Του Ηλία Γιαννόπουλου
Εντυπωσιασμένοι έμειναν οι επισκέπτες Διεθνούς Έκθεσης που πραγματοποιήθηκε στη Φλωρεντία από τα προϊόντα και τις γεύσεις της Μεσσηνίας, στο περίπτερο που λειτούργησαν ο Ιταλός Αλεσάντρο Ρόσι και ο Γιάννης Σταθόπουλος από την Κυπαρισσία!
Η Διεθνής Έκθεση Βιοτεχνικών Προϊόντων και Αγοράς (επίπλωση – διακόσμηση και αξεσουάρ για την κατοικία, είδη δώρων, υφάσματα, αγροτικά προϊόντα, τοπική και διεθνής κουζίνα, ρουχισμός, κοσμήματα, πολύτιμες πέτρες, μπιζού) διεξήχθη από τις 24 Απριλίου έως και την 1η Μαΐου και ήταν ανοιχτή, όχι μόνο σε εμπόρους, αλλά και στο ευρύ κοινό. Εκτός από τη γνωριμία με τα είδη – εκθέματα, έγιναν και πωλήσεις.
Η Μεσσηνία συμμετείχε για πρώτη φορά σε αυτή τη Διεθνή Έκθεση, μετά την ιδιωτική πρωτοβουλία του Αλεσάντρο Ρόσι και τη συνεργασία του με τον Γιάννη Σταθόπουλο, ο οποίος, εκτός από τα προϊόντα της εταιρείας του “Arcadia”, προώθησε και προϊόντα παραγωγών, συλλόγων και επιχειρήσεων της Μεσσηνίας, για τα οποία απέσπασαν τα καλύτερα σχόλια των επισκεπτών. Οι τελευταίοι έδειξαν ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς εντυπωσιάστηκαν πολύ από την ποιότητα και τις γεύσεις.
Αξίζει να σημειωθεί, δε, ότι, όπως έλεγαν έκπληκτοι οι Ιταλοί – Φλωρεντιάνοι επισκέπτες του μεσσηνιακού περιπτέρου, δεν γνώριζαν καν πού είναι η Καλαμάτα και η Μεσσηνία. Μάλιστα, ρωτούσαν αν είναι από τη Μεσίνα της Ιταλίας. Όταν οι Έλληνες τους εξηγούσαν ότι η Καλαμάτα είναι στη Μεσσηνία της Πελοποννήσου στην Ελλάδα, αυτοί έλεγαν πως στη Φλωρεντία ήμασταν ως περιοχή τελείως άγνωστοι!
O, δε, Αλεσάντρο, βλέποντας το λογότυπο της εταιρείας του Γιάννη Σταθόπουλου, που είναι “Arcadia” (ο κ. Σταθόπουλος του εξήγησε ότι την ονομασία έδωσαν οι Ενετοί στην περιοχή), του είπε ότι στα λατινικά arcadia σημαίνει παράδεισος. «Ζείτε», είπε, «στον παράδεισο, αλλά, δυστυχώς, δεν το ξέρετε ή δεν το απολαμβάνετε ή δεν το προωθείτε».
Μιλώντας στο «Θ» ο Γιάννης Σταθόπουλος αναφέρθηκε στη γνωριμία του με τον Αλεσάντρο Ρόσι, βέρο Φλωρεντιάνο, η σύζυγος του οποίου είναι από το Κοπανάκι, το ενδιαφέρον του για τα προϊόντα της εταιρείας του και τη συνεργασία τους. Ωστόσο, ενώ τα προϊόντα της περιοχής που πήρε στην Ιταλία ήταν ποιοτικά και γευστικά, ήταν άγνωστα και έτσι θέλησε να τα προωθήσει στην Τοσκάνη, που για τη γαστρονομία θεωρείται η “top” κατάσταση, ό,τι πιο οργανωμένο, εξεζητημένο και περιζήτητο.
Σχετικά με την έκθεση, ο κ. Σταθόπουλος σημείωσε: «Ο Αλεσάντρο, με δικά του έξοδα, αποφάσισε να συμμετάσχει στη Διεθνή Έκθεση της Φλωρεντίας “La Mostra Internazionale dell’Artigianato”. Όταν μπήκα στο site της για να πάρω πληροφορίες, είδα ότι το 2012 είχε 100.000 επισκέπτες, που πλήρωσαν 5 ευρώ εισιτήριο!
Φέτος, η επισκεψιμότητα ξεπέρασε τα 150.000 άτομα. Έβλεπες ένα τεράστιο “λεφούσι” να περνάει στα περίπτερα! Ποτέ, λοιπόν, δεν περίμενα ότι με αυτόν τον άνθρωπο θα πηγαίναμε στην καρδιά της Τοσκάνης, στη Φλωρεντία, να στήσουμε ένα ελληνικό περίπτερο. Ακόμα και για τους ίδιους τους διοργανωτές ήταν μία έκπληξη, γιατι μέχρι τώρα δεν είχαν εμφανιστεί (δεν τολμούσαν; δεν μπορούσαν;) ελληνικά προϊόντα.
Η φιλοσοφία του Αλεσάντρο ήταν ότι “θέλουμε να παρουσιάσουμε τη Μεσσηνία”. Δεν ήθελε να παρουσιάσει τον Γιάννη το Σταθόπουλο με τα προϊόντα του, δεν ήθελε να βρει εμπορικά καθαρά 2 – 3 παραγωγούς και να πάει να πουλήσει τα προϊόντα. Ήθελε να αναδείξει την περιοχή και τα προϊόντα της!
Όταν μου έκανε την πρόταση, παρά τη δυσκολία του εγχειρήματος, αποφάσισα να τον βοηθήσω. Το περίπτερο στήθηκε με παραγωγούς της Μεσσηνίας, με τοπικά προϊόντα. Με φέτα από το Κοπανάκι, με γιαούρτι από τους Γαργαλιάνους, με παστέλι από το Ζευγολατιό, με ελαιόλαδο ΠΟΠ Καλαμάτας από την Αβία και ελαιόλαδο από τους Γαργαλιάνους, μαρμελάδες από την Καλαμάτα, κάποια άλλα προϊόντα και, φυσικά, τα δικά μου τα προϊόντα από την Κυπαρισσία.
Εκτός αυτού, επικοινωνήσαμε με την Περιφέρεια και ο κ. Σωτήρης Βαρελάς μάς έδωσε 4 διαφορετικά φυλλάδια, στην ιταλική γλώσσα. Υλικό μάς έδωσε και η Ένωση Ξενοδόχων Τριφυλίας, που δώσαμε χέρι χέρι, ενώ είχαμε και φωτογραφίες. Όλοι μας ρωτούσαν για την περιοχή και την μπέρδευαν με τη Μεσίνα της Ιταλίας, γι’ αυτό και τη δεύτερη μέρα βάλαμε την ελληνική σημαία.
Είδαμε τεράστιο ενδιαφέρον από τον κόσμο. Ξετρελάθηκαν από τις γεύσεις. Αλλά, δυστυχώς, δε μας γνωρίζει ο πολύς ο κόσμος, δεν έχουμε καμία παρουσία.
Πιστεύω ότι η κίνηση, όπως έγινε, θα μπορούσε να λειτουργήσει σαν πρότυπο και για την Περιφέρεια και για την Π.Ε. Μεσσηνίας και για το Δήμο Τριφυλίας, για το πώς, πραγματικά, μπορεί να είναι ένα μοντέλο, με λίγα χρήματα, για την ανάδειξη και την προώθηση της περιοχής, των τοπικών προϊόντος και του τουριστικού προϊόντος. Με προβολή στην πράξη!».
