Για την ιστορία του τόπου: Βασίλης Ι. Μανιάτης
Συνεχίζοντας την ξενάγηση στην παλιά Καλαμάτα, ο φωτογραφικός φακός μάς μεταφέρει 70 περίπου χρόνια πριν.
Το σημερινό μας θέμα είναι ένα από τα γεφύρια που κατασκευάστηκαν κατά καιρούς, για να μπορούν να επικοινωνούν οι Καλαματιανοί, μιας και ο ποταμός Νέδοντας χώριζε την πόλη στη μέση.
Έχω ξαναγράψει ότι η πρώτη γέφυρα που κατασκευάστηκε ήταν των κρεοπωλείων. Ξεκινούσε από την πλατεία Όθωνος και κατέληγε απέναντι, κοντά στο «Μπενάκειο» Ε’ Δημοτικό Σχολείο.
Η επόμενη γέφυρα που εικονίζεται στην ένθετη φωτογραφία, είναι η μεσαία, η οποία είχε ονομαστεί τότε «γέφυρα του Πάνθεον», επειδή ξεκινούσε από το καφενείο «Πάνθεον». Ανέβαινε 15 σκαλιά περίπου και θεωρούνταν πολύ ανθεκτική, με τα πιο γερά θεμέλια.
Για ιστορικούς λόγους θα αναφερθούν τα ονόματα των οικογενειών των κτισμάτων που εικονίζονται.
Από αριστερά φαίνεται το κτήριο του Ελληνοαμερικανού Γραμματικόπουλου, ο οποίος ενοικίαζε δωμάτια με το μήνα.
Μπροστά το λεωφορείο της εποχής εκείνης και λίγο δεξιότερα το περίπτερο του Κάστανου.
Στο μέσον, το μεγάλο κτήριο, είναι το ξενοδοχείο ύπνου «Το διεθνές», του Λεωνίδα Κοντοθανάση, που στο ισόγειο είχε και εστιατόριο. Πλάι είναι η οδός Είρας, όπου ο Γιάννης Λιακάκης πωλούσε βενζίνη και πετρέλαιο.
Μπροστά από το ξενοδοχείο το «κάρο» με το αλογάκι. Δεξιότερα το πανδοχείο του Θανάση Ψώνη και στο άκρο δεξιά το σπίτι της οικογένειας Σκουλαρίκου.
Η δεύτερη ένθετη φωτογραφία με τον ποταμό Νέδοντα είναι μια συνέχεια της περιγραφής της ίδιας περιοχής. Το πρώτο σπίτι από αριστερά είναι του Βασίλη Κάτσιου, σήμερα φυτοφάρμακα του εγγονού του Ιγνάτιου Κάτσιου.
Το σπίτι στη γωνία δεξιά ήταν του γνωστού δικηγόρου Ηλία Ζέρβα. Κάτω ήταν καφενείο, δίπλα το εστιατόριο του Δημοσθένη Θεοδωρόπουλου και αμέσως μετά ο σταθμός του ΚΤΕΛ.
Η φωτογραφία αυτή έχει μια μοναδικότητα, γιατί δείχνει τον ποταμό Νέδοντα, όπως διαμορφώθηκε μετά την εκσκαφή από τη «φαγάνα», η οποία βάθυνε την κοίτη του και έτσι γλίτωσαν οι Καλαματιανοί από τις πλημμύρες.
