Γερμανός πρέσβης: Δε θα λησμονήσουμε την ιστορική μας ευθύνη απέναντι στον ελληνικό λαό
Τελέστηκε προχθές το ετήσιο μνημόσυνο για τους 212 Έλληνες πατριώτες που εκτελέστηκαν από τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής στις 24-2-1944, στη θέση «Βίγλες» Μαλλωτά Μεγαλόπολης, που διοργάνωσε ο Δήμος Μεγαλόπολης σε συνεργασία με τις Οργανώσεις Εθνικής Αντίστασης Μεγαλόπολης.
Παρόντες ήταν ο δρ. Πέτερ Σόο, ο νέος πρέσβης της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας στην Ελλάδα, ο εκπρόσωπος της κυβέρνησης Στ. Στασινόπουλος, γενικός γραμματέας του ΣΔΟΕ, ο περιφερειάρχης Πελοποννήσου Πέτρος Τατούλης, ο ευρωβουλευτής του ΛΑΟΣ Ν. Σαλαβράκος, ο βουλευτής Αρκαδίας κ. Ζαχαριάς, περιφερειακοί σύμβουλοι, ο δήμαρχος Τρίπολης Ι. Σμυρνιώτης, ο πρόεδρος του Περιφερειακού Συμβουλίου κ. Πουλοκέφαλος, εκπρόσωποι των Σωμάτων Ασφαλείας και μέλη των αντιστασιακών οργανώσεων.
Στις ομιλίες τους όλοι τόνισαν το θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων, αλλά και των εγκλημάτων των ναζί στη χώρα μας. Το ιστορικό της ημέρας εκφώνησε ο πρώην δήμαρχος Μεγαλόπολης, Κώστας Κακκαβάς.
Ο Γερμανός πρέσβης τόνισε την ανάγκη συνεργασίας των δύο χωρών, δήλωσε πως δεν μπορεί να γίνει κατανοητό γιατί οι Γερμανοί στρατιώτες έκαναν αυτά τα εγκλήματα και, τέλος, ζήτησε την ειλικρινή συγχώρεση και διαβεβαίωσε ότι οι Γερμανοί δε θα λησμονήσουν την ιστορική ευθύνη τους απέναντι στον ελληνικό λαό. Τέλος, αναγνώσθηκε μήνυμα του Προέδρου της Δημοκρατίας Κάρολου Παπούλια.
Ο επικεφαλής της μείζονος μειοψηφίας στο Δημοτικό Συμβούλιο Καλαμάτας, Θ. Μπρεδήμας, ο οποίος παρέστη στην εκδήλωση, τόνισε, μεταξύ άλλων, ότι καθήκον της Δημοτικής Αρχής Καλαμάτας είναι να τιμήσει τη μνήμη των πατριωτών, διοργανώνοντας σχετικές εκδηλώσεις και τυπώνοντας ειδικό τιμητικό λεύκωμα, ώστε να μη χαθεί η μνήμη τους.
Τα ιστορικά γεγονότα
Πρωινές ώρες της 23ης Φεβρουαρίου του 1944, ομάδα κρούσης του ΕΛΑΣ υπό τον ανθυπολοχαγό Γιώργη Κερκεμέζο από την Καμάρα Φαλαισίας, έστησε ενέδρα στη θέση Βίγλες πλησίον του Χωριού Μαλωτά. Στην ενέδρα χτυπήθηκε γερμανική στρατιωτική δύναμη 30 ανδρών, οι περισσότεροι αξιωματικοί, που επέβαιναν επί αυτοκινήτων και κινούνταν στο δημόσιο δρόμο Μεγαλόπολης –Τρίπολης. Από την επιθετική ενέργεια σκοτώθηκαν όλοι οι Γερμανοί, ενώ από τους επιτιθέμενους δεν έπαθε κανένας τίποτα. Επιπλέον, η ομάδα του ΕΛΑΣ πήρε λάφυρα πιστόλια, διόπτρες και άλλα στρατιωτικά είδη.
Την ίδια μέρα τα πτώματα των νεκρών Γερμανών στρατιωτών μεταφέρθηκαν στη Μεγαλόπολη. Οι σκλαβωμένοι κάτοικοι της περιοχής μετά την πρώτη χαρά για την επιτυχία των ανταρτών, πάγωσαν γιατί γνώριζαν πώς αντιδρούσαν οι κατακτητές σε ανάλογες περιπτώσεις. Ξεσπούσαν σκοτώνοντας αμάχους και γυναικόπαιδα. Οι φόβοι δε διαψεύστηκαν.
Την επομένη οι Γερμανοί πήραν από τις φυλακές της Τρίπολης 212 κρατούμενους και τους μετέφεραν στη θέση Βίγλες. Εκεί έστησαν τα πολυβόλα στο λόφο, τους έβαλαν στη σειρά και τους εκτέλεσαν εν ψυχρώ. Οι περισσότεροι από τους εκτελεσθέντες ήταν από τη Μεσσηνία, 145 και ειδικότερα από την Καλαμάτα 95, που είχαν συλληφθεί για αντιστασιακή δράση και είχαν μεταφερθεί στην Τρίπολη. Μεταξύ των εκτελεσθέντων ήταν Μεγαλοπολίτες, καθώς και Λάκωνες.
Τους λάκκους τους άνοιξαν άτομα από τη Μεγαλόπολη που συνελήφθησαν για το σκοπό αυτό. Μία ταφή χωρίς νεκρώσιμη ακολουθία, με μόνη ελπίδα την τελική νίκη που ήρθε κάποιους μήνες αργότερα, αφού άφησε πίσω της ένα λαό εξαθλιωμένο.
Του Αντώνη Πετρόγιαννη
