Την πλήρη αδιαφορία και την απόλυτη εγκατάλειψη του Δήμου Τριφυλίας και συγκεκριμένα των υπευθύνων της Δ.Ε. Φιλιατρών και του Τοπικού Συμβουλίου της Δ.Κ. Φιλιατρών, βιώνει ο ιστορικός παραθαλάσσιος οικισμός της Αγίας Κυριακής, με τον ομώνυμο Πολιτιστικό – Εξωραϊστικό Σύλλογο και εθελοντές να αναλαμβάνουν – και φέτος – δράση για να ομορφύνουν το ιστορικό λιμανάκι και να «συμμαζέψουν» τη γραφική παραλία!
Δεν είναι, όπως μας είπαν, η πρώτη φορά που ο Δήμος Τριφυλίας, ο τοπικός αντιδήμαρχος Φιλιατρών και το Τοπικό Συμβούλιο Φιλιατρών αδιαφορούν για την Αγία Κυριακή, αλλά φέτος η αντιμετώπιση απέναντι στον οικισμό και τους κατοίκους του ξεπερνά κάθε προηγούμενο, λες και δείχνουν εμπάθεια, αν όχι και μίσος, για την Αγία Κυριακή!
Την καθαριότητα, από τις υπηρεσίες του Δήμου, σχεδόν την έχουν ξεχάσει, αλλά το να μη φροντίζει ο Δήμος για το λιμάνι και την παραλία, αυτό τους θυμώνει και, παράλληλα, τους πεισμώνει να προσφέρουν όσα περισσότερα μπορούν, με τις δικές τους δυνάμεις και οικονομικές δυνατότητες.
Ο μοναδικός τόπος για να απολαύσει κανείς το καλοκαίρι τη θάλασσα στην περιοχή είναι το λιμανάκι και η παραλία της Αγίας Κυριακής. Προορισμός για τους κατοίκους του οικισμού, για κατοίκους των Φιλιατρών και επισκέπτες που παραθερίζουν στην ευρύτερη περιοχή. Προορισμός, κυρίως, για οικογένειες με μικρά παιδιά, αλλά και νεότερους που θέλουν να απολαμβάνουν τα ήρεμα νερά της θάλασσας στο λιμανάκι και τις χαρές των παιχνιδιών στην αμμώδη παραλία!
Στο σημείο λειτουργούν, και δύο καφέ – εστιατόρια – ψαροταβέρνες και πολλοί τους καλοκαιρινούς μήνες συνδυάζουν την έξοδό τους στη θάλασσα με φαγητό, ποτό και χαλάρωση.
Φέτος, όμως, η κατάσταση στην παραλία είναι τραγική και, ουσιαστικά, έχει μικρύνει, ενώ υπάρχει μεγάλη «γράνα» που άνοιξε το χειμώνα, όταν «έσπασε» το ρέμα της Αγίας Κυριακής.
Τι ζητούσαν οι κάτοικοι και ο Σύλλογος από το Δήμο Τριφυλίας; Να κλείσει αυτή τη «γράνα», που είναι επικίνδυνη! Να στρώσει την άμμο και να καθαρίσει την παραλία. Τα αυτονόητα δηλαδή! Δυστυχώς, όπως μας είπαν, ο τοπικός αντιδήμαρχος Φιλιατρών και οι παράγοντες του Τοπικού Συμβουλίου αρνήθηκαν στις αλλεπάλληλες εκκλήσεις τους να κάνουν το οτιδήποτε. Αρνήθηκαν να ασκήσουν τα καθήκοντά τους, αρνήθηκαν να ανταποκριθούν στις θεσμικές τους υποχρεώσεις. Ουσιαστικά, δηλαδή, με την άρνηση του Δήμου, αφαιρούν το δικαίωμα των πολιτών να χαίρονται την παραλία και τη θάλασσα στην Αγία Κυριακή.
Οι κάτοικοι, όμως, του οικισμού που ζουν εκεί και αγαπούν τον τόπο τους, δεν πτοούνται και μόνοι τους προσπαθούν να κάνουν ό,τι μπορούν! Προχθές το απόγευμα η πρόεδρος και μέλη του Πολιτιστικού – Εξωραϊστικού, με εθελοντές, ανέλαβαν δράση και με δικές τους δυνάμεις, δικά τους μέσα και έξοδα, άρχισαν να ομορφαίνουν το λιμανάκι και να καθαρίζουν την παραλία. Καθάρισαν από τη σκουριά τη μικρή σιδερένια, μη μόνιμη, κατασκευή (που υπάρχει χρόνια) για ίσκιο στην προβλήτα και την έβαψαν, όπως έβαψαν το κάγκελο στο λιμενοβραχίονα και το σιδερένιο στύλο με την Ελληνική Σημαία και τις μη σταθερές βάσεις για ομπρέλες.
Όπως είπε η πρόεδρος Σία Αθανασοπούλου, «έχουν έρθει εθελοντές – και από το Σύλλογο βέβαια – και βάφουμε, να καλλωπίσουμε λίγο την παραλία μας και ό,τι άλλο χρειαστεί ακόμα. Έχουμε ανάγκες πολλές. Από το Δήμο δεν έχουμε βοήθεια. Είναι κάποια πράγματα που πρέπει να φτιάξουμε, αλλά, δυστυχώς, δεν ξέρω αν θα γίνουν ποτέ, και ειδικά να καθαριστεί η παραλία. Μας βρίσκουν χίλιες δυο δικαιολογίες για την παραλία, ότι δεν επιτρέπεται, ότι πρέπει να έχουμε άδεια ειδική και κάτι τέτοια. Είπαμε να πέσουμε όλοι μέσα, από το Σύλλογο, ό,τι μπορέσουμε να κάνουμε. Ό,τι φτιάχνουμε, το πληρώνουμε, με δικά μας έξοδα, από τις συνδρομές που παίρνουμε, που είναι 10 ευρώ το άτομο. Δίνουνε και οι κάτοικοι εδώ της περιοχής. Έχουμε έναν άνθρωπο, μόνιμα το καλοκαίρι, τους τρεις μήνες, και μαζεύει σκουπίδια, καθαρίζει, αλλά τον καλλωπισμό τον κάνουμε εμείς μόνοι μας. Θα μπορούσε ο Δήμος – γιατί όλα τα χρόνια δε μας έχει βοηθήσει, δεν είναι μόνο φέτος, πολύ λίγες φορές έχει βοηθήσει στο παρελθόν – να κάνει παρεμβάσεις, αλλά ό,τι κάνουμε, το κάνουμε μόνοι μας! Φέτος ειδικά, δεν έχουμε δει βοήθεια ακόμα. Μπήκε το καλοκαίρι, πήγαμε σήμερα (σ.σ. τη Δευτέρα), ζητήσαμε βοήθεια και μας φέρανε χίλιες δυο αντιρρήσεις!
Θέλουμε να καθαρίσουμε την άμμο, να στρωθεί η παραλία και να κλείσουμε το “ρήγμα”. Έσπασε το ποτάμι που έχουμε, το χειμώνα, ήρθανε τα νερά στο λιμάνι και άνοιξε στην παραλία ένα «ρήγμα» μεγάλο. Βγήκαν πέτρες, σίδερα, σύρματα, ό,τι μπορείτε να φανταστείτε. Υπήρχαν και κάτι παλιά σκαλοπάτια τα οποία εμφανίστηκαν. Πρέπει να σκεπαστούν αυτά, γιατί δεν είναι κατάλληλα, είναι επικίνδυνα, για να μην έχουμε κανένα ατύχημα. Να γίνει όπως πρώτα με την άμμο στην παραλία, για να μπορεί ο κόσμος να έρχεται στο λιμάνι και να μην κινδυνεύουν να τραυματιστούν παιδάκια. Υπάρχουν κούνιες, παιχνίδια, ακατάλληλα πια, και το γήπεδο του βόλεϊ που αθλούνταν παιδιά, όλα σε εγκατάλειψη. Πρέπει, οπωσδήποτε, να έρθουν μηχανήματα του Δήμου για την παραλία, αλλά μας λένε ότι δεν μπορούν, γιατί είναι χαλασμένα και δεν ξέρω εγώ τι. Ζητήσαμε να βάλουμε εμείς μηχάνημα, να πληρώσουμε εμείς να έρθει, να στρώσει την άμμο και να διαμορφώσει την παραλία, και τελικά μας λένε ότι δεν επιτρέπεται. Σε άλλες παραλίες πώς επιτρέπεται που πάνε του Δήμου μηχανήματα ή εργολάβων και κάνουν καθαρισμούς και διαμόρφωση; Εδώ, εκτός από τους μόνιμους κατοίκους, έρχεται και κόσμος από τα Φιλιατρά και τη γύρω περιοχή, από αλλού, γιατί είναι πολύ γραφική η παραλία με το λιμανάκι. Έχει ιστορία, μεγάλη ιστορία, όπως και η περιοχή μας εδώ.
Η παραλία μας γεμίζει το καλοκαίρι. Αλλά πρέπει να έχει και μια εικόνα καλή. Πώς θα τα καταφέρουμε μόνοι μας, ο Σύλλογος και οι εθελοντές, αφού ο Δήμος δε μας βοηθάει; Με τα χέρια, μόνοι μας; Πώς; Αυτό που ζητάμε εμείς είναι να καθαριστεί και να στρωθεί η άμμος στην παραλία, να μπορέσει ο κόσμος να έρχεται στην Αγία Κυριακή. Να μη διώξουν τον κόσμο από την παραλία μας!»
Αγία Κυριακή
Η σημερινή πόλη των Φιλιατρών δημιουργήθηκε το 12ο ή 13ο αιώνα, ωστόσο αναφέρεται ότι στην ίδια περιοχή υπήρχε από τους Μυκηναϊκούς Χρόνους οικισμός με το όνομα Έρανα. Θεωρείται ότι ο αρχικός οικισμός Έρανα ήταν στη θέση του σημερινού παραθαλάσσιου οικισμού Αγία Κυριακή, όπου και λατρευόταν ο Εραναίος Ποσειδώνας. Κατόπιν μεταφέρθηκε ο οικισμός από το φόβο των πειρατών στη σημερινή θέση των Φιλιατρών, επειδή ήταν εύφορη πεδιάδα με πολλά νερά.
Από τη λιμάνι της Αγίας Κυριακής διεξαγόταν το εμπόριο του μαύρου χρυσού (σταφίδας), αλλά και λαδιού και κρασιών, απευθείας από τα Φιλιατρά – χωρίς μεσάζοντες – στην Τεργέστη, στη Νεάπολη, στο Λονδίνο, στο Λιβόρνο!
Του Ηλία Γιαννόπουλου