Αυτές τις μέρες γίνεται χαμός στο διαδίκτυο, σχετικά με την απαγόρευση της αλιείας νοτιοδυτικά της Κρήτης, νότια της Πελοποννήσου και των Ιονίων Νήσων.
Σύμφωνα με συνέντευξη στο CandiaNews, ο καθηγητής του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, Βαγγέλης Πισσίας, και μέλος της πρωτοβουλίας «Ένα καράβι για τη Γάζα», αποκάλυψε πως δύο μέρες πριν από τις ευρωεκλογές εκδόθηκε υπουργική απόφαση με την οποία αναστέλλεται για δύο μήνες η αλιεία στην περιοχή της Μεσογείου, όπου αναμένεται να ξεκινήσει η υδρόλυση του χημικού οπλοστασίου της Συρίας, περίπου 700 τόνων, από τους Αμερικάνους.
Η απαγόρευση ξεκίνησε στις 22 Μαΐου και θα διαρκέσει έως τις 22 Ιουλίου, με ανοικτό το ενδεχόμενο επέκτασης, και είναι ακριβώς το διάστημα κατά το οποίο, σύμφωνα με το σχεδιασμό, θα ξεκινήσει η καταστροφή των χημικών της Συρίας πάνω στο πλοίο Cape Ray νοτιοδυτικά της Λακωνίας και περίπου 250 μίλια δυτικά της Κρήτης.
Όπως έγινε γνωστό από τις λιμενικές αρχές, εκδόθηκε έκτακτη διαταγή για απαγόρευση της αλιείας από τράτες και άλλα σκάφη, εντός των διεθνών χωρικών υδάτων στη Μεσόγειο, δηλαδή έξω από τα 6 μίλια από τις ακτές της Λακωνίας και της Μεσσηνίας.
Οι εξελίξεις αυτές προβλέπουμε πως, αν δεν αλλάξει κάτι, θα φέρουν άσχημα αποτελέσματα στον κλάδο της αλιείας, αλλά και στον τουρισμό του τόπου μας, διότι οι ειδήσεις γι’ αυτό το θέμα, πιστεύουμε, τις επόμενες μέρες θα είναι τόσο καταιγιστικές, οπότε το καταναλωτικό κοινό θα περιέλθει σε μια κατάσταση τρόμου, και πιθανόν να διακόψει κάθε φύσεως αγορά ντόπιων αλιευμάτων Λακωνίας και Μεσσηνίας.
Μάλιστα, όπως αναφέρει η ΜΚΟ, «υπάρχει σοβαρός κίνδυνος η διαδικασία να οδηγήσει στην απελευθέρωση τόνων τοξικών αποβλήτων στη Μεσόγειο Θάλασσα, αποτελώντας μία σημαντική απειλή προς το περιβάλλον και τη δημόσια υγεία. Χώρες όπως η Γαλλία, η Γερμανία, η Νορβηγία, το Βέλγιο και η Αλβανία -οι οποίες διαθέτουν εγκαταστάσεις για την αντιμετώπιση τέτοιων επικίνδυνων αποβλήτων – έχουν ήδη αρνηθεί την καταστροφή των χημικών όπλων εντός των συνόρων τους, επικαλούμενες “έλλειψη υποδομών”. Ωστόσο, κρίνεται τώρα σαν ασφαλής επιλογή η καταστροφή εν πλω, σε διεθνή ύδατα, όπου ο έλεγχος είναι ουσιαστικά ανέφικτος».
Επίσης, τίθενται ερωτήματα σχετικά με την επιλογή του τόπου για τη διαδικασία. Γιατί το πλοίο που μεταφέρει τα χημικά όπλα, πρέπει να ταξιδέψει πάνω από 1.000 μίλια από τη Συρία προς την Ιταλία, σε μία περιοχή όπου η παρακολούθηση είναι σχεδόν ανέφικτη, αντί να παραμείνει σε διεθνή ύδατα ανοικτά της Συρίας; Γιατί η δραστηριότητα να λαμβάνει χώρα σε μία από τις βαθύτερες θαλάσσιες τάφρους της Μεσογείου, μία επιβαρυμένη περιοχή με ισχυρά θαλάσσια ρεύματα και ένα ιστορικό παράνομης απόρριψης τοξικών και πυρηνικών αποβλήτων, στην οποία δεν υπάρχει δυνατότητα εξακρίβωσης περιβαλλοντικών επιπτώσεων που ενδέχεται να προκύψουν;
Σε κάθε περίπτωση, όμως, είναι πάρα πολύ δυσάρεστο να γίνει η καταστροφή των χημικών μιας εμπόλεμης χώρας στη γειτονιά μας, και μάλιστα μέσα στη θάλασσα.
Στην Κρήτη, οι πολίτες έχουν ήδη ξεσηκωθεί, και έκαναν ακόμα και θαλάσσιο συμβολικό αποκλεισμό της θαλάσσιας οδού από τα Σφακιά προς τη Γαύδο, και στην ανακοίνωσή τους τόνισαν: «Να μην επιτραπεί από την ελληνική κυβέρνηση και τους διεθνείς οργανισμούς η καταστροφή των χημικών της Συρίας εν πλω στη Μεσόγειο, μέσω της διαδικασίας της υδρόλυσης».