Τελετή σήμερα για τα θύματα του σεισμού
Σήμερα, στις 12.00 το μεσημέρι, ο Δήμος Καλαμάτας θα διοργανώνει μια τελετή για τα θύματα των σεισμών, κατά τη διάρκεια της οποίας ο δήμαρχος θα εναποθέσει ένα μπουκέτο λουλούδια στη μνήμη των εκλιπόντων και θα τηρηθεί ενός λεπτού σιγή. Η τελετή θα πραγματοποιηθεί σε μνημείο που έχει ανεγερθεί επί νησίδας, στη συμβολή των οδών Νέδοντος και Κροντήρη.
Σκοπός της τελετής είναι να μην απαλειφθούν από τη συλλογική μνήμη ο σεισμός ως φυσικό φαινόμενο και οι συνέπειές του. Βέβαια, πέρα από τις διάφορες τελετές μνήμης, οι οποίες έχουν περισσότερο επικοινωνιακό χαρακτήρα, θα πρέπει να ενισχυθεί περαιτέρω η αντισεισμική θωράκιση της περιοχής. Είναι ένα από σημαντικότερα έργα υποδομής για την προστασία της ζωής των πολιτών. Χωρίς καμία καθυστέρηση είναι αναγκαίο να ολοκληρωθεί η διαδικασία προσεισμικού ελέγχου των σχολικών μονάδων, των δημόσιων και δημοτικών κτηρίων, των μεγάλων κτιριακών εγκαταστάσεων, που συγκεντρώνονται και δουλεύουν οι εργαζόμενοι, των διατηρητέων κτηρίων της πόλης. Να παρθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα για την αντισεισμική θωράκιση των κτηριακών αυτών εγκαταστάσεων, με αξιοποίηση όλου του επιστημονικού δυναμικού της περιοχής.Του Αντώνη Πετρόγιαννη
Στις 20.21, όπως έμεινε για πάντα χαραγμένο στο ρολόι του τρούλου της Υπαπαντής που κατέρρευσε, η πόλη άλλαξε για πάντα. Το χτύπημα του Εγκέλαδου ήταν φονικό και 22 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους από τα 6.2 Ρίχτερ, ενώ πάνω από 300 ήταν οι τραυματίες. Οι ζημιές ήταν επίσης πολλές, στα σπίτια αλλά και σε δημόσια κτήρια, καθώς και στα περισσότερα σχολεία. Χαρακτηριστικά, το 70% των κτηρίων της πόλης κρίθηκε ακατάλληλο. Ο δε σεισμός της Δευτέρας 15 Σεπτεμβρίου και τα 5,6 Ρίχτερ αποτελείωσαν ό,τι είχε αφήσει ο μεγάλος πρώτος σεισμός. Ταυτόχρονα, η Καλαμάτα ερήμωσε, καθώς αρκετοί κάτοικοι έφυγαν για τα χωριά της μεσσηνιακής υπαίθρου. Για μεγάλο διάστημα αρκετά σχολεία στεγάστηκαν σε σκηνές, λυόμενα, ακόμα και σε στρατόπεδα, στον πιο βαρύ ομολογουμένως χειμώνα που θυμάται η πόλη μέχρι και σήμερα. Από την πρώτη στιγμή η Καλαμάτα έγινε το επίκεντρο της χώρας και όχι μόνο. Η βοήθεια ήταν μεγάλη, ενώ άμεσα έφτασαν συνεργεία ξένων μέσων διάσωσης. Μεγάλη ήταν και η συμβολή των Ελλήνων πυροσβεστών, ενώ μετά τους σεισμούς της Καλαμάτα δημιουργήθηκε η ΕΜΑΚ από το Πυροσβεστικό Σώμα. Η Καλαμάτα ξεπέρασε τα δύσκολα χρόνια που ακολούθησαν το σεισμό και θωρακίστηκε, μαθαίνοντας να ζει με τον Εγκέλαδο. Λένε, άλλωστε, ότι η μοίρα των ανθρώπων που ζουν σε μια τόσο όμορφη περιοχή είναι συνυφασμένη με το να μάθουν να συμβιώνουν με τους σεισμούς … Μετά τους σεισμούς του 1986 οι μόνες εγκαταστάσεις εφημερίδας που στοιχειωδώς στέκονταν όρθιες ήταν του «Θάρρους». Ο Γιάννης Αποστολάκης, εκδότης και διευθυντής του «Θ», τότε, με το ήθος που τον διέκρινε, έκρινε πως θα ήταν απαράδεκτο να εκμεταλλευθεί την τραγική εκείνη κατάσταση της πόλης του, αφήνοντας τις άλλες εφημερίδες («Ελευθερία» και «Σημαία») να μην μπορούν να εκδοθούν. Έτσι, κάλεσε τους υπόλοιπους εκδότες, προκειμένου στις εγκαταστάσεις του «Θ» να βγαίνει κοινή έκδοση, για όσο χρόνο χρειαστεί, με τον τίτλο «ΚΑΛΑΜΑΤΙΑΝΑ ΝΕΑ». Κ.Γαζ. *Ακολουθούν βίντεο ντοκουμέντα παραγωγής του Δήμου Καλαμάτας καθώς και απόσπασμα από την εκπομπή “Μηχανή του Χρόνου” με τίτλο “Σεισμοί στην Ελλάδα” που προβλήθηκε στον τηλεοπτικό σταθμό Αlpha το 2005 και φωτογραφικό υλικό που ανήκει στον κύριο Νίκο Ηλιόπουλο* που με την άδεια του παραχωρήθηκε στο “Θάρρος”.
Στις 20.21, όπως έμεινε για πάντα χαραγμένο στο ρολόι του τρούλου της Υπαπαντής που κατέρρευσε, η πόλη άλλαξε για πάντα. Το χτύπημα του Εγκέλαδου ήταν φονικό και 22 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους από τα 6.2 Ρίχτερ, ενώ πάνω από 300 ήταν οι τραυματίες. Οι ζημιές ήταν επίσης πολλές, στα σπίτια αλλά και σε δημόσια κτήρια, καθώς και στα περισσότερα σχολεία. Χαρακτηριστικά, το 70% των κτηρίων της πόλης κρίθηκε ακατάλληλο. Ο δε σεισμός της Δευτέρας 15 Σεπτεμβρίου και τα 5,6 Ρίχτερ αποτελείωσαν ό,τι είχε αφήσει ο μεγάλος πρώτος σεισμός. Ταυτόχρονα, η Καλαμάτα ερήμωσε, καθώς αρκετοί κάτοικοι έφυγαν για τα χωριά της μεσσηνιακής υπαίθρου. Για μεγάλο διάστημα αρκετά σχολεία στεγάστηκαν σε σκηνές, λυόμενα, ακόμα και σε στρατόπεδα, στον πιο βαρύ ομολογουμένως χειμώνα που θυμάται η πόλη μέχρι και σήμερα. Από την πρώτη στιγμή η Καλαμάτα έγινε το επίκεντρο της χώρας και όχι μόνο. Η βοήθεια ήταν μεγάλη, ενώ άμεσα έφτασαν συνεργεία ξένων μέσων διάσωσης. Μεγάλη ήταν και η συμβολή των Ελλήνων πυροσβεστών, ενώ μετά τους σεισμούς της Καλαμάτα δημιουργήθηκε η ΕΜΑΚ από το Πυροσβεστικό Σώμα. Η Καλαμάτα ξεπέρασε τα δύσκολα χρόνια που ακολούθησαν το σεισμό και θωρακίστηκε, μαθαίνοντας να ζει με τον Εγκέλαδο. Λένε, άλλωστε, ότι η μοίρα των ανθρώπων που ζουν σε μια τόσο όμορφη περιοχή είναι συνυφασμένη με το να μάθουν να συμβιώνουν με τους σεισμούς … Μετά τους σεισμούς του 1986 οι μόνες εγκαταστάσεις εφημερίδας που στοιχειωδώς στέκονταν όρθιες ήταν του «Θάρρους». Ο Γιάννης Αποστολάκης, εκδότης και διευθυντής του «Θ», τότε, με το ήθος που τον διέκρινε, έκρινε πως θα ήταν απαράδεκτο να εκμεταλλευθεί την τραγική εκείνη κατάσταση της πόλης του, αφήνοντας τις άλλες εφημερίδες («Ελευθερία» και «Σημαία») να μην μπορούν να εκδοθούν. Έτσι, κάλεσε τους υπόλοιπους εκδότες, προκειμένου στις εγκαταστάσεις του «Θ» να βγαίνει κοινή έκδοση, για όσο χρόνο χρειαστεί, με τον τίτλο «ΚΑΛΑΜΑΤΙΑΝΑ ΝΕΑ». Κ.Γαζ. *Ακολουθούν βίντεο ντοκουμέντα παραγωγής του Δήμου Καλαμάτας καθώς και απόσπασμα από την εκπομπή “Μηχανή του Χρόνου” με τίτλο “Σεισμοί στην Ελλάδα” που προβλήθηκε στον τηλεοπτικό σταθμό Αlpha το 2005 και φωτογραφικό υλικό που ανήκει στον κύριο Νίκο Ηλιόπουλο* που με την άδεια του παραχωρήθηκε στο “Θάρρος”.
