Ψάχνοντας τις προηγούμενες ημέρες στην ιστοσελίδα της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας και στο διαδραστικό χάρτη με τον τίτλο «Παρατηρητήριο ΤΑΙΠΕΔ», παρατηρήσαμε ότι στο χαρτοφυλάκιο της Μεσσηνίας προς ιδιωτικοποίηση, πέραν των ήδη γνωστών περιοχών, Καλαμάτα, Μπούκα, Πεταλίδι και Γιάλοβα (2), έχει προστεθεί ακόμα μία, η οποία βρίσκεται κι αυτή στο Δήμο Πύλου- Νέστορος και ειδικότερα πλησίον του καταφυγίου άγριας ζωής στη λίμνη Ντιβάρι!
Με λίγα λόγια, σε περίπτωση που ευδοκιμήσουν οι προσπάθειες του ΤΑΙΠΕΔ, το μεγαλύτερο τμήμα της περιοχής θα ιδιωτικοποιηθεί, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το δημόσιο συμφέρον και τους πολίτες της Μεσσηνίας.
Εν τω μεταξύ, δε θα πρέπει να περάσει απαρατήρητη η επίσκεψη τις προηγούμενες ημέρες επιτροπής μελών του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου σχετικά με τον καθορισμό ζωνών στη Γιάλοβα.
Κι αυτό, διότι στο Παρατηρητήριο ΤΑΙΠΕΔ, που αποτελεί στην πραγματικότητα ένα διαδραστικό χάρτη τον οποίο μπορεί να αναζητήσει κανείς στην επίσημη ιστοσελίδα της Ορνιθολογικής Εταιρείας, διαπιστώνεται -προφανώς καθόλου τυχαία- ότι η δημόσια κτήση που οδεύει προς εκποίηση αφορά περιοχές ιδιαίτερου φυσικού κάλλους και, κατ’ επέκταση, υψηλής περιβαλλοντικής αξίας.
Μάλιστα, σε υπόμνημα περιβαλλοντικής κριτικής όσον αφορά στην «αξιοποίηση» της δημόσιας περιουσίας από το ΤΑΙΠΕΔ, που συνέταξε η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία με αφορμή τη δημοσιοποίηση του διαδραστικού χάρτη, αναφέρεται μεταξύ άλλων: «Η αλλαγή των χρήσεων γης και η καταστροφή βιοτόπων προβλέπεται να είναι εκτεταμένη.
Παρ’ όλο που η ακτογραμμή της Ελλάδας θεωρείται ο πιο σημαντικός πόρος της χώρας, οι εκτάσεις αυτές έχουν επιλεχθεί έπειτα από σκόπιμο σχεδιασμό, ο οποίος στοχεύει σε μία εκδοχή ανάπτυξης μη βιώσιμης για τις φυσικές αυτές περιοχές. Ομπρέλες, ξενοδοχεία πολλών κλινών, παραθεριστικές κατοικίες απειλούν τα ευαίσθητα αυτά οικοσυστήματα.
Ας μην ξεχνάμε ότι πολλές από αυτές τις περιοχές μέχρι σήμερα ήταν στις τουριστικές “καρτ ποστάλ” ως οι όμορφες και ερημικές παραλίες. Η αντίφαση της εμπορικής ανάπτυξης των εκτάσεων του ΤΑΙΠΕΔ είναι ακριβώς αυτή: ότι ακόμη και το (καταστρεπτικό) μοντέλο του μαζικού τουρισμού θα αποτύχει, εάν το φυσικό περιβάλλον καταστραφεί».
Όπως σημειώνει στην ιστοσελίδα της ο διευθυντής της Ορνιθολογικής, Γιώργος Σγούρος: «Το αδιέξοδο παράδειγμα της Ισπανίας, όχι μόνο συνετέλεσε στο μέγιστο στην τροφοδότηση της “φούσκας των ακινήτων” που βούλιαξε την ισπανική οικονομία, αλλά με την κάλυψη του 59% της ακτογραμμής με τουριστικές υποδομές, όπως ξενοδοχειακές μονάδες, γήπεδα γκολφ, μαρίνες κ.ά., χωρίς καμία πρόνοια για την προστασία του περιβάλλοντος, οδήγησε σε μη αναστρέψιμες περιβαλλοντικές τραγωδίες.
Η έλλειψη μακροπρόθεσμου οράματος και στρατηγικής για την οικονομική ανάκαμψη της χώρας καταδεικνύεται εξόφθαλμα από την προχειρότητα της αντιμετώπισης ενός τόσο σοβαρού ζητήματος, με λογικές αμφίβολων βραχυπρόθεσμων οικονομικών ωφελημάτων».
του Αντώνη Πετρόγιαννη
