούς της, ο οποίος πάσχει από καρκίνο του προστάτη) – και ερχόμενη έτσι σε επαφή με το περίφημο «φακελάκι», βρήκε έναν ευρηματικό τρόπο για να διαμαρτυρηθεί για την κατάσταση αυτή και να καταπολεμήσει τη διαφθορά.
Η Τρεμόντι αποφάσισε να δημιουργήσει μία ιστοσελίδα με την ονομασία Εdosafakelaki.org, όπου μέχρι σήμερα χιλιάδες πολίτες έχουν καταγράψει τη δική τους ανάλογη εμπειρία, δηλώνοντας, μάλιστα, τα ποσά που αναγκάστηκαν να δαπανήσουν σε τέτοιου είδους «συναλλαγές». Το ρεπορτάζ αναφέρει, μάλιστα, ότι τα μέχρι τώρα αναφερόμενα ποσά που διατέθηκαν για δωροδοκίες μετριώνται σε εκατομμύρια ευρώ.
Όπως περιέγραψε η ίδια, σε συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στο «Θάρρος», «είναι σοκαριστικά τα ποσά. Δεν περίμενα να δίνουν οι άνθρωποι τόσα λεφτά. Και με σόκαραν και τα δάνεια. Οι ιστορίες που ο γιατρός λέει στον άρρωστο “άμα δεν έχεις να με πληρώσεις, πάρε δάνειο”».
Στις διηγήσεις των επισκεπτών της ιστοσελίδας, είναι όλα εκεί: όλα τα στερεότυπα που φέρνει η λέξη «φακελάκι», και μαζί οι λεπτομέρειες των ιστοριών που σε ξυπνάνε, που σπάνε το στερεότυπο, και νιώθεις πόσο εξευτελιστικό είναι να κλείνεται όλη σου η ζωή στο περιεχόμενο ενός φακέλου. Υπάρχει ο μεγαλογιατρός, που πήρε 1.500 ευρώ για να κάνει μια καισαρική. «Και τα μέτρησε μπροστά μου, μήπως λείπει κανένα ευρώ».
Υπάρχει ο εκβιαστής του ΣΔΟΕ. «Έδωσα ό,τι μου ζήτησαν για να φύγουν οι ελεγκτές, γιατί με απειλούσαν με πρόστιμα 300.000 ευρώ και κλείσιμο της επιχείρησής μου. Έδωσα έξι χιλιάδες ευρώ».
Υπάρχει ο ψιλικατζής της ΔΕΗ. «Για να μου συνδέσει το ρεύμα του έδωσα 150 ευρώ. Αλλιώς θα περίμενα δύο μήνες, μου είπε ο εργολάβος».
Υπάρχει η υπάλληλος που ζητά φακελάκι ξανά και ξανά. «Απ’ όταν έκανα έναρξη επιχείρησης, η ελεγκτής της εφορίας παίρνει κάθε χρόνο 500 ευρώ, και δεν έρχεται για έλεγχο. Εφέτος δεν είχα να της τα δώσω και με απειλεί πως θα έρθει σε λίγες μέρες για έλεγχο».
Υπάρχει ο άπληστος γιατρός. «Ο γυναικολόγος όχι απλώς ζήτησε, αλλά άνοιξε το φακελάκι και είπε πως τα 300 ευρώ που ήταν μέσα δεν ήταν αρκετά. Ήθελε κι άλλα!».
Υπάρχει και ο τραυματιοφορέας που ζητάει λεφτά για να κατεβάσει απ’ τις σκάλες τον άρρωστο, όταν δεν υπάρχει ασανσέρ. «Δε σκέφτηκα καν να μην τα δώσω τα 150 ευρώ, γιατί έβλεπα τον πατέρα μου να παραμορφώνεται στο πρόσωπο και τα χέρια. Στο νοσοκομείο μάς είπαν πως είναι εγκεφαλικό. Αν αργούσαμε μισή ώρα, θα έπρεπε να πάμε κατευθείαν σε γραφείο κηδειών».
Οι ιστορίες είναι ανώνυμες. Αλλά η ένταση των ανθρώπων που τις γράφουν είναι ακόμα εκεί. Όπως και η ευκαιρία για οποιονδήποτε έχει ακόμα την επιθυμία να ξεριζώσει τη διαφθορά.
Του Αντώνη Πετρόγιαννη
