Ο Γολγοθάς 13χρονης που έπεσε θύμα “εμπορίας ανθρώπων”


Καταγγελία από το «Χαμόγελο του Παιδιου»
 
Οι παθογένειες και οι αδυναμίες του κρατικού μηχανισμού αναδεικνύονται για άλλη μια φορά, σύμφωνα με ανακοίνωση της οργάνωσης “Το Χαμόγελο του Παιδιού”, αποδεικνύοντας την απουσία ελέγχων αλλά και τη σχεδόν πλήρη κατάλυση των κοινωνικών υπηρεσιών.
Όπως, λοιπόν, σημειώνεται, ένα αποτρόπαιο περιστατικό συνέβη την Παρασκευή το βράδυ στην Τρίπολη «και θέλουμε να μοιραστούμε μαζί σας την απόγνωση που αισθανθήκαμε», αναφέρεται.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, «ειδοποιηθήκαμε (σ.σ. η οργάνωση) την Παρασκευή στη γραμμή SOS – 1056 για την περίπτωση 13χρονης που είχε πέσει θύμα “εμπορίας ανθρώπων” (αυτή είναι η κατηγορία), καθώς οι γονείς της και άλλοι κατηγορούνται με το παραπάνω αδίκημα, “πρωτόγνωρο για τα δεδομένα της περιοχής”, όπως μας είπε ο διοικητής της ασφαλείας.
Για το Χαμόγελο είναι, όμως, καθημερινό φαινόμενο να μας καλούν 24 ώρες κάθε ημέρα της εβδομάδας, σε όλη την Ελλάδα, προκειμένου να βρεθούμε κοντά στο παιδί/α που βρίσκονται σε κίνδυνο.
Φυσικά, η κοινωνική λειτουργός με όχημα του συλλόγου βρέθηκε αμελώς κοντά στη 13χρονη, προκειμένου να της προσφέρει την φροντίδα που χρειαζόταν, αλλά και να υλοποιήσει την εντολή του εισαγγελέα, να εισαχθεί στο νοσοκομείο της Τρίπολης για εξετάσεις. Και εδώ αρχίζει ο Γολγοθάς της μικρής (ποιος νοιάζεται για το ξενύχτι της κοινωνικής λειτουργού και του διοικητή της ασφαλείας, αυτή είναι η δουλειά τους…):
Στο νοσοκομείο της Τρίπολης είπαν ότι δεν μπορούν να την δεχθούν γιατί δεν εφημέρευαν και θα πρέπει να πάει στο νοσοκομείο του Άργους, όπου αμέσως πήγαμε. Εκεί όμως βρήκαμε κλειστή την πόρτα, με την απάντηση ότι κλείνουν στις 7.00 το απόγευμα και δε δέχονται ασθενείς μετά.
Με την πολύ καλή συνεργασία που είχαμε με το διοικητή της Ασφαλείας Τρίπολης, προσπαθούσαμε να βρούμε εναλλακτικές λύσεις, που δυστυχώς δεν υπήρχαν και έτσι, για την ασφάλεια του παιδιού, καταλήξαμε… να παραμείνει στο αστυνομικό κτίριο παρέα με την κοινωνική μας λειτουργό μέχρι τις πρωινές ώρες που υποτίθεται θα βρισκόταν κάποια λύση με τον εισαγγελέα.
Το πρωί του Σαββάτου απευθυνθήκαμε στα νοσοκομεία Καλαμάτας και Σπάρτης για να τη δεχθούν και μας απάντησαν ότι θα πρέπει να έχουν εισαγγελική εντολή συγκεκριμένα για το νοσοκομείο τους. Περιμέναμε να τελειώσει κάποια ανακριτική διαδικασία που είχε ο κ. εισαγγελέας, ο οποίος μας είπε να γίνει έρευνα για κάποιο οικογενειακό περιβάλλον του παιδιού, για να επιστρέψει εκεί. Αυτό φυσικά δε γινόταν Σάββατο μεσημέρι πλέον, γιατί οι υπηρεσίες δε λειτουργούν και η κοινωνική λειτουργός μας δεν έπρεπε να μπει σε αυτή τη διαδικασία, γιατί φρόντιζε το παιδί.
Αποτέλεσμα, παραδόθηκε με προφορική εισαγγελική εντολή σε κάποια “θεία” σαν λύση “απόγνωσης”, χωρίς βέβαια να είναι γνωστό εάν πραγματικά είναι θεία και δεν είναι και εκείνη μπλεγμένη στην υπόθεση, ενώ το παιδί που έπρεπε να δεχθεί ιατρικές υπηρεσίες ελέγχου δεν τις δέχθηκε. Μια λεπτομέρεια, η 13χρονη είναι ρομά.
Εμείς… για μια ακόμη φορά απογοητευτήκαμε και αισθανθήκαμε ότι αυτή τη φορά προδώσαμε ένα παιδί που ήθελε ιατρική, κοινωνική και ανθρώπινη φροντίδα, δεν ήταν θύτης, αλλά θύμα, και όμως το σύστημα την τιμώρησε με την αναλγησία του. Εσείς;».