Για την ιστορία της πόλης: Βασίλης Ι. Μανιάτης
Συνεχίζουμε το οδοιπορικό μας ταξίδι και σήμερα στην παλιά Καλαμάτα, με μοναδικές και άγνωστες φωτογραφίες της περιοχής της Υπαπαντής και του ιστορικού Κάστρου.
Η ένθετη φωτογραφία με τα σκαλιά του Γυμνασίου Αρρένων, δυτικά απ’ την εκκλησία Υπαπαντής, είμαι βέβαιος ότι θα σκορπίσει ρίγη συγκίνησης σε όλους τους Καλαματιανούς.
Ποιος δεν ανέβηκε αυτά τα σκαλιά με τη μαθητική τσάντα στο χέρι; Ποιος δεν ένιωσε χτυποκάρδια ανεβαίνοντας ή κατεβαίνοντας στις μαθητικές εξετάσεις και διαγωνίσματα;
Κάτω αριστερά της φωτογραφίας, το πρώτο διώροφο σπίτι ήταν γυναικείες φυλακές, τα χρόνια εκείνα. Στο κέντρο ψηλά, δεσπόζει το κάστρο της Ιζαμπούς, με το τότε τουριστικό περίπτερο που χτίστηκε το 1959, επί δημαρχίας Χρήστου Κουμάντου και κατεδαφίστηκε το 1988 κατόπιν απαίτησης της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας.
Η δεύτερη φωτογραφία του 1981 οφείλεται στον ερασιτέχνη φωτογράφο Χρ. Αλειφέρη και θα μπορούσε να πει κανείς ότι έχει μία μοναδική χαρακτηριστικότητα. Το πλήθος, υπό βροχή, περιμένει υπομονετικά την έξοδο της εικόνας για τη γνωστή λιτανεία που γίνεται κάθε χρόνο στις 2 Φεβρουαρίου. Οι μαθήτριες με τα λευκά είναι κανιφόροι που προπορεύονται της εικόνας. Είναι πράγματι ένα υπέροχο φωτογραφικό στιγμιότυπο που δείχνει την πίστη του κόσμου και την ελπίδα προς την πολιούχο προστάτιδά μας, Παναγία Υπαπαντή.
Το κτήριο στο κέντρο της φωτογραφίας είναι το Αλεξανδράκειο Γηροκομείο, πριν ακόμα γίνει η μεγάλη πτέρυγα και στην είσοδο το άγαλμα του ευεργέτη Σπύρου Αλεξανδράκη.
Ο γράφων το παρόν έχει ασχοληθεί ιδιαίτερα με τους ευεργέτες της πόλης και έχει κατατάξει τον Σπυρίδωνα Αλεξανδράκη ως πρώτο και μεγαλύτερο ευεργέτη του τόπου μας.
Για ιστορικούς λόγους αναφέρεται ότι η παραπλεύρως μαρμάρινη και μεγαλοπρεπής είσοδος του γηροκομείου, είναι δωρεά του συμπατριώτη μας φαρμακοποιού Γεωργίου Κουτραφούρη.
Ψηλά, πάνω από το Αλεξανδράκειο, ξεχωρίζει ο «τρούλος» της εκκλησίας του Αγίου Σπυρίδωνα, που και αυτόν τον έκτισε ο ιερομόναχος Ανατόλιος Κοτσιφολόγος, στον αύλειο χώρο του γηροκομείου το έτος 1933. Την εκκλησία έκτισε με σκοπό να μνημονεύεται το όνομα του Σπυρίδωνα Αλεξανδράκη.
Αξιοσημείωτο είναι ότι ο ιερομόναχος για το σκοπό αυτό εκποίησε όλα του τα περιουσιακά υπάρχοντα.
Δεξιότερα είναι: το πρώτο Δημοτικό Σχολείο και πλάι στη γωνία με τη βεράντα, η οικία του αξέχαστου εκπαιδευτικού Θάνου Ζακόπουλου.
