Για την ιστορία της πόλης: Βασίλης Ι. Μανιάτης
Συνεχίζει ο φωτογραφικός φακός την ξενάγηση στην παλιά μας Καλαμάτα, επισημαίνοντας πάντα τα πιο ιστορικά και αξιόλογα θέματα που συντέλεσαν στην ανάπτυξη του τόπου μας και όχι μόνο.
Ο σημερινός φακός έχει σταθεί στις φυσιογνωμίες των κυριών που εργάστηκαν εθελοντικά για το καλό και την πρόοδο των συνανθρώπων μας.
Πρόκειται για το «Σύλλογο των Κυριών», ο οποίος αναμφισβήτητα αποτελεί ένα μεγάλο κομμάτι της ιστορίας της Καλαμάτας μας.
Ιδρύθηκε το 1910 (πριν από 104 χρόνια) και θα μπορούσε να πει κανείς ότι μέχρι σήμερα έχει γίνει η στέγη απόρων, βοηθώντας το κατά δύναμη, κυρίως τους μαθητές που αδυνατούν να σπουδάσουν λόγω οικονομικής ανέχειας.
Ιδρύθηκε ως «φιλόπτωχος σύλλογος» και, μάλιστα, σε μια εποχή που ήταν ανύπαρκτη η κοινωνική πρόνοια, και είχε αναλάβει τη χορήγηση τροφίμων και την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη των φτωχών οικογενειών της πόλης.
Στη δεκαετία 1930-1940, ο Σύλλογος ανέπτυξε μεγάλη πολιτιστική κίνηση, διοργανώνοντας ομιλίες, θεατρικές παραστάσεις, συναυλίες κ.ά., με σκοπό πάντα την εξεύρεση πόρων για τις φιλανθρωπικές του δραστηριότητες.
Το 1938, ο Σύλλογος εστράφη και στην ίδρυση οικοκυρικής και επαγγελματικής σχολής για τα άπορα κορίτσια του Νομού Μεσσηνίας. Σ’ αυτή λειτούργησε και οικοτροφείο για τα κορίτσια που έρχονταν από τα χωριά.
Με την κήρυξη του πολέμου το 1940, οι δραστηριότητες αυτές σταμάτησαν. Αλλά ο σύλλογος δεν κάθισε με τα χέρια σταυρωμένα. Έπλεκαν μάλλινα και φρόντιζαν να σταλούν στο Μέτωπο, βοηθούσαν στα συσσίτια για τα πεινασμένα παιδιά και συμμετείχαν ενεργά στις παιδικές εξοχές.
Οι κυρίες του συμβουλίου, με επικεφαλής την αείμνηστη πρόεδρο Μαρία Μπασακάρη, αναλαμβάνουν να κρύψουν και να φυγαδεύσουν 100 Κρήτες, Άγγλους και Νεοζηλανδούς, που είχαν φθάσει στην Καλαμάτα μετά την οπισθοχώρησή τους από το Μέτωπο. Τους έκρυψαν, τους συντήρησαν, τους έδωσαν ρούχα και κατόρθωσαν να τους φυγαδεύσουν με διάφορα πλοιάρια, στην Κρήτη και την Αφρική.
Μετά την Κατοχή, ο Σύλλογος υιοθέτησε το χωριό Μαυρόπουλο του Νομού Ιωαννίνων, το οποίο είχε υποστεί ολοκληρωτική καταστροφή από το στρατό κατοχής. Και τότε αρχίζουν οι κυρίες του Συλλόγου ένα μεγάλο αγώνα για τις 65 δυστυχισμένες οικογένειες του χωριού.
Συγκεντρώνουν 65 μεγάλα μπαούλα, με είδη ρουχισμού και άλλα είδη πρώτης ανάγκης, και ακόμα από μία ελληνική σημαία και μία εικόνα της πολιούχου μας Υπαπαντής.
Οι προσφορές του Συλλόγου Κυριών υπήρξαν αξιόλογες στον τόπο μας. Ένας σύλλογος δραστήριος και ακούραστος, που μέχρι σήμερα δεν έπαψε να προσφέρει εθελοντικά τις υπηρεσίες του όπου χρειάζεται.
Για το πλούσιο έργο του έχει εκδοθεί βιβλίο αναμνηστικό για τα 100 χρόνια της ύπαρξής του. Εκεί, ο αναγνώστης μπορεί να δει όλη τη μεγάλη ιστορία του συλλόγου, η οποία δεν είναι δυνατόν να αναφερθεί σε μία σελίδα της εφημερίδας.
Ο φωτογραφικός φακός έχει σταθεί και μας δείχνει τα πρόσωπα όλων των κυριών που ξεκίνησαν πριν από 100 χρόνια την ιδέα της προσφοράς στον τόπο μας και που μέχρι σήμερα δίνουν το «παρών» της εθελοντικής και ανιδιοτελούς παρουσίας τους.
Σε όλα αυτά τα πρόσωπα αξίζει ένα μεγάλο ΕΥΓΕ, για τη φιλάνθρωπη και χριστιανική προσφορά τους!
Η Ακαδημία Αθηνών, το έτος 2011, εκτιμώντας το έργο του «Συλλόγου Κυριών» για τα 100 χρόνια προσφοράς, τους απένειμε τιμητικό βραβείο.
Το αξίζουν!
Διατελέσαντες πρόεδροι
Ευσταθία Ι. Κωστόπουλου (1910 – 1923)
Πιπίτσα Νικολάου (1923 – 1933)
Μαρία Μπασακάρη (1933 – 1980)
Ευρυδίκη Λυμπεροπούλου (1980 – 2007)
Ζαννή Ασημακοπούλου (σημερινή πρόεδρος)
