Ο κ. Τατούλης σε πρόσφατη συνέντευξη δήλωσε με αυταρέσκεια πως έχει εκπληρώσει απολύτως όλες τις υποσχέσεις του και, χάρη σε αυτόν, η Πελοπόννησος έχει γίνει λίγο-πολύ μια μικρή Ελβετία, που ζηλεύει όλη η Ευρώπη! Κάτι που μόνο εγώ, δήθεν ο «αλεξιπτωτιστής», δε γνωρίζω.
Μάλλον ο κ. Τατούλης δεν προσγειώθηκε ποτέ στην Πελοπόννησο, αλλά αιωρείται σε έναν τόπο που υπάρχει μόνο στη φαντασία του. Πιθανώς να συγχέει την πιθανή ευημερία κάποιου στενού του περιβάλλοντος με την ανύπαρκτη ευημερία των κατοίκων της Πελοποννήσου, όπου κατά τη διάρκεια της διοίκησής του αυξήθηκε η ανεργία κατά 122%!
Ο κ. Τατούλης αρέσκεται στον ισχυρισμό ότι απορρόφησε πολλά κονδύλια από το ΕΣΠΑ, αλλά αποφεύγει να πει πού κατέληξαν αυτά τα κονδύλια. Σε ποιες εταιρείες που πληρώθηκαν χωρίς να παραδώσουν έργο, σε ποιους δρόμους οι οποίοι έχουν καταρρεύσει και παραμένουν κλειστοί, σε ποια έργα, χωρίς σχεδιασμό αλλά άκρως επικερδή για συγκεκριμένους εργολάβους, καταναλώθηκαν.
Όσο για το χαρακτηρισμό του «αλεξιπτωτιστή», κατανοώ πως ο κ. Τατούλης δεν οφείλει να γνωρίζει ούτε τις ρίζες μου ούτε την προσωπική μου πορεία. Θα όφειλε, όμως, να πληροφορηθεί πως διετέλεσα επί σειρά ετών επικεφαλής που Περιφερειακού Συστήματος Υγείας Πελοποννήσου, διαμένοντας στην Τρίπολη και δίνοντας καθημερινά τη μάχη για τη βελτίωση του υγειονομικού συστήματος στους πέντε νομούς της Περιφέρειας, καθώς και πως στη συνέχεια οι συμπολίτες μου, μου έκαναν την τιμή να με εκλέξουν βουλευτή Μεσσηνίας.
Είναι γνωστό βέβαια ότι ο ευκολότερος τρόπος να αποφύγεις να απαντήσεις σε καίρια ερωτήματα είναι ο αντιπερισπασμός. Ο κ. Τατούλης, όμως, δε θα μπορέσει να αποφύγει να δώσει εξηγήσεις για την αδιαφανή διοίκησή του. Όχι σε μένα προσωπικά, βέβαια, αλλά στους πρώην στενούς συνεργάτες του, που απηύδησαν από το συγκεντρωτισμό και τις αυταρχικές του μεθόδους, και κυρίως στους πολίτες της Πελοποννήσου.