Του Αντώνη Πετρόγιαννη
Από την ημέρα που έγινε γνωστό ότι ο ιατρός – καρδιολόγος Μανώλης Μάκαρης αποτελεί την επιλογή του «Δικτύου Ενεργών Πολιτών» ως επικεφαλής για το Δήμο Καλαμάτας, κάποιοι τη θεώρησαν ως επικίνδυνη για το τοπικό σύστημα. Και μετήλθαν όλων των μέσων. Υπήρξαν φωνές που μιλούσαν για «ρεφορμιστική στρατηγική», αλλά και μια σειρά από σενάρια για συναντήσεις του κ. Μάκαρη με το δήμαρχο Παν. Νίκα και πιθανή υποψηφιότητά του στο συνδυασμό του, όπως και για συναντήσεις του κ. Μάκαρη με το Μαξίμου, για να αλλάξει γνώμη και να εξουδετερώσουν, έτσι, τη συγκεκριμένη λύση.
Έκαναν τη δουλειά τους όσο καλύτερα μπορούσαν.
Ο κ. Μάκαρης, όμως, επέμενε και το «Δίκτυο» συμφιλιώθηκε με την ιδέα ότι για να κερδίσεις τις ψυχές και τα μυαλά των ανθρώπων -αλλιώς δεν παίρνεις εκλογές-, πρέπει να τους πείσεις και ότι θέλεις και ότι μπορείς να κυβερνήσεις. Κι αυτό δε θα γινόταν με μια κομματική επιλογή, από το χώρο του ΣΥΡΙΖΑ, που κυριαρχεί στο «Δίκτυο», αλλά με ένα άνοιγμα στην κοινωνία. Όχι, βέβαια, χωρίς όρους.
Έπειτα από μια χρονοβόρα διαδικασία προχθές βράδυ η γενική συνέλευση των φίλων και μελών του κλήθηκε να αποφασίσει για την επιλογή της Γραμματείας και της Συντονιστικής Επιτροπής. Αποφασίστηκε, μάλιστα, να μην κληθεί σ’ αυτή ο κ. Μάκαρης, αν και το ζήτησε ο ίδιος, προκειμένου να μην υπάρχει κανενός είδους εκβιασμός.
Η συνέλευση ήταν πολυπληθής και αρκετά πολιτική. Την εισήγηση της Συντονιστικής Επιτροπής του Δικτύου, με το προγραμματικό πλαίσιο της παράταξης και την πρόταση για τον Μανώλη Μάκαρη, παρουσίασε ο μέχρι σήμερα επικεφαλής της κίνησης, Σταμάτης Μπεχράκης. Όπως σημείωσε στην αρχή, οι διαδικασίες που ακολουθήθηκαν ήταν βαθύτατα δημοκρατικές και πρωτόγνωρες για την κοινωνία της πόλης. Πρόσθεσε δε, ότι με βάση την απόφαση των μελών στη συνέλευση του Ιανουαρίου διερευνήθηκαν λύσεις για την κατάρτιση ενός ανοικτού και ισχυρού ψηφοδελτίου.
Ο επικεφαλής του «Δικτύου» ανέφερε ότι έγιναν – κατ’ αρχήν- συζητήσεις με τον Βασίλη Κοσμόπουλο, ο οποίος τελικά απάντησε αρνητικά επικαλούμενος επαγγελματικούς και οικογενειακούς λόγους.
Ο Σπύρος Μωρακέας συμπλήρωσε, επίσης, ότι υπήρξε ειλικρινής επιθυμία και βαθιά θέληση για συνεργασία με τον Βασίλη Κοσμόπουλο, πάντα στο πολιτικό πλαίσιο που είχε καθορίσει η Συνέλευση του «Δικτύου», προσπάθεια όμως που δεν ευδοκίμησε.
Μετά το ναυάγιο με την παραπάνω υποψηφιότητα δοκιμάστηκε η λύση του Μανώλη Μάκαρη, ενός ανθρώπου που πληροί τα στοιχεία εκείνα που έθετε το «Δίκτυο» ως προϋποθέσεις για συνεργασία.
Στην πολιτική του ανάλυση, τόνισε ότι ένας λαϊκός θεσμός με ισχυρή παράδοση, όπως η Τοπική Αυτοδιοίκηση, όπου θα έπρεπε να ανθούν η συμμετοχή και η δημοκρατία, αφού στραγγαλίστηκε από τις μνημονιακές πολιτικές, κατέστη βραχίονας του κρατικού μηχανισμού. Έτσι, ξεκίνησε μια συστηματική απόπειρα αποδόμησής του τόσο στο ηθικό επίπεδο, μέσω του πελατειακού συστήματος και της διαφθοράς, όσο και στο θεσμικό επίπεδο μέσω του «Καλλικράτη» και στο λειτουργικό επίπεδο, αρχικά μέσω της παρακράτησης πόρων, εν συνεχεία μέσω της αναντιστοιχίας πόρων και αρμοδιοτήτων και εσχάτως μέσω των τεράστιων περικοπών.
Η Τοπική Αυτοδιοίκηση έχει καταστεί, φανερά πλέον, ένας ιμάντας μεταβίβασης της κεντρικής εξουσίας στην Περιφέρεια, αναπαράγοντας την κεντρική γραφειοκρατία και τη διαφθορά στο τοπικό επίπεδο. Δεν είναι τυχαίο ότι οι πόροι του ΕΣΠΑ κατευθύνονται σε αντιπαραγωγικές δραστηριότητες που σχεδιάζονται στο πλαίσιο αναπαραγωγής του πελατειακού κράτους, κυρίως εκτός των οργάνων της Αυτοδιοίκησης.
Επίσης, οι δομές αλληλεγγύης λειτουργούν τυπικά με ελάχιστες φωτεινές εξαιρέσεις. Κι αυτό, γιατί η Τοπική Αυτοδιοίκηση δεν απευθύνεται, πια, άμεσα στους πολίτες, ούτε στη συνείδηση της συλλογικότητας, της αλληλεγγύης και του συνανήκειν.
Με αυτά τα δεδομένα και εν όψει των εκλογών στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, οι άνθρωποι που θα επιλεγούν να την υπηρετήσουν σ’ αυτή την κρίσιμη οικονομική και πολιτική συγκυρία οφείλουν να παρέχουν τα εχέγγυα επιστροφής του θεσμού στις λαϊκές του αναφορές, τότε που αποτελούσε το αντίβαρο στις αδικίες του κεντρικού πολιτικού συστήματος. Κι όπως συμπλήρωσε, αυτά φάνηκε να τα πληροί ο Μανώλης Μάκαρης.
Μάλιστα, στη συνέχεια διαβάστηκε και μια επιστολή του προτεινόμενου επικεφαλής, στην οποία φάνηκε να υιοθετεί την παραπάνω πολιτική ανάλυση.
Τη λογική της εισήγησης υποστήριξαν με παρεμβάσεις τους οι Βασίλης Αμανατίδης, Γιώργος Ψυχογιάννης, Σπύρος Μωρακέας, Νίκος Πατσαρίνος, Θεόδωρος Σινάνης, Κώστας Γκόνης, Σταυρούλα Αγρίου, Βύρων Χαρίτσης, Μάκης Λεβέντης, αλλά και η εκπρόσωπος των Οικολόγων Πράσινων στη Μεσσηνία, Δήμητρα Λυμπεροπούλου. Όλοι οι παραπάνω ζήτησαν άνοιγμα στην κοινωνία και ριζική ανατροπή του σημερινού δημαρχιακού καθεστώτος.
Στον αντίποδα, μια μεγάλη μερίδα μελών και φίλων του Δικτύου, κυρίως κομματικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, αντιτάχθηκαν στην πρόταση της Συντονιστικής Επιτροπής του Δικτύου για την επιλογή του Μανώλη Μάκαρη. Ανάμεσά τους ήταν οι: Γιάννης Τυπάλδος, Σίσσυ Πλακονούρη, Χαρούλα Κιουρή, Βαγγελιώ Παναγάκη, Κώστας Μπούρας. Ο τελευταίος πρότεινε για υποψήφια δήμαρχο τη Σίσσυ Πλακονούρη, αλλά εκείνη ζήτησε να είναι υποψήφιος ο Σταμάτης Μπεχράκης, ο οποίος όμως εξ αρχής έχει τονίσει ότι υπηρετεί την απόφαση που έλαβε τον Γενάρη η Συνέλευση του «Δικτύου», για άνοιγμα της κίνησης και δημιουργία μιας μεγάλης αυτοδιοικητικής παράταξης που θα έχει προοπτική νίκης και θα εφαρμόσει ένα πρόγραμμα που θα διαμορφωθεί και θα υλοποιηθεί από την κοινωνία και θα είναι απέναντι στις μνημονιακές πολιτικές.
Όσοι διαφώνησαν με την επιλογή του Μάνωλη Μάκαρη, που προέρχεται από τη Νέα Δημοκρατία, το έκαναν, γιατί τόνισαν ότι ο επικεφαλής του «Δικτύου» πρέπει να είναι αριστερός.
Από την πλευρά του, απαντώντας ο Σπύρος Μωρακέας στις ενστάσεις, σχολίασε ότι ο Μανώλης Μάκαρης στην πράξη ήταν και είναι αριστερός, κι ας προέρχεται από τη συντηρητική παράταξη. Μάλιστα, σημείωσε ότι είναι γιατρός που προσφέρει τις υπηρεσίες του χωρίς να κοιτάει την πολιτική ταυτότητα και την τάξη του ασθενούς, ότι δεν παίρνει φακελάκι, ότι έχει αντιταχθεί στις μνημονιακές πολιτικές που στρέφονται κατά του αγαθού της δημόσιας υγείας.
Κι ενώ η διαδικασία, απόλυτα δημοκρατική και πολιτική, κυλούσε χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα, κατά την ψηφοφορία επί της εισήγησης της Συντονιστικής Επιτροπής δημιουργήθηκε ένταση.
Η ψηφοφορία έδειξε ότι η πλειοψηφία της Συνέλευσης ήταν υπέρ της επιλογής του Μανώλη Μάκαρη, ωστόσο δεν έγινε καταμέτρηση των θετικών, των αρνητικών και των λευκών ψήφων, κάτι που προκάλεσε την αντίδραση όσων διαφωνούν με τη συγκεκριμένη επιλογή. Ο Σπύρος Μωρακέας επέμεινε ότι δεν πρέπει να γίνει καταμέτρηση των αρνητικών ψήφων για την ενότητα και τη συνοχή του «Δικτύου», κάτι που ως επιχείρημα επικράτησε τελικά.
