Μόνο θλίψη μάς προκάλεσε χθες το άκουσμα ότι μία από τις μεγαλύτερες πολιτικές προσωπικότητες της Αυστραλίας και πρώην πρωθυπουργός της χώρας, Γκοφ Ουίτλαμ, αναχώρησε από τη ζωή αυτή, πλήρης ημερών.
Για τους ομογενείς που ζουν στη χώρα, αλλά και για όσους ζουν πλέον στην Ελλάδα, η είδηση του θανάτου του ήταν μια μικρή… μαχαιριά. Ο πολιτικός αυτός ήταν που έβγαλε τους μετανάστες από τα γκέτο, τους έδωσε φωνή, υπόσταση. Εξαιτίας του, η πλειοψηφία των Ελλήνων πρώτης γενιάς στήριζε πάντα το Εργατικό Κόμμα της Αυστραλίας.
Ο Γκοφ Ουίτλαμ κέρδισε δύο εκλογικές αναμετρήσεις, αλλά έμεινε στην εξουσία μόλις τρία χρόνια, αφού η κυβέρνησή του παύτηκε πραξικοπηματικά από τον τότε εκπρόσωπο της βασίλισσας, γενικό κυβερνήτη Τζον Κερ. Εντούτοις, θεωρείται η πλέον μεταρρυθμιστική κυβέρνηση στην ιστορία της Αυστραλίας.
Επί κυβερνήσεων Ουίτλαμ (1972-1975) καταργήθηκε η υποχρεωτική στρατιωτική θητεία, εφαρμόστηκε η δωρεάν παιδεία και η δωρεάν ιατρική κάλυψη, υιοθετήθηκε ο πολυπολιτισμός, παραχωρήθηκαν σημαντικά δικαιώματα στους Αβορίγινες και αποκαταστάθηκαν οι σχέσεις με την Κίνα και άλλες χώρες της περιοχής.
Ο Γκοφ Ουίτλαμ σπούδασε αρχαία ελληνικά και γνώριζε την αρχαία και σύγχρονη ελληνική ιστορία όσο λίγοι.
Αγωνίστηκε με θέρμη για την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα και ήταν εκείνος που μύησε το δικηγόρο Τζέφρι Ρόμπερτσον (επισκέφθηκε πρόσφατα την Αθήνα μαζί με την Αμάλ Κλούνεϊ) να ασχοληθεί με το θέμα.
Ο πρώην πρωθυπουργός επισκέφθηκε πολλές φορές την Ελλάδα και έχει τιμηθεί από την Προεδρία της Δημοκρατίας αλλά και την Ακαδημία Αθηνών.
Υπήρξε προσωπικός φίλος του Ανδρέα Παπανδρέου και όταν ο ίδιος ήταν πρωθυπουργός (τον Απρίλιο του 1974), τον δέχθηκε στην πρωθυπουργική κατοικία στην Καμπέρα, παρά τις αντιδράσεις του δικτατορικού καθεστώτος της Ελλάδας
Η ομογένεια αλλά και η Ελλάδα έχασαν έναν από τους πιο αφοσιωμένους φίλους τους.
Προσωπικά, στα χρόνια που ζούσα στο Σίδνεϊ, είχα την τύχη να τον γνωρίσω και να μιλήσω για αρκετή ώρα μαζί του. Και γι’ αυτό αισθάνομαι ιδιαίτερα υπερήφανος…
Α.Π.
Χάσαμε έναν αληθινό φίλο
