Η ανακοίνωση από το υπουργείο Παιδείας των βάσεων εισαγωγής στα ΑΕΙ και ΤΕΙ της χώρας βρήκε μια οικογένεια, μια γειτονιά, ένα σχολείο, την πόλη της Καλαμάτας να αισθάνεται κάπως διαφορετικά. Να φουσκώσει, έστω και προσωρινά, από υπερηφάνεια. Κι αυτό χάρις στις επιδόσεις της πρωτοετούς πλέον φοιτήτριας της Νομικής Αθηνών Παντελίας Χριστοπούλου.
Η μέλλουσα φοιτήτρια πλέον, απόφοιτη του 4ου Λυκείου Καλαμάτας, σημείωσε γενική βαθμολογία 19.67. Πόσο έγραψε στα μαθήματα που εξετάστηκε; Βιολογία 20, Λατινικά 19,8, Ιστορία 19,3, Αρχαία 19.9, Λογοτεχνία 18,2 και Έκθεση 20!
Αν σκεφτεί κανείς ότι ο άριστος των αρίστων, στη συγκεκριμένη σχολή, συγκέντρωσε 19.731 μόρια, η νεαρή Καλαματιανή θα πρέπει να βρίσκεται μέσα στην πρώτη πεντάδα των αριστούχων.
Η Παντελία είναι ένα κορίτσι που δεν άφησε τίποτα στην τύχη. Απλά κατάφερε και συνδύασε, ως ιδανική μαγείρισσα, το ξεχωριστό ταλέντο και την εργασία. Φυσιολογικό αποτέλεσμα το να βρεθεί στην κορυφή.
Εκείνο που θα θέλαμε να πούμε σ’ αυτήν, αλλά και σε όλα τα αγόρια και τα κορίτσια της Μεσσηνίας, που κέρδισαν το πρώτο στοίχημα της ζωής, να σπουδάσουν το γνωστικό αντικείμενο που θέλουν πιο πολύ, ανεξάρτητα από την επαγγελματική προοπτική των σπουδών τους.
Πλουτίστε τις δεξιότητες, τους ορίζοντες και τις πρακτικές ικανότητες σε τομείς που έχουν ανάγκη από ζωή, ορμή, έμπνευση και γονιμότητα. Βάλτε τα γυαλιά στους διδάσκοντες, αμφισβητήστε τους, απαιτήστε τα πάντα, επιδιώξτε το καλύτερο επίπεδο γνώσης για σας και για τους συμφοιτητές σας που μπήκαν εκεί από απελπισία και από ανάγκη, διαβάστε πέρα από τα μαθήματά σας, εργαστείτε, ταξιδέψτε με κάθε ευκαιρία, διαβάστε λογοτεχνία, δείτε θέατρο, μπείτε αδίστακτα σε κάθε λογής μουσεία, κατεβείτε με τόλμη τα σκαλιά των γκαλερί, δείτε πολλή τέχνη, ρουφήξτε τη ζωή, συζητήστε για το θεό, για τα θαύματα, για την Τεχνική, για τα χρώματα, για την πολιτική, για τα μαθήματά σας, για τη λογοτεχνία, για την ηθική, για τις αισθήσεις, για το φως, για όσα δεν βλέπετε, για την ενέργεια, για το άυλο, για το νόημα της ζωής και μην παραιτηθείτε ποτέ από αυτόν τον καλπασμό ζωής που θα σας κουράζει, αλλά θα σας διατηρεί ζωντανούς. Βρείτε συντρόφους ακμαίους για να στηριχτείτε και να ακουμπήσετε πάνω τους και να πάρετε δύναμη να τους κρατήσετε αν πέσουν κι εκείνοι.
Διότι, μέσα σ’ αυτόν τον αδυσώπητο στρόβιλο της ζωής, στον πολιτικό και τεχνολογικό κυκεώνα των εικόνων, των ειδήσεων, της διαστρέβλωσης και της διαστροφής, θα χρειαστείτε πολλή δύναμη και συντροφική στήριξη, ώστε να… αποφύγετε την επιτυχία αυτού του είδους.
Επιδιώξτε αποκλειστικά την επιτυχία της ολοκλήρωσής σας, ως πνευματικά, συντροφικά και κοινωνικά όντα με αξίες. Η επιτυχία, υπό τους κρατούντες όρους και υπό τις δεδομένες προϋποθέσεις είναι, μάλλον, κάτι άτιμο.
Προτείνω, λοιπόν, να μην υποκύψετε στην πεπατημένη, μη συμβιβαστείτε παίζοντας μπάλα με την εξουσία του κάθε τυχάρπαστου. Με ήπιο τρόπο ή -αν χρειάζεται- με ρήξεις, φτιάξτε, περπατώντας βήμα βήμα, τον δικό σας δρόμο στη ζωή, υπακούοντας μόνο στον ποιητή Αντόνιο Ματσάδο (1875-1939): «διαβάτη, δεν υπάρχει δρόμος, το δρόμο τον φτιάχνεις περπατώντας».
Του Αντώνη Πετρόγιαννη
