Η πρωτεύουσα της Μεσσηνίας με τα μάτια ενός επισκέπτη
Της Ηρούς Κουνάδη
Ένας ολοκαίνουριος δρόμος τη φέρνει δίπλα στην Αθήνα, ένα εξίσου ολοκαίνουριο Μέγαρο Χορού ομορφαίνει την πόλη και προσθέτει έξτρα πόντους στην ήδη πλούσια καλλιτεχνική σκηνή της.
Το Φεστιβάλ Χορού της, που ετοιμάζεται να σβήσει πολύ σύντομα είκοσι κεράκια, παραμένει ένα από τα πιο ενδιαφέροντα ελληνικά φεστιβάλ, το ιστορικό της κέντρο μια από τις ωραιότερες γειτονιές της Πελοποννήσου, οι παραλίες γύρω της μερικές από τις καλύτερες της Ελλάδας –αν όχι του κόσμου ολόκληρου.
Θέλετε κι άλλους λόγους για ένα καλοκαιρινό Σαββατοκύριακο στην Καλαμάτα; Τους έχουμε: Σε μια λίστα με τις καλύτερες βόλτες, τις ομορφότερες γειτονιές, τις κορυφαίες γεύσεις, τα πιο ενδιαφέροντα αξιοθέατα, τις πιο δροσερές βουτιές και, βέβαια, τις παραστάσεις του 20ού Διεθνές Φεστιβάλ Χορού, που δεν υπάρχει περίπτωση να χάσουμε.
Top-5 βόλτες στην πόλη
Το Ιστορικό Κέντρο: Γεμάτο στενά σοκάκια, κουκλίστικα νεοκλασικά με κόκκινες κεραμιδοσκεπές, και αρχιτεκτονικές επιρροές που ξεκινούν από την ιταλική αναγέννηση και φτάνουν στην art nouveau, το γερμανικό κλασικισμό και τη λαϊκή αρχιτεκτονική του 19ου αιώνα. Ανάμεσά τους, πετρόχτιστα εκκλησάκια και ενδιαφέροντα μουσεία (Ιστορικό και Λαογραφικό, Μπενάκειο Αρχαιολογικό και Στρατιωτικό με εκθέματα από την Ελληνική Επανάσταση) προσφέρουν τις απαραίτητες στάσεις για τους λάτρεις της Ιστορίας.
Η Ναυαρίνου: Απλούστερα γνωστή και ως «η παραλία», είναι το κέντρο της (νυχτερινής και όχι μόνο) δράσης τα καλοκαίρια στην πόλη. Τα φαρδιά της πεζοδρόμια είναι στολισμένα με φοίνικες, για έξτρα δόσεις καλοκαιρινού feeling, και η θαλασσινή απεραντοσύνη που απλώνεται λίγα μέτρα παρακάτω, παρέχει την ιδανική θέα και την –τόσο απαραίτητη σε μια πόλη που ταλαιπωρείται συχνά από καύσωνες– δροσιά. Στα τραπεζάκια που απλώνονται εδώ σερβίρονται από το πρωί ως το βράδυ τα πάντα: καφέδες με κερασμένο κέικ, ποτά και χρωματιστά κοκτέιλ, παγωτά στολισμένα με ομπρελίτσες και ουζάκια με μεζέ. Κι όταν ο υδράργυρος χτυπήσει 40άρι υπό σκιάν, οι παραλίες της πόλης απέχουν από εδώ πέντε μισοζαλισμένα βήματα.
Η Αριστομένους: Είναι η ραχοκοκαλιά της πόλης. Στα φαρδιά της πεζοδρόμια κόσμος βολτάρει μέρα-νύχτα, κάνοντας διαρκώς στάσεις για να χαζέψει τις βιτρίνες των καταστημάτων που την πλαισιώνουν, και να πιει άλλο ένα καφεδάκι –που γίνεται δύο, και μετά γίνεται ένα ποτάκι, και η ζωή εδώ είναι ωραία. Ξεκινά από την Πλατεία 23ης Μαρτίου, το «όριο» της παλιάς πόλης, και καταλήγει στο Πάρκο Σιδηροδρόμων, που είναι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα αξιοθέατα της πόλης (βλέπε παρακάτω).
Το Κάστρο: Τη μεσαιωνική του ομορφιά συναγωνίζεται μόνο η ασύγκριτη θέα της πόλης, που φαίνεται όλο και καλύτερη, όλο και πιο πανοραμική, καθώς ανηφορίζεις τα πέτρινα σκαλάκια στον πευκόφυτο λόφο του. Το φαντασμαγορικό κάστρο χρονολογείται από το 1208, και είναι δημιούργημα των Φράγκων, ενώ στα αξιοθέατά του συγκαταλέγεται και ο ημισπηλαιώδης ναός του Αγίου Ιωάννη, που είναι χτισμένος στους πρόποδές του. Περιττό, φυσικά, να αναφέρουμε ότι η παρακολούθηση μιας από τις παραστάσεις του Φεστιβάλ Χορού στο ατμοσφαιρικό αμφιθέατρο του Κάστρου είναι εμπειρία αφ’ εαυτής.
Το Πάρκο Σιδηροδρόμων: Ένα από τα ιδιαίτερα μουσεία στην Ελλάδα… δεν είναι ακριβώς μουσείο. Είναι ένα μεγάλο καταπράσινο πάρκο που διηγείται τη μακραίωνη Ιστορία των σιδηροδρόμων, μέσα από μηχανές τρένων και βαγόνια διαφόρων ιστορικών περιόδων. Λοφίσκοι, λιμνούλες, παιδικές χαρές, σιντριβάνια, και ειδικά σχεδιασμένες εκπαιδευτικές βόλτες συμπληρώνουν ιδανικά το προφίλ του. Θα το βρείτε στο τέρμα της οδού Αριστομένους, προς την παραλία.
Η Καλαμάτα μπορεί να έχει την παραλία κυριολεκτικά στα πόδια της, αλλά αν οδηγήσετε ελάχιστα χιλιόμετρα, θα αποζημιωθείτε με εξωτικά σκηνικά και κατά πολύ ωραιότερα νερά.
Στη Σάντοβα, μόλις δώδεκα χιλιόμετρα από την Καλαμάτα, θα βρείτε beach bars και ατμόσφαιρα πάρτυ, αλλά και καθαρά νερά με αφράτη άμμο.
Άλλες επιλογές: Η Στούπα αποτελεί επίσης όαση για τους φαν των οργανωμένων οικογενειακών παραλιών και της διασκέδασης, ενώ αν θέλετε λιγότερο κόσμο και ερημικές βουτιές, προτιμήστε τον Άγιο Νικόλαο με το ψιλό βοτσαλάκι και τα βαθυγάλαζα νερά, λίγο μετά τη Στούπα, στο δρόμο για την Αρεόπολη.