“Οι Άγγλοι, ως άνθρωποι, σέβονται τους ανθρώπους που προέρχονται από άλλα κράτη, χωρίς ίχνος ξενοφοβίας και ρατσισμού, είναι κάτι που εκτιμώ απεριόριστα”
Τον Γιάννη Μαυρίκη συναντάμε αυτήν την εβδομάδα στο Λονδίνο.
Ο Γιάννης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και μεγάλωσε στην Καλαμάτα, όπου τελείωσε το Πολυκλαδικό Λύκειο. Σπούδασε στο Μαθηματικό του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, απ’ όπου και πήρε πτυχίο το 2003. Είναι κάτοχος Μάστερ στη «Θεωρητική Πληροφορική Συστημάτων και Θεωρία Ελέγχου» από το ΑΠΘ, καθώς και στα «Οικονομικά Μαθηματικά» από το Manchester Business School.
Σήμερα εργάζεται στην αγγλική τράπεζα Barclays στο τμήμα “Market risk analyst”.
-Πόσο καιρό εργάζεσαι στο εξωτερικό και πόσο εύκολη ήταν η απόφασή σου να φύγεις;
Εργάζομαι στην αγγλική επενδυτική τράπεζα Barclays εδώ και 3 χρόνια, από το Μάρτη του 2011, στον τομέα του Risk Management (διαχείριση ρίσκου/κινδύνου).
Η απόφαση να φύγω από την πατρίδα μου δεν ήταν εύκολη. Πάντα χάνεις κάποια πράγματα και κερδίζεις κάποια άλλα στις μεγάλες αποφάσεις που παίρνεις για τη ζωή και το μέλλον σου. Από την άλλη πλευρά, ήταν κάτι που ήθελα πολύ να δοκιμάσω, το να δουλέψω στο εξωτερικό, να δοκιμάσω τις δυνάμεις και τα όριά μου σε μιαν άλλη χώρα, σε ένα τελείως διαφορετικό περιβάλλον.
-Δυσκολεύτηκες στην ανεύρεση εργασίας στη χώρα που βρίσκεσαι;
Η εύρεση εργασίας ήταν μια σπουδαία εμπειρία για μένα. Υπήρχαν αρκετές δυσκολίες σχετικές με την προσαρμογή σε μια πόλη σαν το Λονδίνο, ως προς τη διαμονή (σχεδόν κάθε μήνα άλλαζα σπίτι, είτε ως φιλοξενούμενος σε σπίτια φίλων μου είτε στον αδερφό μου, που είχε επίσης έρθει στο Λονδίνο για εργασία λίγους μήνες πριν από μένα. Τους ευχαριστώ πολύ για όλα και που με ανέχτηκαν!).
Παράλληλα, είχα και το εντατικό διάβασμα για την προετοιμασία για τις συνεντεύξεις.
Μου πήρε περίπου 5 μήνες μέχρι να βρω τη δουλειά στην Barclays, και αφού είχα δώσει όλο αυτό το διάστημα αρκετές συνεντεύξεις σε άλλες εταιρείες και τράπεζες, άλλες με επιτυχία και άλλες ανεπιτυχώς, ένα διάστημα γεμάτο από χαρές και απογοητεύσεις, για το οποίο, αν γυρίσω πίσω το χρόνο, δε μετανιώνω, καθώς κέρδισα πολλά.
-Πώς αντιμετωπίζουν τους Έλληνες στη χώρα που ζεις;
Τους Έλληνες τους έχουν σε εκτίμηση και θεωρούν πως είναι έξυπνος και εργατικός λαός. Γενικά έχουμε πολύ «καλό όνομα». Δεν είναι τυχαίο το γεγονός πως στην τράπεζα που εργάζομαι, όπως και σε πολλές άλλες εταιρείες, δουλεύουν πολλά παιδιά είτε από Ελλάδα είτε από Κύπρο.
Οι Άγγλοι, ως άνθρωποι, σέβονται τους ανθρώπους που προέρχονται από άλλα κράτη, χωρίς ίχνος ξενοφοβίας και ρατσισμού, είναι κάτι που εκτιμώ απεριόριστα.
-Τι θα ήθελες να μεταφέρεις από την κουλτούρα της εκεί ζωής σου στην Ελλάδα;
Την αξιοκρατία, το σεβασμό προς τους συνανθρώπους ανεξαρτήτως εθνικότητας, την αγάπη και φροντίδα για το περιβάλλον και σίγουρα το αγγλικό χιούμορ!
-Τρία πράγματα που πρέπει κάποιος να δει, αν επισκεφτεί την πόλη που βρίσκεσαι.
Σίγουρα κάποιοι θα σας πουν για τα πολλά και γνωστά μουσεία που υπάρχουν στο Λονδίνο. Για μένα μια πόλη τη γνωρίζεις όταν περπατάς στις γειτονιές της, ανακαλύπτεις μπαράκια, εστιατόρια και παίρνεις «μυρωδιές» από κάθε γωνιά του κόσμου. Το Λονδίνο είναι ένα πολυπολιτισμικό μέρος, εκεί ακριβώς έγκειται μεγάλο μέρος της γοητείας του. Αξίζει να επισκεφτεί κανείς περιοχές όπως το Greenwich, το London Bridge, το Crouch End, το Hoxton, το Notting Hill, τo Camden Town και να απολαύσει μια μπύρα (τα γνωστά και ως pints ) σε μια pub ή φαγητό σε εστιατόρια από κάθε μέρος του πλανήτη, ανάλογα με το είδος της κουζίνας που αρέσει στον καθέναν.
Κάτι που αξίζει να δει κανείς είναι τα υπέροχα πάρκα του Λονδίνου, δείγμα του πόσο σέβονται το περιβάλλον και το πράσινο. Όπως, επίσης, αξίζει μια επίσκεψη στο West End για να παρακολουθήσεις ένα μιούζικαλ, μια θεατρική παράσταση.
-Τι είναι αυτό που σου λείπει περισσότερο από την Καλαμάτα;
Μου λείπουν πολύ αγαπημένα πρόσωπα, οι γονείς μου και πολλοί αγαπημένοι μου φίλοι, που δε βλέπω όσο συχνά θα ήθελα.
Μου λείπει η «ταξιδιάρα» θάλασσα, σε συνδυασμό με τον ήλιο και το γεγονός πως οι συνθήκες ζωής είναι πολύ καλύτερες και ανθρώπινες σε σχέση με τη ζωή σε μια τεράστια μεγαλούπολη σαν το Λονδίνο, όπου χάνεις πολύ χρόνο σε μετακινήσεις με τα μέσα μαζικής μεταφοράς και δε διαθέτεις αρκετό δημιουργικό χρόνο για σένα λόγω και του δύσκολου εργασιακού ωραρίου.
Μια βόλτα στην παραλία της Καλαμάτας είναι «όλα τα λεφτά»!
-Σκέψη για επιστροφή υπάρχει στο μυαλό σου;
Ναι, πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού μου έχω την επιστροφή στην πατρίδα, όταν θεωρήσω πως είναι η κατάλληλη στιγμή για αυτό. Μέχρι να γίνει, όμως, απολαμβάνω την περιπέτεια της ξενιτιάς, με τις όμορφες αλλά και δύσκολες στιγμές που έχει πάντα ένα τέτοιο ταξίδι.
Των Κώστα Γαζούλη & Παναγιώτη Μπαμπαρούτση
