Δε γνωρίζω αν ικανοποιήθηκε ο Σταύρος Θεοδωράκης και το «Ποτάμι» από τη χθεσινή συγκέντρωση στην Καλαμάτα. Είναι θέμα προσδοκιών του καθενός. Είναι, όμως, ένα νέο κόμμα και ως τέτοιο θέλει το χρόνο του. Στις δημοσκοπήσεις, πάντως, φαίνεται να έχει στεριώσει για τα καλά στις προτιμήσεις των πολιτών.
Εντάξει, αυτό μπορεί να οφείλεται σε πολλούς παράγοντες, αλλά μακριά από εμάς οι θεωρίες συνομωσίας, το αποτέλεσμα της υπερπροβολής του από τα μέσα ενημέρωσης και το… σπρώξιμο από κάποια συμφέροντα.
Έχει, όμως, δύο, τρία πράγματα ενδιαφέροντα: την ικανότητα να αποφεύγει στο λόγο του τα στερεότυπα, αυτό που λέμε ξύλινη γλώσσα. Επικοινωνιακή τόλμη και έλλειψη βαριδίων από το παρελθόν.
Βέβαια, ο κ. Θεοδωράκης δεν ήρθε με… παρθενογένεση στην πολιτική, αλλά οι υπόλοιποι, μαζί με την Αριστερά, έχουν να διδαχτούν από το πείραμα του «Ποταμιού». Αυτό, ωστόσο, δε σημαίνει ότι με δυο-τρία στοιχεία ανατρέπεις και το πολιτικό κατεστημένο στην Ελλάδα, όταν, μάλιστα, το έχεις υπηρετήσει…
Α.Π.
Δυο-τρία πράγματα για το «Ποτάμι»
