Το έργο Παραδείσια – Τσακώνα ζητά απαντήσεις …και το κόστος τραβούσε την ανηφόρα

Κυβερνήσεις… εθνικών εργολάβων
 
Θ. Μαρλαντής: «Το ΤΕΕ Πελοποννήσου έκανε το καθήκον του στο ακέραιο»
 
Του Αντώνη Πετρόγιαννη
 
Με προηγούμενο δημοσίευμά μας για το τμήμα Παραδείσια-Τσακώνα του αυτοκινητόδρομου Κόρινθος – Τρίπολη – Καλαμάτα ανοίξαμε το φάκελο των υπό κατασκευή ελληνικών αυτοκινητόδρομων και ιδιαίτερα του συγκεκριμένου.
Δεν είναι και εύκολο να χωνέψεις ότι ένα έργο ξεκίνησε με προϋπολογισμό 2,4 εκατομμύρια ευρώ, το 2004 έφτασε στα 44,5, με αμετάκλητη δικαστική απόφαση δίνονταν επιπλέον 34 εκατομμύρια ευρώ περίπου, το 2006 νέα μελέτη προϋπολόγισε 118 εκατομμύρια ευρώ και μέχρι την παράδοσή του δεν ξέρουμε πού θα φτάσει!
Σήμερα συνεχίζουμε με το ίδιο θέμα και την έκθεση του Σώματος Επιθεωρητών – Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης, η οποία υπήρχε στα χέρια όλων των αρμοδίων, αλλά- ω του θαύματος- σφύριζαν και συνεχίζουν να το κάνουν αδιάφορα. Βλέπετε, οι ελληνικές κυβερνήσεις, προφασιζόμενες… πάντα την προάσπιση των συμφερόντων του ελληνικού λαού, επιδίδονταν σε ένα πρωτοφανές ξεπούλημα των δημοσίων έργων σε μεγάλους κατασκευαστικούς ομίλους, οι οποίοι τα «κατέκτησαν» έναντι πινακίου φακής.
Ξετυλίγοντας και πάλι το… μίτο του έργου, να αναφέρουμε ότι κατά τη διάρκεια των πρώτων εργασιών της εργολαβίας υπήρχε γνωμοδότηση δύο έγκριτων καθηγητών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, οι οποίοι και προειδοποιούσαν ότι ο σχεδιασμός έχει ένα σωρό… τρύπες και πρέπει να γίνει αναπροσαρμογή στη μελέτη.
Το υπουργείο έδειξε να παίρνει στα σοβαρά τις παρατηρήσεις τους και διέταξε τη διόρθωση των προβληματικών σημείων. Κι αφού έγιναν όλα αυτά, για να προλάβουν τις εκλογές του 2000 έδωσαν το δρόμο στην κυκλοφορία, για να πέσει τρία χρόνια αργότερα, ευτυχώς χωρίς ανθρώπινα θύματα.
Μπροστά στο κύμα οργής τόσο από πολίτες όσο και από τον τεχνικό κόσμο της χώρας, το ΠΕΧΩΔΕ διέταξε έρευνα από τριμελή επιτροπή, η οποία στο πόρισμά της υποστήριξε ότι για την καταστροφή δεν υπάρχουν υπαίτιοι- παρότι δεν είχε υπάρξει ιδιαίτερο φυσικό φαινόμενο που να δικαιολογεί το γεγονός.
Κι όμως, η εξήγηση ήταν απλή. Ο οχετός απορροής ομβρίων ήταν τόσο στενός που δεν μπορούσε να κρατήσει τα νερά, των οποίων η συγκέντρωση κάτω από το δρόμο τον ανάγκασε να… σκάσει. Σε ανάλογη περίπτωση στη Μαλακάσα υπήρχε εσωτερικό τούνελ, το οποίο και καθάριζαν από τα νερά ανά τακτά χρονικά διαστήματα.
Μάλιστα, υπάρχει σχετική έκθεση-υπόμνημα του διευθυντή Τεχνικών Υπηρεσιών της Περιφέρειας, Π. Παπαϊωάννου, το οποίο κινούνταν στη σωστή κατεύθυνση, υποδεικνύοντας όσα έγιναν και δεν έγιναν στο έργο.
 
Οικονομικά μεγέθη
Σύμφωνα με την Έκθεση, οι τιμές του εργολάβου, με τρεις αποφάσεις του Διοικητικού Πρωτοδικείου Τρίπολης, άγγιξαν το 645%. Πώς; Η συμβατική τιμή για τις εκσκαφές ήταν 74 δραχμές ανά κυβικό μέτρο και πήγε 449 δραχμές. Τα βραχώδη ανά κυβικό από 258 δραχμές έφτασαν 1.664!
Κι όλα αυτά τη στιγμή που ο σχετικός Νόμος περί Δημοσίων Έργων αναφέρει ότι «αν ο εργολάβος υπερβεί το 100% του κεφαλαίου εργασιών, δικαιούται νέες τιμές. Ο 2229 του 1994 στο άρθρο 2 παράγραφος 13 υποστηρίζει, όμως, ότι η αύξηση καθορίζεται στο 5% της συμβατικής τιμής ή της νόμιμα κανονιζόμενης τιμής νέων εργασιών».
Κι όχι μόνο αυτό. Το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, μέσω του δικηγορικού του γραφείου στο Ναύπλιο, απεφάνθη ότι δεν υπάρχει πρόβλημα με τις αποφάσεις του Διοικητικού Πρωτοδικείου και να μην ασκηθεί αίτημα για αναίρεση της απόφασης!
Ειδικότερα, στη σελίδα 20 της Έκθεσης αναφέρεται χαρακτηριστικά: «Το Δικαστικό Γραφείο Ναυπλίου με το αριθμό πρωτοκόλλου 1486/Φ.1857/20-11-1996 έγγραφό του διαβίβασε στη 2η ΔΕΚΕ Τρίπολης τα με αριθμό πρωτοκόλλου 4873/10-9-1996, 4871/10-9-1996 και 4872/10-9-1996 πρακτικά συνεδριάσεως της τριμελούς επιτροπής, από τα οποία προκύπτει ότι αυτή εισηγήθηκε να μην ασκηθεί αναίρεση κατά των 43/96, 41/96 και 42/96 αποφάσεων του Διοικητικού Εφετείου Τρίπολης αντίστοιχα, γιατί δε συντρέχει βάσιμος λόγος και παρακαλούσε για την εκτέλεση αυτών.
Τα πρακτικά αυτά υπεγράφησαν από τον Πρόεδρο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους την 23-8-96 και εγκρίθηκαν από τον υπουργό Οικονομικών την 16-10-1996».
Ο, δε, επικεφαλής του γραφείου στο Ναύπλιο, λίγα χρόνια αργότερα, ανέλαβε ανώτερη κρατική θέση!
Παράλληλα στη σελίδα 29 της ίδιας έκθεσης σημειώνεται: «Παρά το γεγονός ότι η οικονομική επιβάρυνση του έργου από την εκτέλεση των ανωτέρω αποφάσεων ήταν τόσο μεγάλη, δεν ασκήθηκε κατ’ αυτών αίτηση αναιρέσεως ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας, γιατί οι λόγοι των αντίστοιχων αιτήσεων αναιρέσεως κρίθηκαν αβάσιμοι από την τριμελή επιτροπή του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους – Δικαστικό Γραφείο Ναυπλίου, με σύμφωνη γνώμη του Προέδρου του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους και έγκριση του υπουργού Οικονομικών»!
 
Θεοδόσης Μαρλαντής
Μιλώντας για το θέμα με τον πρώην πρόεδρο του ΤΕΕ Πελοποννήσου, Θεοδόση Μαρλαντή, παραδέχτηκε την ύπαρξη της Έκθεσης των Επιθεωρητών, για την οποία, μάλιστα, όπως μας είπε, πληροφορήθηκε πριν από δύο χρόνια. «Όταν διαβάσαμε την Έκθεση πέσαμε από τα σύννεφα, αλλά και δεν μπορούσαμε να συγκρατήσουμε τα συναισθήματα οργής μας. Παρ’ όλα αυτά, θεωρώ ότι κάναμε το καθήκον μας στο ακέραιο, αφού από την πρώτη στιγμή του γεγονότος ζητήσαμε διερεύνηση επί της ουσίας του θέματος.
Κι όχι μόνο αυτό. Χάρις στις παρεμβάσεις μας καταφέραμε, τελικά, ο αυτοκινητόδρομος να μην περάσει από τις πηγές του Αγίου Φλώρου, αφού θα υπήρχε κίνδυνος για τη συγκεκριμένη περιοχή, αλλά απομακρύναμε και την πιθανότητα να κόψει ο δρόμος το Ασπρόχωμα στη μέση, αφού η αρχική μελέτη προέβλεπε το έργο να περάσει μέσα από το χωριό, μέσω μιας γέφυρας ύψους 12 μέτρων».
 
Αναπάντητα ερωτήματα
Όπως είναι ευνόητο, η ιστορία του τμήματος Παραδείσια- Τσακώνα δημιουργεί ερωτήματα, μετά και τις παρεμβάσεις στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου από το βουλευτή και υφυπουργό Εθνικής Άμυνας, Γιάννη Λαμπρόπουλο.
Θα υπάρξει απάντηση για όλα αυτά που καταγγέλλει; Σε τελική ανάλυση, σήμερα που βρίσκεται και σε θέση ισχύος, γιατί δεν προσπαθεί να κινηθούν οι διαδικασίες;