Είναι υπέροχο να παρατηρείς το βλέμμα των μικρών παιδιών. Γεμάτα απορία και ενθουσιασμό, καλοσύνη και αγνότητα. Ελάχιστοι είναι όσοι καταφέρνουν να διατηρούν την καλώς νοούμενη παιδικότητά τους. Έναν αντίστοιχο ενθουσιασμό διακρίναμε χθες στη ματιά της εκπαιδευτικού Αγγελικής Απέργη, όταν μας ξεναγούσε στην αίθουσα υπολογιστών του 7ου Δημοτικού Σχολείου Καλαμάτας, προκειμένου να μας μάθει τα… μυστικά της εκδήλωσης που διοργάνωσαν χθες βράδυ οι μαθητές της πέμπτης τάξης, με θέμα τη θάλασσα και το ψάρεμα, στο πλαίσιο του εκπαιδευτικού προγράμματος «ευέλικτη ζώνη». Και μας απέδειξε πως οτιδήποτε γίνεται με τόση αγάπη και αφοσίωση, είναι αδύνατον να μην πετύχει.
Με λίγα λόγια, οι μαθητές και μαθήτριες, με πολύ κόπο και αγάπη και υπό την καθοδήγηση της κας Απέργη, έμαθαν, εν τοις πράγμασι, τα πάντα για τη θάλασσα και το ψάρεμα. Και όχι μόνο αυτό. Έφτιαξαν μια ηλεκτρονική «εγκυκλοπαίδεια» γύρω από το συγκεκριμένο θέμα, η οποία περιλαμβάνει στις σελίδες της τα πάντα. Μουσική, λεξικό ψαρέματος, χαρακτηριστικά των ψαριών, ψαροανέκδοτα, ψαρο… αινίγματα, ποίηση, θαλάσσια σπορ, παντομίμα, ψαρο…μαγειρέματα και στο τέλος ένα θαλασσινό μπάλος!
Όλα αυτά παρακολούθησαν όσοι τυχεροί πήγαν στη γιορτή που είχαν οργανώσει τα παιδιά. Εμείς είμαστε ιδιαίτερα ευτυχείς, γιατί είδαμε κι ένα μέρος από την τελική πρόβα.
Η εμπειρία που ζήσαμε χθες το πρωί ήταν μοναδική. Γιατί, εκτός όλων των άλλων, είδαμε ότι υπάρχει κι ένα άλλο σχολείο, αν υπάρχει διάθεση, αγάπη και μεράκι. Είδαμε μικρά παιδιά με ανεπτυγμένη έκφραση, φαντασία και κοινωνικότητα.
Αισθάνομαι πως μέσα από τη συγκεκριμένη δράση τα παιδιά έμαθαν πολλά. Λόγου χάρη ότι η ζωή δεν είναι μόνο εύκολη διασκέδαση. Σημαίνει προσπάθεια που σε οδηγεί σε προβληματισμούς αλλόκοτους, άρρητους και αγωνιώδεις, ψυχαγωγικούς όμως και, από μια άποψη, βαθιά παιδευτικούς. Αλλά αυτά για τα παιδιά είναι σκέψεις… μεγάλων. Κι εξάλλου, έχουν όλη τη ζωή μπροστά τους να πάνε το… καράβι τους όπου θέλουν.
Από την πλευρά μας, μαζί με το Στασινό, θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε την εκπαιδευτικό Αγγελική Απέργη και τα δεκάδες παιδιά της πέμπτης τάξης για τη χαρά και τα συναισθήματα που μας πρόσφεραν απλόχερα. Τελικά, μπορεί να υπάρξει μια άλλη χώρα, αν το θελήσουμε…
Του Αντώνη Πετρόγιαννη
φωτό: Στασινός Μουτσούλας
