Σημαντική και ενδιαφέρουσα ήταν η εκδήλωση που πραγματοποίησε ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων του 1ου Δημοτικού Σχολείου Κυπαρισσίας το απόγευμα του Σαββάτου, στην αίθουσα «Αλέκος Παπαδόπουλος», για την ενδοσχολική βία, τη σχέση δασκάλου – μαθητή και το νέο σχολείο.
Στην πρωτοβουλία διοργάνωσης της εκδήλωσης αναφέρθηκε ο πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του 1ου Δημοτικού Σχολείου Κυπαρισσίας, Δημήτρης Γαλάνης. Χαιρετισμούς απηύθυναν η σχολική σύμβουλος Θεοφανία Σιούτη και ο διευθυντής του σχολείου, Διονύσιος Αθανασόπουλος, ενώ για τα προβλήματα στο σχολικό περιβάλλον και το νέο σχολείο μίλησε ο α’ αντιπρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Φυσικών, Παναγιώτης Φιλντίσης.
Την κήρυξη των εργασιών της εκδήλωσης έκανε ο αντιδήμαρχος Παιδείας, Γιάννης Μερκούρης. Κεντρική ομιλήτρια, προσκεκλημένη της Ένωσης Ελλήνων Φυσικών, ήταν η εκπαιδευτικός και ειδική παιδαγωγός, Πηνελόπη Κονιστή.
Επίσης, έγινε συζήτηση με τους εκπαιδευτικούς και τους γονείς, από την οποία αναδύθηκαν προβλήματα και εξήχθησαν συμπεράσματα.
Την εκδήλωση παρακολούθησαν ο αντιδήμαρχος Σπύρος Χρονόπουλος, εκπαιδευτικοί και γονείς.
Μιλώντας στο «Θ» ο Παναγιώτης Φιλντίσης ανέφερε: «Η Ένωση Ελλήνων Φυσικών συμμετέχει σε αυτή την εκδήλωση με σκοπό και στόχο να ενημερώσει τους γονείς, αλλά και συναδέλφους, για ένα μεγάλο ζήτημα, τη διαχείριση των προβλημάτων στη σχολική τάξη. Βασικά, την ισορροπία όλων των παραγόντων μέσα στο σχολικό περιβάλλον, δηλαδή ευθύνες που έχουν οι γονείς, ευθύνες και υποχρεώσεις που έχουν οι συνάδελφοι εκπαιδευτικοί, αλλά και η διοίκηση του σχολείου. Όλοι μαζί, πλέον, πρέπει να βοηθήσουμε να σχεδιάσουμε το σχολείο που υπηρετεί την κοινωνία».
Από την πλευρά της, η κα Κονιστή αναφέρθηκε στη διαχείριση των συγκρούσεων στο σχολικό χώρο, αλλά και γενικότερα στη διαχείριση των συγκρούσεων μεταξύ όλων των ατόμων, και στα προβλήματα συμπεριφοράς, «τα οποία έχουν αιτιολογία».
Στην ομιλία της έθιξε σημεία που αφορούν στη συμπεριφορά με προβλήματα, σημεία σημαντικά για το πώς διαχειριζόμαστε τις συγκρούσεις που δημιουργούνται. Διαχώρισε, δε, τη συμπεριφορά με προβλήματα, γιατί, όπως είπε, έχουμε προβλήματα συμπεριφοράς δύο ειδών: «Τα προβλήματα συμπεριφοράς που αφορούν, πρώτα απ’ όλα, στο κομμάτι των περιβαλλοντικών συνθηκών, προέρχονται δηλαδή από τις συνθήκες στις οποίες ζει ένα άτομο, και η συμπεριφορά αυτή προκύπτει εν γνώσει του ατόμου, το οποίο γνωρίζει πολύ καλά ότι αυτό που κάνει δεν είναι επιτρεπτό. Παρ’ όλα αυτά, το κάνει, γιατί έχει κάποιους συγκεκριμένους λόγους, γιατί πρέπει να βγάλει κάτι, γιατί πρέπει να προκαλέσει αντιδράσεις.
Η άλλη μορφή έχει να κάνει με εγγενή θέματα, δηλαδή με θέματα που αφορούν στο άτομο από την ώρα της γέννας του. Κυρίως σ’ αυτό το κομμάτι μιλάμε για την υπερκινητικότητα, τη διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και γενικά τη ΔΕΠΥ, που από λίγο ως πολύ γνωρίζετε όλοι. Εκεί το άτομο, παρά το γεγονός ότι γνωρίζει ότι η συμπεριφορά του δημιουργεί προβλήματα, δεν μπορεί να κάνει διαφορετικά.
[…] Το σχολείο, το εκπαιδευτικό σύστημα μπορεί, από μόνο του, να είναι αιτία συμπεριφοράς με προβλήματα. Το μοντέλο αυτό του “ένας εκπαιδευτικός απευθύνεται με τον ίδιο τρόπο σε όλους τους μαθητές, ανεξάρτητα από ποιο είναι το κοινωνικοοικονομικό τους περιβάλλον, ποιο είναι το background τους, ποια είναι η σχολική τους ετοιμότητα, ποια είναι τα ενδιαφέροντά τους, για να διδάξει ένα γνωστικό αντικείμενο”, είναι εντελώς παρωχημένο. Δεν είναι δυνατόν η εκπαίδευση να λειτουργεί στο κρεβάτι του Προκρούστη».
Του Ηλία Γιαννόπουλου
