Την Πέμπτη 20 Μαρτίου 2014, όπως κάθε νέος ιατρός που έχει ολοκληρώσει τον κύκλο των σπουδών του, θέλησα να ενημερωθώ πρωτίστως για την πλήρωση θέσεων επικουρικών ιατρών στο Νοσοκομείο της Κυπαρισσίας. Είχα τηλεφωνική επικοινωνία με το διοικητή του Νοσοκομείου Καλαμάτας, ο οποίος, ως όφειλε, ως κρατικός λειτουργός που ενημερώνει έναν επιστήμονα από το χώρο της υγείας, μου ανέφερε ότι για το Νοσοκομείο της Κυπαρισσίας δεν προβλέπεται προκήρυξη θέσεων επικουρικών ιατρών. Η επικοινωνία μας έληξε εκεί.
Από εκεί και έπειτα, ως ενεργός πολίτης θεώρησα σκόπιμο να ενημερώσω το Δημοτικό Συμβούλιο για την κατάσταση. Εξάλλου, από τη στιγμή που η Μαιευτική Κλινική του Νοσοκομείου Κυπαρισσίας -από διμήνου και πλέον- δεν έχει ιατρό και εφόσον δεν προβλέπεται σε επόμενη προκήρυξη η πλήρωση θέσεων, αφενός, είναι κλειστή και, αφετέρου, τίθεται σε κίνδυνο η ζωή οποιασδήποτε εγκύου, εάν προκύψει επιπλοκή, π.χ. αιμορραγία. Επίσης, τόνισα ως προσωπική μου εκτίμηση ότι ήδη έχει κλείσει μία κλινική, ήδη υπολειτουργούν η Χειρουργική, η Ορθοπαιδική και η Καρδιολογική και εξέφρασα την ανησυχία μου για τη γενικότερη πορεία του ιδρύματος, θεωρώντας ότι θα μετατραπεί σε κέντρο υγείας με μαθηματική ακρίβεια. Ένα τέτοιο γεγονός θα σημαίνει την πλήρη υγειονομική απομόνωση των πολιτών της Τριφυλίας, που χρειάζονται έως και 90 χλμ. για να βρεθούν στο πλησιέστερο νοσοκομείο.
Η θλιβερή εικόνα που παρουσίαζε έως εκείνη την ώρα το Δημοτικό Συμβούλιο μετετράπη σε τραγική, που μόνο σε δημοκρατικό πολιτικό σύστημα δεν ταιριάζει. Δέχτηκα απρόκλητη επίθεση από μερίδα συμβούλων της πλειοψηφίας και από τον ίδιο το δήμαρχο. Εκφράσεις πεζοδρομίου, απειλές, κραυγές με προστακτική χροιά, βγαλμένες από άλλες εποχές. Έφτασαν στο σημείο να λένε ότι κακώς μου έδωσαν το λόγο! Να μου πουν ότι ενδιαφέρομαι να διοριστώ, τη στιγμή που τους εξηγούσα ότι για εμάς τους ιδιώτες γιατρούς θα ήταν ό,τι καλύτερο να κλείσει το νοσοκομείο.
Θα μπορούσα να ήμουν το παιδί του καθενός από εσάς, ο αδερφός σας, ο εγγονός σας… Σκεφτείτε αντιμετώπιση από ανθρώπους που, δυστυχώς, κάποιοι από αυτούς διδάσκουν στα σχολεία τα παιδιά σας γράμματα. Άραγε, έτσι μεταλαμπαδεύουν την αρχή της ισότητας και της ισονομίας; Προφανώς, δεν τη γνωρίζουν. Πιθανώς, αν ήμουν «κολλητός» τους, παιδί κομματικού σωλήνα, ισόβιος συνδικαλιστής, η συμπεριφορά τους να ήταν διαφορετική. Ατύχησαν, όμως! Δεν έχουν συνειδητοποιήσει ότι στη σημερινή εποχή, οι ιαχές δεν τρομάζουν. Θα λέω την αλήθεια με όποιο τίμημα.
Το 2014, μέθοδοι πολιτικής δεν είναι αυτές του 1950. Σας χαιρετούν στα καφενεία, σας κερνούν με αλαζονεία, θαρρείς και είστε εσείς οι φτωχοί και αυτοί οι πλούσιοι. Σας χτυπούν στον ώμο, όταν αυτοί βολεύουν και βολεύονται. Ρίχνουν λίγη άσφαλτο σε καμιά λακκούβα, τώρα, όψιμα, σαν να σας ρίχνουν λάσπη στα μάτια, άντε να αλλάξουν και καμία λάμπα. Τσακώνονται για το ποιος θα καταθέσει στεφάνι, ποιος θα γίνει αντιδήμαρχος, στέλνουν τώρα χρήματα για αναβάθμιση υπηρεσιών. Ουσιαστικό έργο ανάπτυξης πουθενά. Η Τριφυλία αποψιλώνεται από υπηρεσίες, σβήνει από το χάρτη και αυτοί καμαρώνουν σαν να ζουν σε άλλη περιοχή. Ξέχασα, όμως. Εδώ δεν πρέπει να μιλάς. Δεν πρέπει να έχεις καν άλλη γνώμη. Το σύστημα, εκμεταλλευόμενο την εκλογική γεωγραφία της περιοχής, «φυτεύει» τους δικούς του ανθρώπους. Είναι πολύ δύσκολο να καταλάβουν την έννοια της άλλης άποψης και, κυρίως, να δουν την αλήθεια κατάματα.
Με τιμή,
Δημήτρης Π. Κουτσούλης
Ιατρός ΑΠΘ, μαιευτήρας- χειρουργός- γυναικολόγος, υποψήφιος διδάκτωρ Ιατρικής Σχολής Παν. Ιωαννίνων, πολιτικός επιστήμονας, διεθνολόγος, Παν. Πελοποννήσου
Η δημοκρατία εξέπνευσε… η Τριφυλία πληγώνεται!
