Του Ηλία Γιαννόπουλου
Καλοκαίρι και στην Τριφυλία, τόσο οι κάτοικοι της περιοχής όσο και οι επισκέπτες, απολαμβάνουν τις χρυσαφένιες παραλίες και κολυμπούν στα καταγάλανα νερά, ζώντας μοναδικές, ξεχωριστές στιγμές ευχαρίστησης και ξεγνοιασιάς!
Δυστυχώς, όμως, και στον τόπο μας υπάρχουν προβλήματα και ελλείψεις που οφείλονται είτε σε ανικανότητα τοπικών αρχόντων και πολιτικών είτε σε αβελτηρία και αδιαφορία τους. Ένα τεράστιο πρόβλημα που είναι ταυτόχρονα προσβολή για τον πολιτισμό μας και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, έρχεται, ξανά, στην επικαιρότητα: η ανύπαρκτη πρόσβαση των ΑμεΑ στις παραλίες της Τριφυλίας.
Το τεράστιο αυτό πρόβλημα δεν είναι η πρώτη φορά που το αναδεικνύουμε στο «Θ»! Δεν είναι η πρώτη φορά που γράφουμε. Αρκετά σχόλια και δημοσιεύματα έχουν γίνει κατά το παρελθόν, χωρίς ωστόσο να σταθούν αρκετά, όχι τόσο για να «ευαισθητοποιηθούν» οι παράγοντες της Δημοτικής Αρχής, όσο κυρίως και πρωτίστως για να πράξουν το αυτονόητο στο πλαίσιο των ευθυνών και των θεσμικών τους αρμοδιοτήτων.
Για να εξασφαλιστεί μία λειτουργική, άνετη και φιλική παραλία για το σύνολο των επισκεπτών της, αλλά και το περιβάλλον, υπάρχουν συγκεκριμένες διατάξεις περί «Ειδικών ρυθμίσεων για την εξυπηρέτηση ΑμεΑ σε κοινόχρηστους χώρους» και το άρθρο 2 του νόμου «Περί αιγιαλού και παραλίας», όπου «αιγιαλός, παραλία, όχθη ή παρόχθια ζώνη είναι πράγματα κοινόχρηστα και ανήκουν κατά κυριότητα στο Δημόσιο, το οποίο τα προστατεύει και τα διαχειρίζεται».
Όπως έχουμε τονίσει, οι τοπικές Αρχές έχουν υποχρέωση – και εκ του νόμου αλλά κυρίως ηθική – να εξασφαλίζουν την προσβασιμότητα των ΑμεΑ! Παράλληλα, οφείλουν να μεριμνούν ώστε να υπάρχουν χώροι στάθμευσης αποκλειστικά για ΑμεΑ, με ειδική επιδαπέδια και επιστήλια σήμανση, WC και αποδυτήρια, όπου τουλάχιστον ένα (1) να διαθέτει διαστάσεις που να εξασφαλίζεται η κίνηση αμαξιδίου εντός αυτού, τηλέφωνα σε κατάλληλη θέση και ύψος, διάδρομοι πρόσβασης που θα επιτρέπουν την είσοδο στο νερό των χρηστών αναπηρικών αμαξιδίων κ.ά. Η πραγματικότητα, όμως, που βιώνουν τα ΑμεΑ είναι τραγική και τραγικότερη είναι η αδιαφορία του Δήμου Τριφυλίας. Τίποτα από όσα χρειάζονται για την εξασφάλιση της προσβασιμότητας στα ΑμεΑ δεν έχει γίνει. Καμία μέριμνα, σε καμία παραλία, δεν έχει ληφθεί. Καμία παρέμβαση με εκτέλεση έργων υποδομής για προσβασιμότητα των ΑμεΑ στις παραλίες της Τριφυλίας δεν έχει γίνει επί τριάμισι χρόνια. Ακόμη και σε παραλίες όπου προηγούμενοι δήμαρχοι και προηγούμενες Δημοτικές Αρχές είχαν κατασκευάσει, έστω υποτυπώδεις, ράμπες πρόσβασης, και υπέστησαν ζημιές από τον κυματισμό, η Δημοτική Αρχή Τριφυλίας δεν τις αποκατέστησε!
Τα ΑμεΑ δεν είναι πολίτες β’ κατηγορίας, ας το αντιληφθούν εκεί στο Δήμο Τριφυλίας. Έστω και τώρα, που έχουν και περισσότερο προσωπικό για κοινωφελή εργασία, δεν είναι αργά (ποτέ δεν είναι αργά για προσφορά σε έχοντες ανάγκη συμπολίτες μας), ας δημιουργήσουν υποδομές προσβασιμότητας και ας άρουν τον ιδιότυπο αποκλεισμό που έχουν θέσει τα ΑμεΑ!
Το καλοκαίρι είναι εδώ, δεν πέρασε. Υπάρχει χρόνος να γίνουν παρεμβάσεις από το Δήμο Τριφυλίας για την προσβασιμότητα των ΑμεΑ στις παραλίες της Τριφυλίας, ώστε να μην προσβάλλονται οι συνάνθρωποί μας και να μην τους στερήσει (η Δημοτική Αρχή) το δικαίωμα της ισότιμης συμμετοχής στη χαρά και την ψυχαγωγία!
