Η πολιτική είναι ο χώρος όπου στην Ελλάδα εφαρμόζεται με τον καλύτερο τρόπο η ανακύκλωση, αφού «τίποτα δεν πετιέται». Υπουργοί που γίνονται νομάρχες, στελέχη που γίνονται γενικοί γραμματείς υπουργείων και τούμπαλιν, αρχηγοί κομμάτων πολλαπλών χρήσεων.
Μια τάξη ανθρώπων που εναλλάσσονται επί δεκαετίες σε όλες τις θέσεις-κλειδιά των κυβερνήσεων και της διοίκησης, προγραμματισμένων σε έναν αταβιστικό σκοπό: την αέναη και απρόσκοπτη αναπαραγωγή τους. Λίγες χιλιάδες μετριότητες που κυριαρχούν σε έναν τόπο με διπλό, βιβλικό και μυθολογικό, πρόσημο: σε μια κολυμβήθρα του Σιλωάμ και μια Χώρα των Λωτοφάγων. Όπου καθείς ανακηρύσσεται αυτοβούλως «σωτήρας» επειδή ξέρει εκ των προτέρων ότι το πόπολο δεν τον θυμάται.
Κι όμως, στην Καλαμάτα τα παραδείγματα είναι διαφορετικά. Ο επικεφαλής του «Δικτύου Ενεργών Πολιτών», Σταμάτης Μπεχράκης, έκανε πίσω στην προσπάθειά του για διεύρυνση του αυτοδιοικητικού σχήματος που θα στηρίξει η παράταξή του, ενώ το ίδιο έγινε και από τον επικεφαλής της μείζονος μειοψηφίας, Θόδωρο Μπρεδήμα. Δε θέλησαν να κρατήσουν καμία καρέκλα ντε και καλά…
Α.Π.
Παραδείγματα προς μίμηση…
