Για αρκετούς η σημερινή μέρα μπορεί να μην έχει καμία ιδιαιτερότητα, ενώ η πλειοψηφία σίγουρα δε γνωρίζει – μέσα στις εκατοντάδες που υπάρχουν – ποια Παγκόσμια Ημέρα γιορτάζουμε.
Όμως, 28.000.000 συνάνθρωποί μας γιορτάζουν σήμερα μια πολύ ξεχωριστή ημέρα για τους ίδιους και τις οικογένειές τους. Είναι οι επιζώντες του καρκίνου σε όλο τον κόσμο.
Κάθε χρόνο την πρώτη Κυριακή του Ιουνίου γιορτάζεται σ’ όλο τον κόσμο η Παγκόσμια Ημέρα Επιζώντων του Καρκίνου.
Στη Μεσσηνία, ένας δραστήριος Σύλλογος, με μόλις 2,5 χρόνια ενεργής ζωής, τιμά τους ανθρώπους με εμπειρία καρκίνου και τους δίνει ένα ισχυρό μήνυμα με τον τίτλο του: «Ξαναρχι – ΖΩ». Τους δίνει το κίνητρο, ότι ο καρκίνος μπορεί απλώς να μηδενίσει το κοντέρ για ένα νέο και πιο δυνατό ξεκίνημα.
Αναφερόμενη στο Σύλλογο, η πρόεδρός του Ιωάννα Κοντομηνά – Ψαρρέα μιλά για την ξεχωριστή αυτή Παγκόσμια Ημέρα και τις δράσεις του. Ένα από τα βασικά του αιτήματα είναι η ίδρυση Ογκολογικής Μονάδας στο Νοσοκομείο Καλαμάτας, ώστε οι άνθρωποι που δίνουν την προσωπική τους μάχη με τον καρκίνο να μην έχουν να αντιμετωπίσουν ταλαιπωρίες με μετακινήσεις και υπέρογκο κόστος.
Η αναγκαιότητα διορισμού ογκολόγου στο νοσοκομείο γίνεται επιτακτικότερη και από το γεγονός ότι τα στοιχεία από το Αιματολογικό Ιατρείο του Νοσοκομείου Καλαμάτας δείχνουν μεγάλη αύξηση των συνανθρώπων μας που κάνουν χημειοθεραπείες. Από 1.261 άτομα το 2002, σε 2.337 το 2013.
-Μια πολύ ξεχωριστή ημέρα η σημερινή για όλους τους ανθρώπους με εμπειρία καρκίνου, είτε τη βίωσαν οι ίδιοι είτε κάποιο δικό τους άτομο.
Η ημέρα αυτή ξεκίνησε ως ετήσια εθνική εορτή στις ΗΠΑ και τον Καναδά. Στη συνέχεια διαδόθηκε σ’ όλο τον κόσμο, με τη συμμετοχή και άλλων χωρών, ως μια γιορτή της Ζωής. 28.000.000 επιζώντες του καρκίνου σ’ όλο τον κόσμο γιορτάζουν αυτή τη μέρα τη δική τους νίκη στη ζωή. Οι συμμετέχοντες σ’ αυτές τις συμβολικές εκδηλώσεις θέλουν να δείξουν στο ευρύ κοινό ότι η ζωή συνεχίζεται μετά τη διάγνωση του καρκίνου, και μπορεί να είναι πιο παραγωγική και δημιουργική.
Στόχος της παγκόσμιας ημέρας είναι η ευαισθητοποίηση του κοινού σε σχέση με τον καρκίνο, η απομυθοποίησή του ως θανατηφόρας νόσου και, τέλος, να είναι μια πηγή έμπνευσης, ελπίδας, αισιοδοξίας, στάσης ζωής, δύναμης για όσους ανθρώπους εμπλέκονται με τον καρκίνο.
Η παγκόσμια ημέρα δεν απευθύνεται μόνο στους ασθενείς, αλλά και στο οικείο περιβάλλον, στους επαγγελματίες υγείας, στους ειδικούς ψυχικής υγείας, αλλά και στο ευρύ κοινό που δεν εμπλέκεται με τον καρκίνο.
Είναι γεγονός ότι η αύξηση της νοσηρότητας από διάφορες μορφές καρκίνου, η έγκαιρη διάγνωση, η θεραπεία με νέες βελτιωμένες μεθόδους και φάρμακα, η αύξηση του προσδοκίμου ορίου ηλικίας και η δημογραφική γήρανση συντελούν στην αύξηση αυτής της πολυπληθούς πληθυσμιακής ομάδας που ονομάζεται επιζώντες από τον καρκίνο.
Η υγεία των ατόμων αυτών μπορεί να έχει περισσότερο ή λιγότερο αποκατασταθεί, μπορεί να θεωρούνται αποθεραπευμένοι ή ακόμα και σε ύφεση, μπορεί να μην έχουν θεραπευτεί τελείως και να αντιμετωπίζουν τον καρκίνο τους ως μια χρόνια ασθένεια, αλλά δεν παύει να είναι μια «ευαίσθητη» από άποψη υγείας ομάδα πληθυσμού, που απαιτεί τακτικούς περιοδικούς επανελέγχους.
-Είστε ένας μικρός – ηλικιακά – Σύλλογος, που όμως έχει κάνει ήδη έντονη την παρουσία του.
Ο Σύλλογος ιδρύθηκε το 2009 από την καθηγήτρια Γαλλικών και ψυχοθεραπεύτρια, Εύα Κουτσαβδή. Όταν η Εύα «έφυγε», ο Σύλλογος ατόνησε για λίγο καιρό, για να επιστρέψουμε δυναμικά από τον Ιούλιο του 2012.
Αυτή τη στιγμή τα μέλη μας είναι περίπου 230, τακτικά και αρωγά. Τα τακτικά είμαστε οι άνθρωποι με εμπειρία καρκίνου και τα αρωγά είναι εθελοντές, ευαισθητοποιημένοι άνθρωποι που θέλουν να μας βοηθήσουν.
Βασικός σκοπός είναι να βοηθήσουμε ανθρώπους που είτε βρίσκονται στη διαδικασία των θεραπειών είτε τις έχουν ξεπεράσει. Μόνιμος στόχος μας, βέβαια, είναι να ξεπερασθεί το ταμπού του καρκίνου. Δεν είναι ούτε κακιά αρρώστια ούτε επάρατη νόσος. Προσωπικά, νιώθω προσβεβλημένη κάποιες φορές όταν χαρακτηρίζουν έτσι τον καρκίνο. Είμαστε άνθρωποι που περάσαμε μέσα από μια εμπειρία και πάμε παρακάτω, βλέποντας τη ζωή με περισσότερη αισιοδοξία. Σύνθημά μας είναι ότι ο καρκίνος δεν αποτελεί απαραίτητα το τέλος, αλλά μπορεί να γίνει η αρχή, για μια πιο αισιόδοξη ματιά της ζωής μας, να αλλάξουμε σελίδα.
-Τι μπορεί να προσφέρει ο Σύλλογος σε ένα τακτικό μέλος;
Πρώτα απ’ όλα ένα πολύ φιλικό περιβάλλον και ανθρώπους που θα τον αγκαλιάσουν και θα τον ακούσουν. Θα γνωρίσει ανθρώπους που έχουν βγει νικητές μέσα από τον καρκίνο και θα πάρει εμπειρίες από αυτό.
Επίσης, έχουμε δύο εθελοντές ψυχοθεραπευτές, τον Σπύρο Παπατριανταφύλλου και τη Λένα Γιαννακοπούλου, που έρχονται μια φορά το μήνα από την Αθήνα και μιλούν με τις ομάδες μας.
Το Κέντρο Γιόγκα «Namaste» μας έχει παραχωρήσει δωρεάν μαθήματα γιόγκα για τα τακτικά μέλη μια φορά την εβδομάδα, η Χριστίνα Ασημακοπούλου μάς μαθαίνει χορό (σε τακτικά και αρωγά μέλη) και η κα Ποθουλάκη Ελευθερία έχει αναλάβει την ομάδα για γυμναστική.
Τέλος, η κοινωνική μας λειτουργός, η κα Μαρία Κελεπούρη, η οποία λειτουργεί ως «Κέντρο Υποδοχής» του Συλλόγου μας.
-Ποιοι είναι οι επόμενοι στόχοι του «Ξαναρχί-ΖΩ»;
Κατ’ αρχάς θέλουμε να ευαισθητοποιήσουμε τον κόσμο όσο γίνεται περισσότερο και να προχωρήσουμε σε όσες περισσότερες συνεργασίες μπορούμε με τους τοπικούς Συλλόγους, για να μας γνωρίσουν καλύτερα.
Ο μεγάλος μας στόχος, όμως, είναι η δημιουργία Ογκολογικής Μονάδας στο Νοσοκομείο Καλαμάτας. Έχουμε ήδη συναντηθεί για το θέμα αυτό με το διοικητή του νοσοκομείου κ. Μπέζο. Όπως είπε, υπάρχουν αρκετά κενά ιατρών στο νοσοκομείο, αλλά δεν το απέκλεισε.
Μπορεί κάποιες άλλες ειδικότητες ιατρών που λείπουν από το νοσοκομεία μας να κρίνονται περισσότερο απαραίτητες για την πλειοψηφία του κόσμου, όμως ο ογκολόγος είναι εξίσου σημαντικός για μια μεγάλη μερίδα συνανθρώπων μας που η οικονομική κρίση εξαθλιώνει στη μάχη που έχουν ξεκινήσει με τον καρκίνο και η μετακίνηση σε μεγαλύτερα αστικά κέντρα πολλές φορές είναι και οικονομικά και σωματικά πολύ επώδυνη.
Επίσης, κι εμείς που έχουμε βγει νικητές από αυτή τη μάχη πρέπει να βρισκόμαστε συνεχώς σε επαγρύπνηση, με τακτικές εξετάσεις από τον ογκολόγο μας.
Της Βίκυς Βετουλάκη
