Της Βίκυς Βετουλάκη
«Οι νομικές προβλέψεις για την αντιμετώπιση της ενδοοικογενειακής βίας και η Νομολογία» ήταν το θέμα που ανέλυσε ο δικηγόρος, επιστημονικός συνεργάτης του Κέντρου Εγκληματολογικών και Ποινικών Ερευνών της Νομικής Αθηνών, Γεώργιος Φερετζάκης, σε διάλεξη που έδωσε χθες το απόγευμα στο ξενοδοχείο Rex.
Η διάλεξη οργανώθηκε στο πλαίσιο του σεμιναριακού κύκλου «Κλινική Ψυχολογία – Κοινωνιολογία του Φύλου» της Ακαδημίας Πολιτών Καλαμάτας.
Οι μορφές βίας
Στην αρχή της ομιλίας του ο κ. Φερετζάκης εξήγησε ότι με τον όρο «ενδοοικογενειακή βία» νοείται, πέραν της σωματικής, κάθε άλλη μορφή εκδήλωσης βίας, που περιλαμβάνει την ψυχολογική βία, τη λεκτική βία, όπως και τη σεξουαλική βία: «Οι εν λόγω πράξεις, ατομικά ελεγχόμενες ή εν συνόλω, συνιστούν πράξεις ψυχολογικής, σωματικής και σεξουαλικής κακοποίησης, οι οποίες μετουσιώνονται σε εγκληματικές πράξεις που συνιστούν ενδοοικογενειακή βία κατά την περίπτωση εκείνη που οι εν λόγω τελούμενες αξιόποινες πράξεις πράττονται από άτομα που ανήκουν στο ίδιο οικογενειακό περιβάλλον και συνδέονται με έγγαμη ή συντροφική σχέση. Οι κυριότερες μορφές της ενδοοικογενειακής βίας δύνανται να προσλάβουν, λοιπόν, την ενδοοικογενειακή σωματική βλάβη, την ενδοοικογενειακή παράνομη βία και απειλή, το βιασμό και την κατάχρηση σε ασέλγεια, όπως και την ενδοοικογενειακή προσβολή της γενετήσιας αξιοπρέπειας. Το μεγαλύτερο ποσοστό ενδοοικογενειακής βίας ασκείται προς τις γυναίκες από τους συζύγους τους ή τους νυν ή πρώην συντρόφους τους, χωρίς όμως να αποκλείεται και η αντίθετη άποψη, αυτή κατά την οποία οι άνδρες γίνονται δέκτες ενδοοικογενειακής βίας από την αντίστοιχη θέση».
Οικογενειακό Δικαστήριο
Επίσης, αναλύοντας το σχετικό νόμο 3500/2006, παρατήρησε ότι παρουσιάζει αρκετά κενά στην εφαρμογή του, τοποθετώντας τη γυναίκα – θύμα και τον άνδρα – δράστη σε μια διαδικασία επίπονη, χρονοβόρα και επαναλαμβανόμενων εντάσεων και φαινομένων βίας.
Καταλήγοντας τόνισε ότι ελάχιστες υποθέσεις ενδοοικογενεικής βίας (αλλά και σχολικής βίας) καταλήγουν στις αίθουσες των δικαστηρίων και πως, παρά την εγκύκλιο του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, υπάρχουν ακόμα δικαστήρια που δεν έχουν ξεχωριστό τμήμα εισαγγελέων ενδοοικογενειακής βίας.
«Η ίδρυση Οικογενειακών Δικαστηρίων (με βάση το αγγλικό δίκαιο) αποτελεί, επίσης, για το ελληνικό δικαιικό σύστημα ένα μεγάλο κενό. Η σεξουαλική παρενόχληση στο χώρο εργασίας, επίσης, αποτελεί τεκμήριο μαχητό με τον κίνδυνο της συκοφαντικής δυσφήμησης από την πλευρά του δράστη», υπογράμμισε ο κ. Φερετζάκης.
